Burgers Desert

De wonderlijke vormen en groeiwijze van planten, struiken en palmen lijken naar een mals regenbuitje te smachten. Behaarde cactussen met giftige stekels torenen als standbeelden uit het droge zand omhoog. Exemplaren van zes meter zijn geen uitzondering, 'n Paar forse groene ragebollen zien zelfs kans om in dit uitputtende klimaat bloemen te voorschijn te toveren. Piepkleine vogeltjes in tropische kleuren schieten als bliksemschichten over ons heen. Voor je ze goed kan bekijken gaan ze alweer op de vleugels. t> Even op adem komen op het terras. Volgens het informatiebord zijn kolibries ingezet om de luizenaanwas in toom te houden.

Afgekloven botten...
Verderop ligt een rivierbedding. Totaal uitgedroogd. Als uit het niets glijden er ineens schaduwen over het zand. Een paar kolossale gieren scheren door het luchtruim. Op de punt van een uitstekende rots zitten ze naar de bezoekers te koekeloeren. Dat is zeker hun vaste uitkijkpost, want de keien eronder zien wit van de vogelpoep. „Kijk eens papa, kippetjes", roept een klein ventje, enthousiast wijzend naar de renkoekoeken. Slenterend langs de "grand canyon" ontdekken we 'n stel Californische dikhoornschapen. We komen net op tijd want twee dikhoorns gaan met elkaar op de vuist om uit te maken wie de baas is. Achter een bult stenen houdt een heel lynxengezin siësta. Ze slapen niet echt, want geregeld doet de grootste lynx een oog halfopen. Hij houdt alles in de gaten. Voor de zekerheid kijken we toch maar even of ze niet van hun hoge plateau af kunnen. Grote afgekloven botten liggen achteloos in het zand...

Geen hokjes
De bewoners van de desert worden op verrassende manieren getoond. We moeten ze zelf opsporen. Soms zitten ze verborgen achter een puinhelling of cactus. Het hokjessysteem waar de dieren als in een etalage te kijk zitten is hier verleden tijd. Sommige zijn makkelijk te zien, zoals de halsbandpekari's. Een dag voor de officiële opening van de desert zijn een paar jongen geboren. Met hun geknor en schermutselingen trekken ze de aandacht van jong en oud. Ze stelen de show, want ze zitten elkaar gillend achterna. De kleintjes verstoppen zich razendsnel achter de dikke teddybeercactussen. Onze speurtocht door de woestijn voert nu gedeeltelijk onder de grond. Daar zijn koele schuilplaatsen voor die dieren die zich van nature verbergen tegen de hitte. Hun leven speelt zich voornamelijk afin duistere spleten en geheimzinnige spelonken. Onverwacht doemt midden in de woestijn een oase op. Met koel helder water. En... ijs.

Subtropisch
Alle keien en rotsblokken zijn stuk voor stuk met de hand gemaakt door kunstenaars van een Deens bedrijf In de desert heeft men getracht een zo natuurgetrouw mogelijk eco-systeem na te bootsen. Dit houdt in dat de dieren kunnen leven in een grootschalig gebied dat een afspiegeling is van hun natuurlijke biotoop. Met de bouw van de desert is een uniek stuk subtropische woestijn gerealiseerd. Een garantie voor een spannende dag met het hele gezin.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen