Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

VOOR ONZE Militairen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VOOR ONZE Militairen

ENKELE VRAGEN

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Ik heb een brief van een jongen ontvangen uit Rijssen. Die jongen is 30 Nov. jl. onder de wapenen gekomen in Bergen op Zoom. Hij zegt: ik lig op een kamer waar ik maar alleen ben als lid van de Geref. Gemeente. Die jongen heeft het moeilijk. Hij zegt: Krijgsman, ik weet niet hoe ik mijn vrije tijd moet doorbrengen en hij vervolgt dan met een vriendelijk verzoek of ik hem niet aan goede lectuur kan helpen. Hij wil graag „Daniël" hebben en goede preken. Nu, dat verzoek heb ik doorgegeven aan de Syn. Commissie en ik ontving al bericht terug, dat daarvoor is gezorgd.

Ik heb ook dhr Hoogendoorn het adres van die jongen doorgegeven, zodat alles nu wel in orde komt.

Voorts wil ik de aandacht van mijn vriend in Bergen op Zoom vestigen op Tholen. Daar is een Geref. Gemeente. Wat is het toch noodzakelijk dat onze jongens een Handboekje krijgen. Maar daarover straks. Tholen is niet zo heel ver hoor van Bergen op Zoom. Je bent nog jong en ik heb wel eens gehoord dat een Sabbathsreis 6 uur was. Nu, zo ver is Tholen niet. Alleen, we moeten er wat voor over hebben en dat mankeert er wel eens aan. Het mankeert ons aan ware dorst want jongen clan lopen wij wel door.

Intussen kan ik best je eenzaam voelen begrijpen. Ik heb dat zelf dikwijls ondervonden. Wanneer je in zulke omstandigheden verkeert m'n vriend, dan moet je oppassen dat je met je zelf geen medelijden krijgt, anders wordt de eenzaamheid hoe langer hoe erger. Ik zou je willen raden vraag aan je Kapitein vrij van appèl op Zondag. Stap dan als een flinke jonge kerel des Zondags naar Tholen en vraag daar aan de kerkeraad of de koster een adres waar je je broocl kunt opeten. Denk je dat er in Tholen zo'n adres niet te vinden is? Och jongen, dat weet ik wel zeker maar we moeten er zelf op uittrekken. Mag ik nog eens iets horen N.?

Een tweede brief heb ik ontvangen uit Grave bij Nijmegen. Ook al een noodkreet. Ja, het valt voor onze jongens niet mee als ze in een garnizoenplaats liggen waar geen Geref. Gemeente is. Deze jongen heeft gemoedsbezwaren om op Zondag te reizen, dus die jongen gaat maar 1 keer per maand naar huis. Nu vraagt hij mij om contact-adressen. O, dat handboekje — waarhij de Zondag kan doorbrengen. M'n lieve jongen, ik heb ze niet. Maar misschien dat ik ze nu krijg want als er lezers zijn die mij hier aan kunnen helpen, graag. Mijn adres is wel bekend. Toch wil ik het nog even melden. Aan Krijgsman p.a. Ds Verhagen, Vloeddijk 30, Kampen.

Op Zondag niet reizen. Gelukkig ze zijn er toch nog want ook dat getal wordt steeds kleiner. Ik hoop hierover nog eens te schrijven. Blijf maar kort bij die oude welbeproefde Waarheid m'n jongen want ik lees in Gods Woord: dat „in het onderhouden van Zijn geboden grote loon ligt." Wie weet, de Heere is vrij in het zegenen van de middelen. Doe maar nooit iets tegen je consciëntie. De Heere zij je goed en nabij en Hij schenke je behoefte om Hem in je eenzaamheid te zoeken.

Dan heb ik nog 2 brieven ontvangen, een van de P. uit Middelburg en een van M. uit Oorschot. De laatste is in militaire dienst. Beiden schrijven over een zelfde zaak, nl. over een Handboekje voor de soldaat. Ik was zeer blij toen ik deze brieven ontving. Dat geeft je steun en moed om vol te houden. Nu is de strijd niet zwaar hoor jongens. Officiëel weet ik nog niets maarofficieus een heel klein beetje.

Ik heb een kleine hoop dat de Syn. Commissie voor de behartiging van de belangen voor onze militairen pogingen zal doen om tot de uitgave van zo'n Handboekje te komen. Dat is de weg jongens. Dit ligt niet in de le plaats op de weg van „Daniël" of van het Landelijk Verband maar dit is een zorg voor al onze Gemeenten. Natuurlijk kan „Daniël" zijn volle medewerking verlenen en zij zal dit zeer zeker doen. Het is mijn vaste overtuiging dat dit Handboekje in een grote leemte voorziet. Nu moet je niet denken dat je in Februari nu al zo'n boekje tegemoet kan zien hoor. Daar zijn kosten aan verbonden en veel werk. Ik zou daar zo graag contactadressen in willen opnemen. Wie van onze lezers (essen) wil zich hiervoor eens inspannen? Ik moet eigenlijk op iedere plaats een contactadres hebben waar onze jongens zich om inlichtingen kunnen vervoegen. Het komt dus aan op die plaatsen waar militairen liggen of in de omgeving hiervan. Neemt „de omgeving" maar niet zo krap. Het zijn jonge, gezonde kerels die heus wel een paar uur kunnen lopen.

We hebben als Geref. Gemeente, ais vader of moeder hier een roeping te vervullen. Het zijn onze jongens. Het zijn geen vreemden. Laat ze dan niet los en geef ze niet over aan de eenzaamheid. Het spreekwoord zegt: „Ledigheid is des duivels oorkussen." Het is zo gemakkelijk en zo verbazend goedkoop om de jongens te wegen als ze de militaire dienst verlaten. Om te kijken of ze nog wel het gewicht en de maat hebben, maar zeg mij lezer, wie ge ook zijt, wat hebt ge gedaan om onze jongens in het goede spoor te houden. Dat is met geen praatje goed te maken. Dan moeten we een dsad doen. De deur los en geef de jongen iets gezelligheid. Hij waardeert dit, de brieven die ik hierover heb zeggen het mij. Loop toch niet zonder meer de kerk uit naar uw kopje koffie, terwijl er een eenzame jongen buiten blijft staan. Is dat naastenliefde betrachten mijn lezer?

Praatchristenen genoeg, maar daadchristenen ook op dit gebied zijn er niet veel. Toch vertrouw ik dat er in onze gemeenten nog wel contactadressen zijn maar weet je wat zo jammer is je kunt ze nergens lezen. Welnu, dat is de bedoeling van de uitgave van een Handboekje voor de soldaat. Hoe dit precies zal gaan en hoe het eruit zal zien, jongens ik weet het nog niet. Toch is er een wolkje als een manshand. Nog even geduld en we kunnen misschien nadere mededelingen hierover doen.

Ik doe dus een dringend beroep op iedereen die dit leest om mij in mijn pogingen te helpen. Pak direct je pen en schrijf mij. Niet uitstellen want dan wordt het afstel. Alle mededelingen zijn mij welkom. Mag ik op uw aller medewerking rekenen? Dan kan het plan met Gods hulp slagen.

Lezers ik heb deze keer veel te vragen, maar het is niet voor mij. Het is voor uw jongen. Heb ik dan te veel gevraagd?

„KRIJGSMAN".

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 11 januari 1952

Daniel | 12 Pagina's

VOOR ONZE Militairen

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 11 januari 1952

Daniel | 12 Pagina's