Onze 25e ontmoetingsdag

Het was zaterdag 9 april j.1. voor ons als Bewaar-het-Panders wel een gedenkwaardige dag. Er is geen bijzondere aandacht aan besteed, maar het was de 25e keer, dat we elkaar uit alle oorden van het land op een bepaalde dag en plaats mochten ontmoeten. Het blijkt nog steeds dat zulke dagen in een grote behoefte voorzien. De belangstelling ervoor blijft. Ouderen vallen weg en jongeren nemen hun plaats in. De opkomst te Sliedrecht was groot: volgens schatting van een deskundige waren er ’s middags meer dan 1200 bezoekers. In de morgensamen- komst was het grote kerkgebouw iets minder bezet. .

Het was een bijzonder mooie dag. Tevoren was het weer regenachtig en guur, maar op 9 april was het de hele dag prachtig weer. Op weg naar Sliedrecht reden we een drietal meisjes voorbij, die samen naar de ontmoetingsdag gingen. Daar moesten ze wel ongeveer 25 kilometer voor fietsen, heen en terug, maar de weersgesteldheid liet het toe. Bij het voorbijrijden wisselden we even een groet.

Vorig jaar konden we alleen de sluiting van de ontmoetingsdag te Sliedrecht bijwonen. Toen moesten we in eigen gemeente een begrafenis leiden van een man nog in de kracht van zijn leven, wiens weduwe nu onder de bezoekers was. We konden haar nog even een hand geven. Nu was er weer een sterfgeval in eigen gemeente. Een oude vader van 92 jaar ging heen. De begrafenis zou juist die zaterdag te Lexmond plaats vinden. We konden eerst nog de ontmoetingsdag openen. Na enkele mededelingen lieten we goed half 11 zingen Ps. 77 : 5, 6 en 7; we lazen Lukas 24 : 13-35 en gingen voor in gebed. Vervolgens heetten we allen van harte welkom. Het deed goed weer zo velen voor hetzelfde doel samen te zien. Er waren zelfs mensen uit Oost-Vlaanderen gekomen. En verder uit een groot gedeelte van ons land. Er waren ouderen, maar gelukkig ook vele jeugdigen.

Naar aanleiding van het gelezen Schriftgedeelte spraken we een kort openingswoord. Er waren twee wandelaars. Ze waren treurig gesteld en slechts met één zaak bezig. Ze kwamen uit Jeruzalem, waar veel vijandschap was tegen de Heere en Zijn werk. In Jeruzalem, in de kerk is dat altijd zo. Maar er waren en zijn ook altijd mensen die de Heere toebehoren, discipelen met vrees bezet, vrouwen die de Heere ontmoet hebben. Het was de opstandingsdag van de Heere Jezus. Dat was van betekenis. Hij heeft Zijn werk volbracht en zou de droefheid tot blijdschap maken. Maar het tweetal op weg naar Emmaus had daar geen oog voor. Maar terwijl ze met elkaar spraken over de dingen die hen bezig hielden kwam Jezus Zelf. Hij ging met hen, ondervroeg en onderwees. Hij maakte hun harten gaande. Zo kwamen zij bij Emmaus. De Heere Jezus hield Zich of Hij verder wilde gaan, maar zij dwongen Hem met hen te gaan. En Hij ging mee. Ze gingen aanzitten aan de maaltijd. Jezus brak het brood en Hij opende hun ogen. Zij zagen Hem zoals Hij nu was en het licht ging op in hun harten. Jezus was weer uit hun gezicht verdwenen, maar alles was anders geworden. Hij had iets achtergelaten en dat vervulde hun harten. Zo zijn ze naar Jeruzalem teruggegaan. Ze hadden geen last meer van de situatie in Jeruzalem. Ze zochten hen op die de Heere toebehoorden en konden spreken van de wegen des Heeren. Wij kunnen evenals de Emmaüsgangers hier gekomen zijn uit het kerkelijk Jeruzalem, met vragen en zorgen, met één ding vervuld. Als we dan hier de Heere mogen ontmoeten in ons samenzijn, in het Woord dat gebracht wordt, dan wordt alles anders. Dan kunnen we gesterkt naar huis terugkeren. Het werk des Heeren blijft ondanks alles doorgaan. In hetzelfde Jeruzalem zijn korte tijd later ongeveer drie duizend mensen tot bekering gekomen en korte tijd daarna nog veel meer. Zo kan het ook nog in onze dagen.

We zongen Ps. 84 : 4. Daarna was het woord aan Ds. L.W. van der Meij. Deze las 2 Samuel 18 : 6-12 en 32-33. Een samenvatting van zijn rede hopen we elders in dit nummer of in een volgend nummer op te nemen.

Intussen kwamen we tijdig in Lexmond aan om daar de begrafenis te leiden. We troffen in de aula verschillende vrienden aan, die gewoon zijn onze ontmoetingsdagen te bezoeken. Het waren wel treurige omstandigheden waaronder we daar samen waren, maar de Heere heeft het daar wel gemaakt. Er ging een getuigenis uit van het Woord des Heeren en dat legde beslag op de harten. Alles mocht met stichting en orde geschieden en aan het einde hadden we stof om de Heere ootmoedig te danken. Daarna ging een ieder zijns weegs, ook de kinderen en kleinkinderen van de overledene. Wij keerden naar Sliedrecht terug en konden nog het laatste gedeelte van de rede van Ds. Van Zonneveld horen en de sluiting van de middagsamenkomst meemaken.

Maar om tot de morgensamenkomst terug te keren, Ds. Van der Meij liet na zijn rede zingen Ps. 30 : 3, 4 en 8. Onder het zingen werd er gecollecteerd.

Daarna beklom Ds. H.C. van der Ent de kansel. Hij las 1 Timotheus 6 : 20 en 21 en sprak over: Het Pand heeft een band. De spreker zorgde voor een samenvatting die men elders in dit blad kan vinden. Na het zingen van Ps. 119 :10en 32 door allen ging Ds. Van der Ent voor in dankgebed.

Toen was het pauze.

Daarvan kunnen we niets zeggen, want die hebben we niet meegemaakt, maar we kunnen ons wel voorstellen hoe die werd doorgebracht. De maaltijd werd gebruikt, boeken werden gekocht (en brochures), gesprekken werden gevoerd, vriendschapsbanden werden aangeknoopt of vernieuwd, enz. En zo was het al spoedig weer tijd om weer te vergaderen. Het kerkgebouw stroomde vol.

Ds. M. Vlietstra opende de middagsamenkomst. Hij liet zingen Ps. 42 : 1, 4 en 5, ging voor in gebed en las Markus 6 : 1-6. Zijn openingswoord was over vs. 5a: En Hij kon aldaar geen kracht doen. Zie de meditatie in dit nummer.

Na het zingen van Ps. 27 : 7 kreeg Ds. P. van Zonneveld het woord. Deze sprak over de toekomst. Hij zal zorgen voor een samenvatting van zijn rede. Mogelijk kan deze al geheel of gedeeltelijk in dit nummer worden opgenomen. We zongen Ps. 68 : 1 en 2 en er werd weer gecollecteerd.

Ds. Tanis sprak een treffend slotwoord, waarvan we hier een samenvatting geven. Geef u over. Dat zegt iemand die een ander overwonnen heeft. Is dat ons onbekend dan staan we nog aan de verkeerde kant. Als men van Koning verandert begint de strijd. Die is fel en hevig. We kunnen op een gegeven moment ons in de laatste stelling moeten terugtrekken. Wij worden straks teruggedrongen op de laatste stelling. Evenals ten tijde van Hizkia. De vijandenliggen voor de poort. De andere steden zijn ingenomen. De vijanden spotten. Rabsaké, de veldheer, zegt: geef je over. Hij stuurt brieven. Er zijn nu mensen die ach en wee roepen. Wat komt er uit het kamp van de wereld? Lees uw dagblad. Opdat we de gang van Hizkia maken. Hij heeft wellicht zijn raadsheren geraadpleegd, maar hij deed niet meer. Er staat brieven: dat is meervoud. Hizkia kwam er mee voor het aangezicht des Heeren. Dan doet het geloof een beroep op de getrouwheid en de belofte des Heeren: Gij zijt de God van alle koninkrijken der aarde. Satan is aan de winnende hand, op elk terrein, op elke plaats, in elke gemeente. Spreker wijst op het gaan samenwonen enz., waarvoor al een commissie in het leven geroepen is! Gij zijt de God van alle koninkrijken der aarde. Satan is de bezetter, niet de eigenaar. Al verliest de Kerk hoe langer hoe meer, des te dichter is hij bij de eeuwige nederlaag. Als we teruggeworpen worden op de laatste stelling, als we dan maar kunnen zeggen: Gij zijt de God van alle koninkrijken der aarde. De wereldgroten zeggen: God is dood. Maar van eeuwigheid tot eeuwigheid is Hij God. Hij blijft eeuwig Dezelfde. Dat geloof geeft God. Laten we dat geloof zoeken voor onszelf en voor elkaar. Dat geeft de gemeenschap der heiligen. Dat het gebed zich vermenigvul- dige. De Heere ziet het en hoort het. Straks zullen zij staan op de grote dag en belijden: Gij hebt Uw woord waar gemaakt, in Christus, naar Uw welbehagen.

We zingen Ps. 90 : 9. Daarna gaat Ds. Tanis voor in dankgebed. Vervolgens laat hij nog zingen de vier verzen van Ps. 121, waarna hij op de gebruikelijke wijze sluit.

De bezoekers gingen dankbaar huiswaarts. De Heere had het welgemaakt. Velen maakten van de gelegenheid gebruik om nog een kop koffie te drinken en wat na te praten, maar tenslotte waren allen vertrokken. Via Ds. Van der Ent ontving ik nog een gift van ƒ 100,- van iemand die door ziekte verhinderd was om deze dag bij te wonen. Van anderen had ik persoonlijk al voor een bedrag van ƒ 150,- aan giften ontvangen.

Een woord van hartelijke dank aan de kerkeraad van Sliedrecht-centrum is wel op zijn plaats. We willen op deze wijze ook de koster en zijn medewerkers van harte bedanken voor alles wat zij gedaan hebben voor het welslagen van deze ontmoetingsdag. Ook dank aan mijn kleindochter die met haar man aanwezig was en zorgde voor verschillende gegevens om dit verslag te kunnen maken en aan een bezoekster die vele brochures van de eerste ontmoetingsdag aan de man of vrouw bracht en na afloop een bedrag van ƒ 140,- afdroeg.

N.B. De volgende ontmoetingsdag komt al weer in het verschiet. We hebben al toestemming gekregen van de kerkeraad van de Geref. gemeente te Kampen om D.V. zaterdag 27 augustus a.s. weer in haar kerkgebouw samen te komen. Deze medewerking stellen we op hoge prijs. Noteer alvast deze datum.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen