Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Mijn rechterbuurman...

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Mijn rechterbuurman...

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

(1)

Onder verantwoordelijkheid van het deputaatschap voor de evangelisatie schrijft evangelist J. Krijgsman twee artikelen over het evangelisatiewerk (red.)

"Als Christus Zijn tegenwoordigheid onthoudt, zal alles tevergeefs zijn (...) Dus, o mijne ziel, wanhoop niet aan iemands bekering, al zijn ze nog zo goddeloos. Want het is de kracht des Geestes, die iemand in het net drijft. En die kracht is on wederstandelij k", zo schrijft Thomas Boston in De kunst om mensen te vangen. Zonder een pasklaar recept te geven wil ik eens nagaan hoe we de boodschap van Wet en Evangelie kunnen doorgeven aan onze buitenkerkelijke naaste. Ik wil dit doen naar aanleiding van het slot van het gedicht "Mijn buurman en de dood". Dat slot is als volgt: "Mijn rechterbuurman is vannacht gestorven en ik heb nooit één woord tot zijn behoud gezegd". Ik wil dit dan betrekken op onze 'rechterbuurman' in breder verband. Laten we ons ervan doordringen dat zonder bekering, zonder de ware liefde tot de Heere Jezus, die 'rechterbuurman' bezig is voor eeuwig verloren te gaan, want "buiten Jezus is geen leven, maar een eeuwig zielsverderf". Dit geldt voor alle mensen. Grijpt dit ons nog aan? Kort staan we stil bij drie kernwoorden: vertellen, verhelderen en verdedigen.

Vertellen

In het evangelisatiewerk is het leggen van contacten van groot belang. Voordat we iets gaan vertellen, moeten we eerst luisteren naar de ander. Dit is moeilijk. Het eist veel van ons. Zeker als de ander iemand is die totaal anders denkt. We kunnen die ander aan het praten krijgen door een alledaagse vraag te stellen. Zo deed de Heere Jezus het ook bij de Samaritaanse vrouw (Joh. 4:7b). Soms kunnen we tijdens het luisteren een korte vraag stellen om het gesprek te leiden en om vragen uit te lokken. Daarna is het van essentieel belang te gaan vertellen wat het inhoudt christen te zijn. We kunnen pas werkelijk iets vertellen als we ons al luisterend verdiepen in de achtergrond van de ander. Die heeft een persoonlijke geschiedenis, die vaak niet los gezien kan worden van de cultuur waarin we allemaal leven. Dit is een volledig geseculariseerde cultuur. Een cultuur waarin geen rekening gehouden wordt met onze Schepper en Rechter. We zullen eerst moeten weten wie die ander is. Wat is zijn levensverhaal? Wat houdt hem bezig? Wat zijn zijn behoeften? Door te luisteren zenden we de boodschap uit dat we onze gesprekspartner belangrijk vinden. Luisteren is ook een vorm van vertellen. Wat kunnen we veel 'zeggen' met onze ogen en gelaatsuitdrukkingen. Luisteren is een actieve openheid voor de ander. Het betekent dat we bereid moeten zijn de ander bij ons binnen te laten komen. We gaan met de ander mee en denken met de ander mee. Na het luisteren is het van belang serieus in te gaan op de vragen. Misschien ontdekken we dat de vragen van de ander ook onze vragen zijn. Dat we er net zo goed mee worstelen en dat er geen afgeronde antwoorden zijn. Als we serieus op de vragen ingaan, zal de ander de moeite nemen te luisteren naar wat ons bezighoudt. Mensen zijn soms nieuwsgierig naar wat de Bijbel voor ons betekent. Kunt u daar dan een antwoord opgeven? Wat houdt u bezig? Wat hield Paulus bezig? Het komende oordeel van de Man Die komt. Hij riep zijn hoorders op tot bekering (Hand. 17:30, 31). Wat hield Paulus nog meer bezig? De schrik des Heeren (2 Kor. 5:11) en de liefde van Christus (2 Kor. 5:14). Dit werd gemerkt aan Paulus. In het vertellen zit ook een element van verkondiging. Wat we vertellen is geen vrijblijvende boodschap. Eens komt het gehoorde weer terug. Bijbelse bewogenheid en innerlijke drang vallen ahijd op.

Verhelderen

In het vertellen mogen we woorden gebruiken die voor ons als kerkmensen bekend zijn. Het is wel noodzakelijk deze woorden te verhelderen zonder oppervlakkig of populair te zijn. Als we dit niet doen, hebben we in wezen niets te vertellen aan die ander. De boodschap van het Evangelie moeten we vertalen naar de taal van vandaag, zodat de inhoud ervan begrijpelijk wordt. We mogen dit doen in begrippen en voorbeelden die begrijpelijk zijn in de belevingswereld en het taalveld van onze luisteraar. Woorden als zonde, wedergeboorte, bekering en verzoening zullen duidelijk gemaakt moeten worden. We mogen zoeken naar voorbeelden die ook buiten de kerk bekend zijn. Hoewel de onvernieuwde mens de geestelijke dingen niet begrijpt, (1 Kor.2:14) heeft de Heere beloofd deze pogingen te zegenen. We moeten oppassen voor kerkelijke 'geheimtaal'. Wij hebben er geen notie van hoe ver de wereldse mens bij ons vandaan staat. We moeten in het gesprek geen onnodige barrières opwerpen door onze woorden niet te verhelderen. Veel woorden uit het Evangelie klinken niet-christenen als 'Russisch' in de oren, omdat ze heel wat anders denken bij woorden zoals 'zonde'. Wanneer wij dat niet beseffen, stellen we de seculiere mens in zijn waarneming onzinnige vragen. Het evangelie is weliswaar niet naar de mens is, maar het is wel vóór de mens. We moeten het vertellen en verhelderen, want het is van levensbelang. Het kan zomaar gebeuren: 'Mijn rechterbuurman is vannacht gestorven en ik heb nooit één woord tot zijn behoud gezegd.'

We mogen ook duidelijk maken wat een christen gelooft. In een gesprek kan het belangrijk zijn dat we verhelderen hoe een christen tot zijn geloof komt. Laat het maar helder doorklinken dat Hij alles deed en doet. Maak maar helder wie de Heere Jezus is. Voor Hem zijn geen hopeloze gevallen. Daarom kan ook uw 'rechterbuurman' nog gered worden van een eeuwig verderf dat aanstaande is. Neemt die luisteraar dit dan aan? Wordt het niet belachelijk gemaakt? Laat hij mij dan niet links liggen? "Als Christus Zijn tegenwoordigheid onthoudt, zal alles tevergeefs zijn (...) het is de kracht des Geestes, die iemand in het net drijft" (Boston). Dit staat voorop. Hoe nu verder? (wordt vervolgd)

Amsterdam, J. Krijgsman

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 22 september 2005

De Saambinder | 16 Pagina's

Mijn rechterbuurman...

Bekijk de hele uitgave van donderdag 22 september 2005

De Saambinder | 16 Pagina's