Nieuwe wegen oude sporen

1.

Zo luidt de titel van een boekje, dat geschreven is door J. H. en W. H. Velema. Het is keurig uitgegeven door Uitgeverij Semper Agendo N. V./Apeldoorn, en kost f 5,90.

We lezen op de voorzijde van de geplastificeerde band: , ,analyse, motieven en perspektieven over o.a. harvey cox, paul van buren, dorothee solle, john a. t. robinson, thomas j. j. altizer, rudolf bultmann”, en „verkenningen in de hedendaagse theologie”. Op de achterzijde staat het volgende te lezen: „Nieuwe wegen, oude sporen is ontstaan uit grote zorg over de denkbeelden van de radikale theologie. Allerlei brokstukken en leuzen van deze theologie doen bij velen meer dan zij zich ervan bewust zijn. De titel brengt tot uitdrukking, dat de hedendaagse theologie op nieuwe wijze vorm geeft aan oude motieven. Dit boekje wil laten zien wat er aan de hand is en wat er op het spel staat in de nieuwe theologie”.

De namen van de schrijvers zijn onder ons bekend. Zij geven waarborg voor een deskundige voorlichting op dit gebied. Hoofdstuk I: Analyse, is van Prof. W. H. Velema, en handelt over 1. Harvey Cox, 2. Paul van Buren,

„God is dood”-theologen, 4. Dorothee Solle. Hoofdstuk II: Motieven, is geschreven door Ds. J. H. Velema, en gaat over 1. Benamingen, 2. Humanisme, 3. De heilsfeiten,

Christus, 5. De Kerk. Hoofdstuk III: Perspektieven, is ten dele van de hand van Prof. Velema: 1. De levende God, 2. De sprekende God, 3. Geen konkurrentieverhouding, 4. Het Koninkrijk Gods; en ten dele van de hand van Ds. Velema: 5. Hermeneutiek, 6. Vertalen, 7. Konservatief en progressief, 8. Naastenliefde, en 9. De toepassing. Dan volgen nog diskussievragen en vele bladzijden aantekeningen.

In het Woord Vooraf zeggen de schrijvers o.a. het volgende: „Het boekje, dat wijhierbij de lezer voorleggen, voert niet depretentieeen geheel nieuwe behandeling vanhetonderwerp te geven. Het is ontstaan uit grote zorg over de denkbeelden van de radikale theologie en uit de vraag van hen, voor wie we over deze dingen spraken”. Voor de behandeling van de inhoud van hun boek in gemeentekringen, op wijkavonden of in jongerengroepen hebben zij een aantal vragen opgesteld, diedediskussie willen stimuleren.

We vermelden dit alles wat uitvoerig omdat dit werkje van 128 biz. daarvoor belangrijk genoeg is. Het verheugt ons, dat de schrijvers dit boekje hebben geschreven en daarin waarschuwen voor het gevaar, dat dreigt van de kant van de nieuwe theologie. Het onderwerp lijkt ons echter niet zo eenvoudig voor behandeling in gemeentekringen enz., hoe duidelijk de schrijvers ons ook voorlichten. Maar voor hen, die in aanraking komen met de denkbeelden van de radikale theologie, geeft dit werk belangrijke gegevens. En het is goed, dat ook anderen er kennis van nemen. Hier dreigen gevaren. Ook thans geldt nog het vermaan: Beproeft de geesten of ze uit God zijn. We bevelen de lezing van harte aan.

Dit betekent niet, dat we het in alle opzichten met de schrijvers eens zijn. We denken met name aan sommige uitspraken in hoofdstuk III. Veel is ook hier wat we van ganser harte onderschrijven. Onder 5. Hermeneutiek, lezen we met voile instemming: „We zullen de Bijbel alleen dan goed uitleggen wanneer we erkennen, dat de Heilige Geest ons moet leiden. Hij is de eerste Auteur van de Bijbel en Hij zal ons moeten duidelijk maken wat debedoeling van Gods Woord is voor de lezer. Wie zonder de Heilige Geest meent de Bijbel te kunnen begrijpen kan een knap filoloog zijn, maar hij doet aan de Bijbel geen recht”. Terecht stelt de schrijver op de voorgrond de noodzaak van de leiding van de Heilige Geest. Onder 6. Vertalen, lezen we o.a. het volgende: „In haar worsteling om de boodschap van het Evangelie begrijpelijk en aannemelijk te maken voor de mens van deze tijd ligt de doelstelling van de nieuwere theologie. Ze is dus bijzonder op de mens gericht en vraagt naar zijn mening, rekent met zijn levensgevoel en bevattingskapaciteit.

We wijzen uitgangspunt en doelstelling zeer beslist af. Maar dat kan zonder meer het laatste woord niet zijn. We mogen alleen deze theologie afwijzen, wanneer we ons zelf serieus rekenschap geven van de vraag: Hoe moeten wij de aloude boodschap van zonde en genade brengen aan de mens van nu, die reeds de zoon van de verloren zoon wordt genoemd?

Er is in bepaalde rechtzinnige kringen geen oog voor de problematiek, die hier aan de orde wordt gesteld. Men spreekt en schrijft alleen voor de „ingewijden”, in woorden en termen, in begrippen en uitdrukkingen, die een eeuw geleden ook reeds werden gebruikt, zonder dat men moeite doet ze duidelijk en doorzichtig te maken”.

De laatste alinea roept vragen bij ons op. Welke bepaalde rechtzinnige kringen heeft de schrijver op het oog? Welke voorbeelden kan hij geven van een spreken en schrijven alleen voor de „ingewijden”?

We hebben meer opmerkingen, maar daar- over de volgende keer nog iets.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen