Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Hoe zijn wij in de kerk? (4)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Hoe zijn wij in de kerk? (4)

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

We zijn nog maar net in de kerk. We stonden er bij stil hoe we ons gedragen voor de dienst. We hebben het stil gebed meegemaakt. De dominee heeft nu zojuist het votum en de groet uitgesproken.

We gaan zingen. Wat? Zal het een vrij lied zijn, een gezang? Nee. In de kerk waar wij zijn worden bijna uitsluitend psalmen gezongen. Het psalmboek is het liedboek bij uitstek, dat de Heere aan Zijn kerk gegeven heeft om Hem te verheerlijken. De Psalmen zijn Gods eigen Woord. Zij zijn geïnspireerd door de Heilige Geest. En God wordt het meest verheerlijkt in Zijn eigen werk en met Zijn eigen woorden. Daarom hebben de psalmen ook een diepgang in geestelijk beleven, die het vrije lied niet heeft en hebben kan. Ook zijn de psalmen vol van de Heere Jezus Christus. Het zijn profetische liederen die Hem bezingen en van Hem zingen. Daarom hebben de psalmen zo'n grote plaats gehad in het lijden en sterven van de Heere Jezus. Voordat Hij ging sterven heeft Hij de lofzang gezongen. Dat zijn de psalmen 113 t/m 118. Toen Hij in het dieptepunt van Zijn lijden was aan het kruis, heeft Hij psalm 22 op de lippen genomen: "Mijn God, Mijn God waarom hebt Gij Mij verlaten." Hij is met de woorden van psalm 31 gestorven: "Vader, in Uwe handen beveel Ik Mijn Geest."

Zingen
Dit was wel even een uitstapje, maar het is toch wel goed datje weet waarom er in onze kerken zo'n duidelijke voorkeur is voor de psalmen. Hoe wordt er gezongen? Ritmisch of niet? Vlug of langzaam? Dat kan per kerk nogal veel verschillen. Er wordt helaas ook nogal veel over getwist. Vanouds werden in de kerken van de reformatie de psalmen gezongen op hele en halve noten. Dat klonk dus heel gedragen. Want een hele noot is vier tellen en een halve noot twee. Maar omdat er vaak toch erg ongelijk gezongen werd, is men in Nederland overgegaan op het zingen op hele noten. Datzelfde gebruik vind je ook nog in de Gereformeerde kerken van Hongarije. Omdat er vanouds veel verwantschap was tussen die kerken en de onze. Maar verder vind je het zingen op hele noten eigenlijk nergens. Ook in de Schotse kerken waar men het orgel afwijst en uitsluitend psalmen zingt, wordt ritmisch gezongen. In de loop van tijd is men bijna overal vlugger gaan zingen. In de meer moderne kerken heeft men al voor de Tweede wereldoorlog het ritmisch zingen ingevoerd. Soms gebeurt dat zo vlug, datje de woorden nog nauwelijks kan uitspreken. Dat kan de bedoeling natuurlijk niet zijn. Wij zingen hier niet ritmisch en houden de noot ongeveer twee tellen aan. Dat klinkt in ieder geval gedragen en plechtig. Het zijn de woorden van God die je zingt, en daarbij past een zekere plechtigheid, verhevenheid en eerbied.

Gezindheid
Veel belangrijker dan het tempo is natuurlijk de gezindheid waarmee je zingt. God ziet ook onder het zingen het hart aan. Misschien vind je dat best moeilijk. Dat is het ook. Je krijgt een psalm op de lippen gelegd die door de predikant is uitgekozen. Maar heb je daarmee ook gelijk de beleving in je hart? Er worden in de psalmen diep geestelijke ervaringen uitgezongen. Soms wordt er begonnen met een lofpsalm. De dichter drukt daarin het verlangen uit om met heel zijn wezen God te loven en te prijzen. Heel de gemeente zingt die woorden mee. Maar wordt het ook beleefd? Is het ook echt waarheid in het binnenste? Het is heel erg als je woorden zingt zonder datje hart er bij betrokken is. „Dit volk nadert tot Mij met de lippen maar niet met het hart." In ieder geval is het heel belangrijk dat je heel bewust zingt. En als je eerlijk moet zeggen dat de woorden die je zingt niet zo leven in je hart? Dan mag je al zingend de Heere smeken of Hij ze waar wil maken door Zijn Geest. Zo mag je elke psalm biddend meezingen. Maar veel groter is het als je onder en door het zingen je hart voor God mag uitstorten veel beter dan je het in eigen woorden zeggen kan. Als je zo wordt meegenomen met de kerk van alle eeuwen in de diepte en hoogte van het ware geestelijke leven. Dan ontvang je onder het zingen wel eens een voorsmaak, van wat het straks zal zijn. „'k-Zal eeuwig zingen..." Dat wens ik jullie van harte toe.

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 2 juli 2003

Terdege | 84 Pagina's

Hoe zijn wij in de kerk? (4)

Bekijk de hele uitgave van woensdag 2 juli 2003

Terdege | 84 Pagina's