De regeling van ons KERKELIJK LEVEN

(38)

De drie trappen van censuur, waarover we in het vorige artikel in het algemeen iets geschreven hebben, willen we nu elk afzonderlijk eens wat nader bezien.

De eerste trap is de vermaning zonder naam. Aan de gemeente wordt dan bekend gemaakt, dat een lid der gemeente wegens overtreding van b.v. het vierde gebod, onder de eerste trap van censuur is geplaatst. De naam van de zondaar mag beslist niet genoemd worden „opdat hij enigszins verschoond worde." Alleen de zonde wordt verklaard, met een vermaning aan de gemeente voor hem te bidden.

Bij de tweede trap van censuur wordt de naam van de zondaar genoemd.

Op de synode van Middelburg 1581 werd besloten, dat bij toepassing van de tweede trap van censuur de „naam zal worden uitgedrukt met het advies der Classe." De synode vond dit nodig om alle partijdigheid te voorkomen en tevens ook de rechtvaardigheid der tucht te waarborgen.

Bovendien ook om die kerkeraden, die met het verloop der tucht minder op de hoogte waren, van voorlichting te dienen. Met advies der classis betekent dus niet, met toestemming der classis alsof de classis in deze beslist, want dan zou de zelfstandigheid der plaatselijke kerk worden aangetast. Doch het betekent in overeenstemming met het oordeel der classis.

Voordat de classis haar oordeel geeft, moet zij er zich eerst van overtuigen of de zonde censurabel is en de zondaar door de kerkeraad is vermaand. Tenslotte wordt van de kansel bekend gemaakt, dat N. N. wegens overtreding van het 4e gebod b.v. onder de tweede trap van censuur is geplaatst. Aan de gemeente wordt de vermaning gegeven voor de zondaar te bidden. Dit laatste moet beslist gedaan worden, daar het karakter van de tucht is: het behoud van de zondaar.

De derde trap is een herhaling van de tweede, met de mededeling er bij, dat de afsnijding over twee of drie weken zal plaats hebben, indien de zondaar niet van zijn goddeloze weg wederkeert. Voor deze derde trap is het ook zeer gewenst het advies der classis te vragen.

Tenslotte volgt dan de afsnijding zelf. Dit is een zeer ernstige zaak. „Afsnijden", wil zeggen: en lid van het lichaam afsnijden; een lid uit de gemeenschap der kerk sluiten; iemand uit de gemeente bannen. Vandaar de naam: ormulier van de ban. In 1 Cor. 5 : 2 lezen we: uit het midden van u wegdoen" en in vers 13: de boze uit ulieden wegdoen."

Het karakter der afsnijding wordt in het Formulier van de Ban aldus omschreven: „dat N. N. om de voorzeide oorzaken uitgesloten is en wordt uitgesloten mits deze buiten de Gemeente des Heeren en vreemd is aan de gemeenschap van Christus, van de Heilige Sacramenten en van alle geestelijke zegeningen en weldaden Gods, die Hij aan Zijn Gemeente belooft en bewijst, zolang hij hardnekkig en onboetvaardig blijft in zijn zonden, en is daarom door ulieden te houden als de heiden en de tollenaar naar het bevel van Christus, Die zegt, in de hemel gebonden te zijn, al wat Zijn Dienaren binden op aarde." ,

Zoals reeds opgemerkt is, is de afsnijding een zeer ernstige zaak. Het is wel geen overgave aan de Satan, want deze was een apostolische tuchtoefening, maar het is een opzeggen van de broederlijke gemeenschap. Deze uitsluiting zal, zo zij geschiedt is volgens de opdracht van Christus, eens gevolgd worden door de uitsluiting uit het koninkrijk der hemelen door God, tenzij de zondaar zich bekere en het toekomend oordeel afgewend worde. De gehele tuchtactie kan wel twee a drie jaar duren. Alleen dan wanneer alle vermaningen vruchteloos zijn en de zondaar tot het uiterste toe volhardt in zijn onbekeerlijkheid, mag de ban worden toegepast.

Lisse — J. v. d. SPEK.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen