Bijzondere ontmoetingen in natuurpark Lelystad

Gekleed in een dierevel sluipt de jager stil en behoedzaam door het kreupelhout, zonder dat er een takje kraakt. Pijl en boog achteloos over zijn Hnkerschouder en in zijn hand losjes de speer met de zelf geslepen punt, klaar om toe te stoten zodra een dier in het vizier komt. Met een ruk blijft hij stilstaan en luistert gespannen naar de roep van een bosuil. Aha, een van zijn makkers bootst de roep van de uil perfect na; voor hem een teken dat er een eland of misschien wel een wisent gesignaleerd is, in ieder geval een groot dier. 't Is maar goed dat ze met zijn allen op jacht zijn; zelfs voor een geoefend jager als hij is het haast niet mogelijk een wisent in zijn eentje te vangen. Hij voelt naar het touw dat om zijn middel is geknoopt en dat hij, als het moet, met twee vingers los kan maken, om met een gerichte worp de lasso om de kop van het dier te mikken. Vlak voor hem, zowat voor zijn voeten, die met stukken leer omwikkeld zijn, hupt een konijntje voorbij, maar voor hij zijn speer heeft kunnen richten is het beestje al in een hol gevlucht. Jammer, 'n paar konijnevellen kunnen ze goed gebruiken en een lekker konijneboutje is ook niet te versmaden. Zijn maag rammelt: vanochtend heeft hij zich tevreden moeten stellen met wat bessen en paardebloemblaadjes...

Bronstijd
Met uw gezin een dag heel ver terug in de tijd! Zo ongeveer zal het leven er pakweg drieduizend jaar geleden uitgezien hebben. In het natuurpark Lelystad, eigenlijk geen goede benaming voor het ruim 500 ha grote natuurgebied, is het mogelijk kennis te nemen van het dagelijks leven zoals zich dat in de bronstijd afspeelde. In de prehistorische bronstijdboerderij, die volledig is ingericht zoals dat drieduizend jaar geleden gewoon was, kan echt gewoond en geleefd worden. Op het erf staan diverse bijgebouwen, zoals een kookplaats waar de vrouwen brood bakten en de maaltijden bereidden, een hutje waar gereedschappen vervaardigd werden en een gebouwtje dat dienst deed als pottenbakkersruimte.

Varen in boomstam
In een lager gelegen omheind gedeelte ligt een heerlijk geu- > rende kruidentuin, waar inheemse kruiden, bloemen en planten groeien die door allerlei insekten driftig bezocht worden. Aan de rand van de nederzetting stroomt een beekje waar met uitgeholde boomstammen heerlijke tochtjes op het water gemaakt kunnen worden. Een interessante trekpleister is tevens het scheepswrak van het schip de Zeehond, dat in 1880 in de vroegere Zuiderzee vergaan is en hier te bezichtigen is. Het heuvelachtige, glooiende park met natuurlijke ruigten, open vlakten, waterpartijen, eilandjes en struwelen biedt veel leefruimte, voedsel en beschutting voor tal van dieren.

Bedreigde soorten
De doelstelling van het natuurpark -dat door Rijkswaterstaat beheerd wordt- is, naast natuurbehoud, onder meer een bijdrage te leveren aan de instandhouding van een aantal bedreigde diersoorten, zoals bij voorbeeld de wisent en het Przewalskipaard. De Przewalskikudde heeft een enorm uitgestrekt steppe-achtig gebied tot haar beschikking, dat gelegen is in de Hoge Dellen, 't Is een uniek schouwspel als de kudde in een vrolijke galop voorbij stuift. Je kunt dan goed hun kracht en schoonheid bewonderen. Om het minste of geringste slaan ze wild met hun achterpoten, waarbij de grond hevig dreunt en dendert en het gras alle kanten op spat. Met lieve woordjes of suikerklontjes hoefje bij deze rasechte wildebrassen niet aan te komen!

Kolossen
Een ontmoeting met de nogal in zich zelf gekeerde wisenten is altijd een spectaculair gebeuren, hoewel het soms even kan duren voor ze zich laten zien. Er is weinig fantasie voor nodig om je in de prehistorische tijd te wanen als je oog in oog staat met deze geweldige kolossen. Ze maken een lawaai van jewelste als ze aan het fourageren zijn; dikke takken en halve boomstammen breken ze af alsof het luciferhoutjes zijn en alles kraakt onder hun gewicht als ze zich verplaatsen. Een prettige bijkomstigheid: er zit een stevig hek om hun terrein... Langs de (fiets)paden hangen, in de zomer, aan takken zware trossen wilde kersen, en populieren, elzen en botanische rozen groeien zo weelderig in de vruchtbare grond alsof milieuvervuiling dit idyllische gebied overgeslagen heeft. Bij de Kamp zien we in de verte al de rendieren die altijd haast schijnen te hebben om ergens te komen. In vroeger tijden bevolkten ze heel Europa tot aan het Middellandse-Zeegebied toe. Rendieren zijn de enige hertesoort waarvan beide geslachten een gewei dragen; de mannelijke dieren werpen hun gewei af na de bronsttijd terwijl de vrouwtjes in het late voorjaar of in de voorzomer hun geweien afwerpen. Als ze even rustig staan te grazen, vallen hun hoeven zeker op: die zijn namelijk nogal breed en plat, bovendien nog gespleten, waardoor ze tevens dienst doen als een soort sneeuwschoen om het wegzakken in moerassen of sneeuwmassa's te voorkomen. Ze doen hun naam overigens wel eer aan: tijd om een foto van ze te maken geven ze je nauwelijks!

Bever en ooievaar
Vlakbij het bevergebied, waar op een heuvel een uitkijkpost is, ligt het kwakkeneiland. Soms laat deze kleine nachtreiger zich zien aan het einde van de middag, net als buurman bever, die dol is op de wortels van het harig wilgeroosje die volop rond zijn gebied groeien, 's Winters velt deze dammenbouwer graag zijn eigen bomen om zijn buik vol te krijgen met het schors hiervan, maar hij legt ook wel voedselvoorraden aan. Op het immense terrein dat de Pater Davidsherten huisvest, die van oorsprong uit China afkomstig zijn, nestelen ook enkele ooievaarspaartjes, die in deze waterrijke omgeving weinig moeite hoeven te doen om kikkers en padden te vinden. Voor veel watervogels is het een uiterst aantrekkelijk gebied om hier een woonplaats te hebben; het wemelt hier dan ook van de meerkoeten, ganzen, eenden, meeuwen en reigers. Zelfs de supersnelle, grappige otter vist hier naar hartelust, als hij zich tenminste onbespied waant.

Elegante pasjes
't Is geen minuut stil met de zwermen zangvogeltjes die vrolijk kwetterend en luid zingend happen naar de overvloed van bessen, zaden en insekten. Behalve als er een roofvogel in het luchtruim verschijnt, die ze altijd eerder in de gaten hebben dan wij. Dan breekt ineens paniek uit bij het vogelvolkje en is het plots muisstil, want ze weten wel dat roofvogels niet alleen veldmuizen lusten! Een met uitsterven bedreigde diersoort die tot de vaste bewoners behoort is de kraanvogel. Een paar koppeltjes indrukwekkende kraanvogels voeren vooral in de broedtijd hun fantastische dansen uit met elegante pasjes en kleine sprongetjes. Het dichte struikgewas biedt de elanden een perfecte camouflage als ze staan te vreten van schors en blaadjes van bomen. Jonge elandjes moeten vanwege hun korte hals en lange poten letterlijk door de knieën om te kunnen grazen, want zij kunnen nog niet bij de blaadjes van de bomen komen, 's Zomers kan men ze vaak aantreffen in het water of in de moerassen, waar ze zich te goed doen aan waterplanten. Bij warm weer trekken ze graag een baantje, want het zijn heel goede zwemmers. Het is een komisch gezicht als je zomaar een gewei door het water ziet glijden, waar dan een eland aan vast blijkt te zitten!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen