Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

VOOR ONZE  Militairen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VOOR ONZE Militairen

DE FACTEUR

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Voor de nieuwe lezers wil ik het opschrift nog wel even verklaren. Een facteur is iemand van de militairen die voor de post zorgt. Je zou dus kunnen zeggen: „een militaire brievenbesteller." Hij is dat in de ruimste zin des woords. Hij bezorgt niet alleen de brieven, postwissels enz. enz. maar hij verzorgt ook de dienststukken. Hij is bij de soldaten een gaarne gezien persoonlijkheid, want post, lezers, dat is wat voor de sol-

daat. Jongens die na hun schooltijd nooit meer een pen tussen de vingers hebben gehad, gaan in de militaire dienst weer schrijven.

Ik ga nu niet over het schrijven als zodanig praten, want daar hebben we het al eens over gehad. De facteur komt nooit te vergeefs. Hij is de boodschapper van goede en kwade dingen van droeve en blijde tijding. Hij kent heel veel mensen van z'n korps. Het moet een vlotte, vriendelijke, betrouwbare jongen zijn. Mensen die nooit in dienst zijn geweest hebben geen flauw besef wat „post" is voor een soldaat. Dit spreekt nog sterker in oorlogstijd. De post heeft grote invloed op de geest van de troep. Menigmaal hebben de commandanten in de oorlog dit verschijnsel bij hun troepen kunnen constateren. Je moet maar eens een goed boek lezen over de laatste oorlog, dan kun je daar bijna altijd iets lezen over de „post" voor de soldaat. Niet alleen de soldaat hoor, maar dit geldt voor een ieder, van hoog tot laag. Mijn lezers zal het nu wel duidelijk zijn wat verstaan moet worden onder: de „facteur." Welnu ik heb voor enkele lezers „post".

Ik heb van „Willy" de groeten ontvangen, zowel van haar als van haar familie. Ja, Willy dat is alweer ruim 4 jaar geleden dat ik eens bij jullie kwam. Jullie hadden toen een verkeerde naam opgegeven. Weet je dat nog wel? Als ik nog eens in de Harskamp kom dan hoop ik even aan te komen. Ik heb jullie adres genoteerd. Je zusje is dus verloofd met G. J. van H. ? Zou ik daar nog een klein beetje schuldig aan zijn? Ik heb haar toen dat adres gegeven hè, toen die jongen in Indië was. Wat zijn de wegen van een mens toch wonderlijk hè? Ik maak het door 's Heeren goedheid nog steeds goed. Wil je moeder en de verdere familie hartelijk groeten en natuurlijk jij ook. Dag Willy! •

Ook mijn vriend B. te Boskoop moet ik hartelijk dank zeggen voor zijn welgemeende, hartelijke brief. Inderdaad onze Gemeenten doen veel en hebben veel gedaan voor hun militairen. De achter ons liggende jaren hebben dit duidelijk bewezen. Toch kunnen we nooit genoeg doen. Laten we maar niet op onze lauweren gaan zitten rusten. De nood is nog groot genoeg. Toch wordt men soms getroffen door de liefdadigheid die gelukkig onder ons volk nog niet weg is. We zijn begonnen met die orgel-actie dat weet U wel. Welnu, één orgel hebben we al. Gratis gekregen! Een weduwe heeft dit orgel expres voor de militairen gekocht. Is dat niet prijzenswaardig ? Toen ik met deze actie begon was ik een beetje huiverig. Ik dacht dat krijgen we nooit voor elkaar.

Ziedaar, één orgel hebben we al en ik twijfel niet of het tweede komt er ook. De helft is hiervoor al binnen. Nog een klein rukje en we zijn er. Mag ik op allen nog eens een beroep doen. Het ligt in de bedoeling deze orgels ten dienste te stellen van onze jongens.

Kom mensen, als je nog niets hebt gegeven voor dit doel, doe het dan direct. Als mijn leger stond aangetreden, ging ik met de pet rond. Ik wed dat die helft er zo was. U bent agent vriend B., vraagt uw lezers eens om een gift. Ze sturen U vast niet weg. Gegroet B.!

Ik heb een zeer sympathieke brief ontvangen van een vader van een Mil. Teh. te M. Aangezien „Daniël" ook in uw Tehuis gelezen wordt zo mag ik U in „Daniël" wel hartelijk dank zeggen voor uw sympathiek schrijven. We zijn het niet met elkaar eens maar dat zal in de wereld wel zo blijven. Het is een wonder dat twee mensen nog samen kunnen leven want we zijn van nature, haters Gods en haters van elkander. Inderdaad vader —• zo mag ik U toch wel noemen —-een boze brief schrijven heeft geen nut. Dat geeft verwijdering inplaats van toenadering. We mogen onze mening elkaar wel kenbaar maken maar doe dit dan uit liefde. Dit heeft mij in uw brief getroffen. Een goed woord vindt een goede plaats. Wanneer U schrijft: „De grote waarde van het Christelijke gezinsleven moet in onze Tehuizen zijn afschaduwing vinden. Van dit gezinsleven moeten wij ze iets trachten te geven. En verder: „We moeten onze kracht niet zoeken in het geven van avondjes", dan ben ik dat roerend met U eens. Tenslotte hoop ik vader nog eens vani harte aan uw mooie maar ook moeilijke arbeid te kunnen meedoen. Dan stel ik maar één eis en dat is: „Gehoorzaamheid aan 's Heeren Wet want dit heeft niemand ooit verdroten. Hartelijk dank vader en als ik ooit in M. kom hoop ik uw Tehuis te bezoeken. Vriendelijk gegroet.

Ik heb heel lang geleden een brief van mijn oude vriend D. uit D. ontvangen. Die schreef me toen over het handboekje wat gelukkig intussen van liefdegaven is verschenen. Die vriend is niet erg tevreden over onze jongens. Ik heb geen reden om aan z'n waarheidszin te twijfelen. Hij staaft z'n mening met feiten. Tn D. is geen gemeente van ons. Wel komen daar enkele gezinnen van de Geref. Gemeente des Zondags bij elkaar en houden dan leesdienst. Nu heeft vr. D. zich in verbinding gesteld met de veldprediker en deze geeft trouw de namen en adressen op van onze jongens die gelegerd zijn in D. Hij klaagt er over dat zo weinig jongens die gelegerd zijn in Deventer en Schalkhaar deze samenkomsten bijwonen. Daar waren ook 2 officieren bij schrijft hij. Deze kwamen een enkele keer. Hoe komt dat nu jongens ? Is daar geen behoefte meer aan ? Denk er aan, het is overjarig koren. Het is dus geen kaf, maar geestelijk 'voedsel. Weet je vader, je moeder, je meisje dat je deze gelegenheid verzuimt? Gedenk aan Uw Schepper jongens, in de dagen van je jongelingschap. Mijn vader zei altijd: „Jongen je moet altijd trouw de samenkomsten bijwonen. Die moet je nooit verzuimen. Als je daarmee begint, dan gaat het steeds gemakkelijker en later kom je er nooit meer." Mag ik tegen jullie het zelfde zeggen? Ik heb eens een oude predikant horen zeggen: „Als het net wordt uitgeworpen, dan moet je zorgen dat je er onder zit, want dan loop je kans gevangen te worden." Jongens, jullie hebben een handboekje en daarmee is je verantwoordelijkheid verzwaard. Je kunt nu niet meer zeggen: „Ik wist het niet." Gebruik dit voor het doel waarvoor het is uitgegeven. Wees voorzichtig in het verzuimen van de kerk. De tijd waarin we leven is donker en wie onzer weet, hoe lang we nog ongestoord ter kerk kunnen gaan? Ik hoop jongens dat je deze waarschuwing ter harte zult nemen.

Ik wil het voor deze keer hierbij laten en groet alle

lezers. „KRIJGSMAN".

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 11 juli 1952

Daniel | 12 Pagina's

VOOR ONZE  Militairen

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 11 juli 1952

Daniel | 12 Pagina's