Kinderen en medicijnen

Zodra je merkt dat je kind medicijnen die niet voor hem of haar bestemd zijn, heeft ingenomen moet je de dokter bellen, even langsgaan in het ziekenhuis of contact opnemen met de apotheek. Hou altijd de verpakking van de medicijnen bij de hand. Het mooiste is als je een beetje kunt achterhalen hoeveel medicijnen je kind 'ingenomen' heeft", zegt mevrouw Van Remmerden van apotheek 'Tuindorp' in Hengelo.
De gifkaart hoort in ieder huishouden thuis. Op deze kaart staan een aantal producten die in en rondom het huis aanwezig zijn. Achter de producten staat aangegeven wat je wél of beslist niet moet doen als je kind van deze dingen 'gesnoept' heeft. „De gifwijzer moet je echt zien als eerste hulp" benadrukt mevrouw Van Remmerden. „Je moet het zien te voorkomen. Bedenk goed waar je de medicijnen, schoonmaakmiddelen en cosmetica opbergt. Als je zorgt dat ze er niet bij kunnen, hoef je geen nare dingen te verwachten." De gifwijzer is verkrijgbaar in de apotheek.

Gewicht
Vooral in het eerste stukje van hun leven hebben kinderen veel last van infecties. Dit komt omdat ze hun afweer nog helemaal moeten opbouwen. Ze krijgen dan nog wel eens een kuurtje voorgeschreven, maar die kwaaltjes, zoals een verkoudheid, moeten vanzelf in de loop van de tijd overgaan. Maar er zijn ook kinderen die een chronische aandoening hebben. „Tien procent van de kinderen op een basisschool hebben last van astma, of klachten daarvan" zegt mevrouw Van Remmerden. „Dan zijn er toch best veel kinderen die daarvoor medicijnen gebruiken. Bij die groep zul je eerder zien dat kinderen verschillende medicijnen door elkaar gebruiken." In de apotheek worden alle gegevens van de cliënten bewaard. Als mensen een nieuw recept komen halen wordt in de apotheek nagegeken of het wel gegeven mag worden. Bij kinderen wordt ook de dosering goed nagerekend. Ouders moeten goed weten waarvoor het middel is en wat het doet. Ook moet je goed in de gaten houden dat je niet te veel geeft en niet te weing. De juiste dosering staat altijd op het etiket. Paracetamol bijvoorbeeld is een geneesmiddel wat je alleen maar gebruikt als kinderen koorts of andere pijn hebben. Is dat over dan mag je daar mee stoppen. Voor een kuur geldt dat niet. Een kind dat een antibioticum drankje voorgeschreven heeft gekregen moet die kuur afmaken. „De bacteriën die je kind ziek maken worden door dat antibioticum drankje om zeep geholpen", legt mevrouw Van Remmerden uit. ,Als je daar zomaar mee stopt, zijn er meestal wat bacteriën over en die zijn dan de volgende keer wat minder gevoeling voor hetzelfde geneesmiddel, dus dan krijg je een soort weerstand. Die bacterie zal dan een volgende keer veel moeilijker te bestrijden zijn. Dus ook als je kind na drie dagen weer helemaal opgeknapt is, moet je de medicijnen nog geven want anders is er de kans dat het kind opnieuw ziek wordt."

Hoestdrankje
„Wat heel vaak voorkomt is dat een geneesmiddel voor de een ook voor de ander gebruikt wordt. Ouders denken dan "'t heeft hem goed geholpen, ik geef het haar ook maar". Met paracetamol is dat niet zo erg, maar er zijn wel een aantal middelen waarbij je dat niet zou moeten doen." Als voorbeeld noemt mevrouw Van Remmerden het middel Deptropine wat vaak voor kleine kinderen voorgeschreven wordt als ze heel erg benauwd zijn. Het middel wordt als een drankje gegeven zodat de juiste dosering heel netjes afgemeten kan worden. „Toch zijn er mensen die denken dat het een hoestdrankje is en geven een ander kind uit het gezin ook wat van het middel. En het gekke van dat drankje is dat kinderen onder een jaar veel meer moeten hebben dan kinderen die ouder zijn. Maar ouders rekenen vaak andersom. Ze geven het oudere kind dus het dubbele. En dan krijg je bijwerkingen als onrust, angst en angstige dromen. Dat is heel gevaarlijk." Het advies van mevrouw Van Remmerden is dan ook „nooit doen."

Limonade
Veel antibiotica voor kinderen worden in een drankvorm gegeven. „De meeste kinderen vinden dat te pruimen en slikken dat" vertelt mevrouw Van Remmerden, „maar er zijn kinderen die het zo vies vinden en het gewoon niet innemen." Een drank is makkelijk om te slikken, maar je proeft hem veel meer. Als een kind het drankje echt niet inneemt kan de apotheker samen met de ouders bekijken welke andere mogelijkheden er zijn. Er kan dan bijvoorbeeld een capsule van gemaakt worden. En dan komt het volgende probleem om de hoek kijken: Hoe slikt een kind zo'n capsule weg? Mevrouw Van Remmerden geeft een algemene tip: geef het kind eerst een slokje water. De keel wordt dan vochtig en de capsule slikt makkelijker weg. „Je kunt de capsule ook op een lepeltje met een beetje ranja leggen. De gelatinelaag smelt een beetje en dan slikt het kind hem makkelijker door." Een geneesmiddel voor kinderen mag nooit door een hele fles voeding gedaan worden. „Geneesmiddelen zijn over het algemeen heel vies van smaak, dus wanneer je het medicijn door de fles doet, smaakt die hele fles nergens meer naar en het kind weigert dan te eten, maar weigert ook z'n geneesmiddel. Daarom moet je een capsule in limonade oplossen en niet in yoghurt, want anders krijgt het kind ook een hekel aan yoghurt en weigert het dat te eten." „Er zijn ook kinderen die een ontzettende hekel hebben aan een zetpil die ze in hun billen geduwd krijgen. Je kunt het puntje van die zetpil met koud water even natmaken, dan glijdt-ie veel makkelijker naar binnen. Hou ook even je vinger erop dan kan die zetpil er niet uit" adviseert mevrouw Van Remmerden.

Zelfstandig
Een kind dat een langere periode medicijnen moet slikken, baalt er op een gegeven moment wel eens van. Als ouders moet je dan toch proberen het leuk te maken voor ze. „Het hangt een beetje van de fantasie van de ouders af' zegt mevrouw Van Remmerden. „Je kunt een kalender maken waarop het kind zelf aftekent dat het zijn medicijnen ingenomen heeft. Of een sticker als beloning geven. Als het kind groter is moeten ouders kijken wanneer het kind zelf verantwoordelijk kan worden voor het innemen van die medicijnen. Als ze snappen waarom ze die medicijnen nodig hebben, krijgen ze een stukje verantwoordelijkheid. Ze leren er zelfstandig mee omgaan. Het wordt dan iets wat erbij hoort, net zoals tandenpoetsen."

Het maakt ook uit hoe ouders tegen hun kind aankijken. ,Als jij het ontzettend erg vindt dat je kind dat allemaal moet gebruiken, breng je dat heel gauw over" waarschuwt mevrouw Van Remmerden. „Het is goed om dan een keer aan je arts of apotheker te vragen of je je kind dat allemaal moet geven en hoe belangrijk dat nou is."

Bijwerkingen
Bij veel medicijnen komen bijwerkingen voor. Het is daarom handig om even de bijsluiter te lezen. Het moeilijke van zo'n bijsluiter is dat er heel veel opstaat. „De bijwerkingen die vooraan staan, zijn het meest voorkomend" zegt mevrouw Van Remmerden. „Bij kinderen die een antibioticum drankje moeten innemen, is diarree een heel veel voorkomende bijwerking. Je moet dus niet denken dat je kind nog zieker wordt. Dat hoort gewoon even bij dat medicijn. Het houdt op zodra je met het innemen van dat bepaalde geneesmiddel stopt." Het is verstandig om altijd even de bijsluiter te lezen en contact op te nemen met de apotheek als iets onduidelijk is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen