De toerusting van de gemeente

Het winterwerk nadert en allenvege richt men zich op aktiviteiten die de opbouw van de gemeente moeten dienen. Wat opvalt is dat er steeds vaker gesproken wordt over de noodzaak van de toerusting van de gemeente.

Dit zal samenhangen met het feit dat er van alle kanten aan de gemeente wordt geschud en getrokken. De grondslagen van de bestaande orde wankelen. Ven/i/arring en onzekerheid kenmerken onze tijd. Het is van levensbelang dat de kerk in de haar in veel opzichten nog vreemde minderheidspositie haar identiteit hervindt, opdat zij haar plaats en roeping in onze ontkerstende en ontredderde wereld verstaat.

De apostel Paulus wijst de jonge christengemeente in het decadente heidendom van Efeze op de Verhoogde Christus die allerlei ambten en gaven gegeven heeft „om de heiligen toe te rusten tot dienstbetoon, tot opbouw van het lichaam van Christus" (Ef. 4:12).

Het woord, , toerusten " is oorspronkelijk een medische term en ziet op het stellen van een uit de kom geschoten arm. Aan elk van de gemeenteleden dient die plaats gegeven te worden binnen het geheel van het lichaam, waarop het mogelijk is optimaal te funktioneren met het oog op het Koninkrijk dat komt.

Deze toerusting is allereerst de verantwoordelijkheid van de plaatselijke gemeente zelf. Tegelijk mag er vanuit bredere verbanden hulp worden geboden. Zo zoeken GZB, IZB en HGJB ten dienste te staan aan de gemeente en haar opdracht. Elk van de drie bonden beoogt op zijn terrein een bijdrage te geven aan de opbouw en toerusting van dezelfde gemeente: de een met het oog op de missionaire roeping overzee, de ander met betrekking tot dezelfde roeping in eigen land, tenvijl de derde daarbij is geconcentreerd op jongeren, opdat zij hun plaats in kerk en maatschappij leren innemen. Er zouden nog andere organisaties te noemen zijn.

Het gebeurt nogal eens dat het werk van de een dat van de ander overlapt. De vraag kan gesteld worden of er op het gebied van de bewustwording en toerusting van de gemeente niet een stuk gezamenlijkheid dient te komen. Zeker nu we steeds duidelijker onderkennen dat de gemeente alleen gezond kan zijn, wanneer zij zich gezonden weet. Hangt de opbouw van de gemeente naar binnen toe niet nauw samen met haar groei naar buiten toe?

Indien zou blijken dat de huidige organisatie-strukturen onvoldoende dienstbaar zijn aan de vervulling van de roeping van de gemeente in de tachtiger jaren, zouden nieuwe vormen moeten worden gezocht.

Het gaat er immers om dat de gemeente in onze apocalyptisch gekleurde tijd zo goed mogelijk wordt toegerust om tegen de machten en demonieën in getuigenis te geven van de bevrijding in Jezus Christus, de Heiland der wereld.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen