Een verrassende verenigingsavond

Waar een verbouwing al niet goed voor is! Maar hoe krijg je de jeugd - liefst alle jeugd - naar de JeV als de kerk nog keurig in de verf zit en de plafonds kraakhelder zijn? Je kunt er moeilijk een verbouwing voor organiseren. Die vraag prangt te meer bij het begin van het nieuwe JeV-seizoen. Wie de jongeren nú niet trekt, zal daar wellicht in de loop van het jaar ook niet in slagen. De eerste klap is een daalder waard. Maar hoe moet die klap uitgedeeld worden? En wie moet dat eigenlijk doen? Daarover praten we met drie op het Bondsbureau werkzame jeugdwerkadviseurs: Marianne Sollie (-12), Cees Moree (+12) en Laurens Kroon (+16). Samen zijn zij bezig het schriftelijke materiaal van de Jeugdbond te vernieuwen: meer kleur en een aantrekkelijker opmaak, kortere stukken tekst en meer meningen van de jongeren zelf er tussendoor. Op zichzelf zijn dat maar middelen (Cees: "Het zijn de spiegels en de kralen"). Uiteindelijk gaat het om de studie en bezinning op de JeV, die hierdoor zo aangenaam mogelijk wordt gemaakt.

De jeugdwerkadviseurs ervaren het als een voortdurend spanningsveld om de vormgeving van het jeugdwerk en de Bijbelse boodschap op een verantwoorde manier te combineren. In de tweede helft van het seizoen wordt de jaarlijkse actie van de Jeugdbond gehouden. Thema zal dit jaar zijn: de (kerkelijke) jeugdzorg.

Dat lijkt een thema dat maar voor een deel van de jongeren van belang is. De meeste jongeren hebben immers geen noemenswaardige problemen?

Marianne: "Voor het oog niet. Maar inderdaad, het is maar een deel van de jongeren dat zodanige sociaal-emotionele problemen heeft, dat zij tijdelijke of langdurige opvang nodig hebben. In een ander gezin of in een opvanghuis. Over die jongeren gaat het in de eerste plaats. Maar het thema is breder. Want laten we wel zijn: elke jongere heeft wel eens problemen. Maar waar ligt nu de grens dat je professionele hulp gaat vragen? Dat zal duidelijk moeten worden.

Daar komt bij dat we met ons actiethema ook willen zeggen: heb oog voor elkaar. Ook al verloopt jouw leven op het eerste gezicht zonder al te grote problemen, denk er eens aan dat er ook andere jongeren zijn. In een christelijke gemeente leef je niet voor jezelf maar met en voor de anderen. Het thema "jeugdzorg" kan helpen om ons daar weer van bewust te worden."

Maar dat thema zal op de JeV's pas vanaf januari uitgewerkt worden. Hoe krijg je de jongeren nu, nu het seizoen start, naar het verenigingsgebouw?

Laurens: "Dat is inderdaad een belangrijke vraag. Hoe je als JeV nu opstart, kan bepalend zijn voor de rest van het jaar. Het begint al met de uitnodiging, naar de jongeren zelf gestuurd of geplaatst in de kerkbode. Hoe spreek je ze aan? Lange verhalen landen meestal niet. Het moet kort, snel en to the point zijn. Waar het in wezen op de JeV om gaat, moet meteen duidelijk zijn. Cees: "Ook de eerste activiteit die je plant is van belang. Er is niets op tegen om op te starten met een strandwandeling of barbecue. Op de JeV staat het Woord van God centraal, en daarbij moet je streven naar een goede sfeer onderling. Eigenlijk moeten jongeren het gevoel hebben: op de JeV is het gewoon beregezellig. Ik wil daar niet ontbreken. Natuurlijk ga ik erheen. Het mooiste is als jongeren zelf de propaganda voor de jeugdvereniging maken. Zo'n sfeer kun je proberen te kweken door een goede startactiviteit."

Laurens: "Maar als je ze er eenmaal hebt, moet je ze ook vasthouden. Belangrijk daarbij is om een eigentijdse aanpak te kiezen en voor afwisseling te zorgen. Neem heel verschillende thema's. De ene keer over alcohol (dat zal vooral een bepaalde groep aanspreken), de andere keer misschien over de zending.

Als van tevoren al precies vaststaat hoe de avond verloopt, kan in het jeugdwerk gemakkelijk de klad komen. Probeer de volgorde eens om te gooien of een andere werkwijze te kiezen. Begin eens met een stelling en een korte discussie daarover en laat pas daarna de inleiding houden. Of doe in plaats van een inleiding een korte Bijbelstudie, bijvoorbeeld door ze in groepjes, met behulp van enkele naslagwerken, een aantal vragen over een Schriftgedeelte te laten beantwoorden. Dat kan heel verrassend uitpakken."

Cees: "De leiding van de JeV moet ook goed nagaan wie men dit jaar op de JeV verwacht. De samenstelling van een groep kan het ene jaar flink verschillen van het andere jaar. Heb je er veel denkers bij, of juist veel doeners? Daar moet je je materiaal op afstemmen. Misschien heb je een groep tussen de 12 en de 14, die eigenlijk al toe is aan de discussieschetsen voor +14. Aarzel niet die dan te gebruiken. Je moet je steeds afvragen: welke onderwerpen en welke aanpak kies ik en... pak ik mijn jongeren daarmee?"

Laurens: "Maar ook: wat wil ik deze avond eigenlijk bereiken? Kies altijd heel bewust een doelstelling. Bij alles wat je doet om aansprekend te blijven, mag je niet uit het oog verliezen dat het er om gaat jongeren de belangrijke waarde van het leven met de Heere te laten zien. Dat zou een grote misser zijn."

Toch zullen 'doeners' altijd moeilijker op de JeV te krijgen zijn dan 'denkers'. Hoe je het ook wendt of keert: de kern van de jeugdvereniging blijft bezinning en discussie.

Laurens: "Dat is waar, maar er zijn vormen te vinden waarin je ook de doeners hun aandeel laat leveren. Het is niet goed als het altijd zo is dat VWO'ers standaard de inleiding houden en VBO'ers in de zaal zitten te luisteren. Je hebt jongens die een technische opleiding doen, die heel goed een stelling kunnen presenteren. Die er slag van hebben om de groep enthousiast te maken. Dat moet je als leiding wel proberen te benutten."

Cees: "Op onze JeV hadden we eens het thema 'liefde' bij de kop. Best een 'tricky' onderwerp. Een paar meisjes die op De Swaef zaten, hebben daar een heel goede inleiding over gehouden. Eén van hen wilde de kraamzorg in en sprak op een heel open en gevoelige wijze over het menselijk lichaam, over hoe zich dat ontwikkelt als je twaalf, dertien jaar oud bent. Ze voelde zich prima thuis in haar vakgebied en leverde een uitstekende bijdrage aan de avond. Terwijl sommige VWO'ers heel verbaasd zaten te kijken. Ook voor die jongere die de hele dag aan de lopende band staat, is de JeV van belang. Misschien wel juist voor hem. Om gevormd en weerbaar te worden. Want er komt zo ontzettend veel op jongeren af, juist in deze tijd."

Marianne: "Wat wij altijd zeggen, is: hou als leiding oog voor je totale doelgroep. Blijf nadenken over de jongeren die niet komen en wat de reden daarvan is. Blijf zoeken naar mogelijkheden om ze er bij te betrekken."

Voorbede

Het is echter niet alleen de leiding van de JeV die verantwoordelijk is voor het aantrekken en vasthouden van jongeren. Ook voor de kerkenraad ligt hier een taak.

Marianne: "Ambtsdragers kunnen er op huisbezoek naar vragen of de jongeren ook naar de JeV gaan en zo niet, waarom dan. Verder is het heel belangrijk dat een predikant of ouderling in de kerk regelmatig bidt voor de jongeren en het jeugdwerk."

Laurens: "Helemaal mooi is het als een dominee in zijn preek nog even verwijst naar het thema dat de vorige avond op de JeV besproken is. Zo krijgt het jeugdwerk een plaats in het geheel van de gemeente."

Cees: "Ik weet van een JeV waar men een keer een diaken heeft uitgenodigd om antwoord te geven op de vraag: Wat gebeurt er nu met al dat geld dat 's zondags in de collectezakken verdwijnt? Die diaken wist van die avond heel wat te maken. Weken later werd hij op straat nog enthousiast door jongens en meisjes uit de gemeente gegroet. Dat soort avonden brengt samenhang in de gemeente."

Dwingen

Leidinggevende en kerkenraad: allebei belangrijk. Maar een grote verantwoordelijkheid ligt ook bij de ouders, vinden Marianne, Laurens en Cees. Cees: "Ik kom zelf uit een gezin met een grote, positieve betrokkenheid op de Gereformeerde Gemeenten en op onze eigen, plaatselijke gemeente in het bijzonder. De houding van de ouders werkt bijna automatisch door naar de kinderen. Als voor een vader en moeder alles wat met de kerk te maken heeft, ophoudt na zondagavond, ja, wat kun je dan van de kinderen verwachten? Natuurlijk is niet ieder kind hetzelfde, maar het is toch opvallend dat je vaak gezinnen ziet waar alle kinderen naar de JeV gaan en gezinnen waar er geen een gaat."

Laurens: "Dwingen kun je jongeren, vooral als ze wat ouder worden, niet. Maar je kunt wel zorgen dat er een sfeer is van: vanzelfsprekend gaan wij naar de JeV, vanzelfsprekend gaan wij naar een zendingsavond. Die sfeer heeft met de totale levenshouding van ouders te maken. Maar ook jongeren hebben daar een verantwoordelijkheid in. Je wordt als jongere van de gemeente verwacht op de JeV! En als je er eenmaal opzit en meedraait, zul je zien dat het heel waardevol is om samen met de andere jongeren uit de gemeente bezig te zijn rondom het Woord van God."

Door de knieën

Cees: "Met elkaar mogen we ons best wel eens afvragen: liggen we wel eens wakker van onze jeugd? Proberen we het onderste uit de kan te halen om hen in het goede spoor te houden? Gaan we letterlijk en figuurlijk door onze knieën, ik bedoel: door te bidden én door naast hen te staan, te begrijpen en hen op hun niveau aan te spreken? Of staan we langs de zijlijn te kijken hoe de kloof tussen ouderen en jongeren alsmaar dieper wordt?"

Laurens: "Het zou zo mooi zijn als de JeV een brugfunctie mag vervullen tussen de oudere en de jongere generatie. Ze leven soms in zo'n andere wereld als hun ouders. De tijd is anders als toen hun vader en moeder jong waren. Dat vraagt van ouderen een maximale poging om zich in de leefwereld van jongeren, die bepaald wordt door met name de telecommunicatie en de beeldcultuur, te verplaatsen. Jongeren ontwikkelen op steeds jongere leeftijd een eigen taalveld. Ouders hoeven al die dingen niet klakkeloos over te nemen, maar moeten wel hun uiterste best doen om hen te begrijpen."

Tijd vrijmaken

Laurens: "Het is misschien wat zwaar uitgedrukt, maar het zou later wel eens een gewetensvraag kunnen worden: heb ik oog gehad voor de jongeren om mij heen, in mijn eigen gemeente? Of ben ik me er wel vaag van bewust geweest dat ik die en die steeds minder vaak naar de kerk zag komen, maar heb ik met die waarneming niets gedaan? Daar zullen we wel rekenschap van af moeten leggen. We hebben met mensen en dus met zielen te maken."

Marianne: "Uiteindelijk gaat het natuurlijk niet om de JeV op zich. Het gaat om de boodschap van het Woord van God. Ook op de jeugdvereniging gaat het om de bekering tot God. De Heere wil het jeugdwerk daarvoor gebruiken. Belangrijk is dan wel wat er van de leiding van een JeV, beter gezegd: van ons, uitgaat. Stralen we door genade iets uit van het ontzag voor de Heere en van de liefde van Christus? Als dat zo is, heeft dat werfkracht."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen