Lausanne

Misschien dat verschillende lezers van ons blad zich afvragen waar we met dit artikel heen willen, wanneer we er de naam van de Zwitserse stad Lausanne boven zetten. We willen hen terstond uit de droom helpen. In de maand juli is in Lausanne, een stad in Zwitserland, een internationaal congres voor wereldevangelisatie gehouden. Velen hadden ervan verwacht dat men duidelijk stelling zou nemen tegen de Wereldraad van Kerken en de opvattingen die in die kringen leven ten aanzien van de verkondiging van het evangelie en de inhoud ervan. Daar is het echter niet van gekomen. Daarom is de beoordeling van dit congres in Nederland ook verschillend, zelfs onder hen die onvoorwaardelijk willen buigen voor het Woord Gods. Er zijn ook verschillende bezoekers uit Nederland geweest op dit congres, waarover we destijds ook enkele berichten in ons blad hebben opgenomen, maar ze zijn teruggekomen met verschillende reacties. Wanneer we nu het geheel overzien zouden we het zo willen stellen, dat er verschillende positieve elementen zijn aan te wijzen, maar dat er toch ook negatieve te noemen zijn.

Dit evangelisatiecongres is georganiseerd door de zogenaamde Evangelicals, waaronder ook Billy Graham, de bekende evangelist uit Amerika, gerekend wil worden, die zelfs erevoorzitter van het congres was. Het woord „Evangelical" is moeilijk te vertalen. We zouden kunnen volstaan met ons woord „evangelisch", daar deze benaming in de grond der zaak niets anders wil weergeven dan dat men vast wil houden aan de hoofdwaarheden van het reformatorisch belijden. Maar dat laatste moet dan wel bij die naam betrokken worden, daar „evangelisch" in onze verhoudingen dikwijls ook iets geheel anders kan betekenen. De Evangelicals in de wereld gaan zonder meer uit van de onfeilbaarheid van de Heilige Schrift als Gods Woord. Dat is ook duidelijk gezegd in de slotverklaring van het congres: „Wij belijden de goddelijke inspiratie, de betrouwbaarheid en het gezag van zowel het Oude als het Nieuwe Testament in hun geheel als het enige geschreven Woord van God; de Schrift bevat geen enkele dwaling in alles wat zij uitspreekt; zij is de onfeilbare regel voor geloof en handelen."

Billy Graham heeft in zijn openingsrede gezegd: „Het tweede bijbelse grondbeginsel dat wij opnieuw willen uitspreken is de verlorenheid van de mens buiten Jezus Christus. De Bijbel tekent de mens als iemand die oorspronkelijk was geschapen voor de gemeenschap met God. Maar de zonde is ons geslacht binnengetreden in de hof van Eden. Thans wordt de mens geboren als een van God vervreemde. Zonder Jezus Christus is hij verloren en zonder hoop in deze wereld." Ook de volgende uitspraak is zeer duidelijk: „Sommigen hebben openlijk beweerd dat er vele wegen naar God zijn en dat tenslotte niemand verloren gaat. Tegenover deze bewering stellen de evangelicals een duidelijk neen. Wij prediken de smalle weg van het evangelie en we weten dat die niet populair is... Bekering is niet iets dat de mens kan doen uit eigen kracht. De zondaar kan zichzelf niet heenkeren naar God en ook de evangelist kan hem niet tot God bekeren. Dat is het werk van de Heilige Geest... De zaligmaking is door genade alleen en door het geloof alleen en wij moeten er voor oppassen dat we nooit het geloof beschrijven als iets dat ook maar enige verdienste in zichzelf zou hebben. De ganse waarde van het geloof ligt in haar voorwerp, Jezus Christus, niet in het geloof zelf."

Dat zijn allemaal vertrouwde zaken, waar wij als gereformeerde belijders geheel achter kunnen staan. Maar toch worden er nogal wat kritische stemmen gehoord. En dat komt vooral, dachten we, dat velen op dit congres zich niet hebben willen losmaken van de Wereldraad. Wel waren er verscheiden klare tegenstanders van die Wereldraad op dit door enkele duizenden bezochte congres. Maar Billy Graham wilde nauwe betrekkingen met de Wereldraad blijven onderhouden en de pogingen van de Duitse prof. Beyerhaus, in de laatste jaren ook in Nederland bekend geworden door zijn worsteling in Duitsland om het zuivere evangelie van Gods Woord te bewaren tegenover allerlei vrijzinnige stromingen, heeft niet kunnen bereiken dat de Evangelicals een zelfstandige organisatie hebben gesticht los van de Wereldraad. Zoals we weten is prof. Beyerhaus sterk opgekomen tegen hetgeen vorig jaar op de zendingsconferentie te Bangkok is gebeurd, daar hij meent dat in die weg de verkondiging van het zuivere evangelie van Gods genade in Christus Jezus niet tenvolle doorklinkt en tekort gedaan wordt en vervormd wordt tot een politiek evangelie van bevrijding uit allerlei aardse zorgen en noden en banden.

Prof. Beyerhaus heeft de deelnemers aan het Wereldevangelisatiecongres te Lausanne gewaarschuwd tegen wat hij noemde „de zendingsopvatting van Barabbas". Hij doelde daarmee op de aktiviteiten van de zogenaamde bevrijdingsbewegingen, die in bepaalde kringen van de Wereldraad immers gezien worden als een vorm van wereldzending. Daarbij neemt hij aan dat Barabbas lid was van de politieke partij van de Zeloten, die in de dagen van de Heere Jezus opereerde. Hij wilde de komst van een Messiaans koninkrijk op aarde verhaasten en de Romeinen verdrijven en het Joodse volk bevrijden. Vandaar dat de Joden kozen voor Barabbas en de Heere Jezus naar het kruis verwezen. Hij was voor de Joden veel aantrekkelijker dan de Borg en Middelaar, Die voor de zonden van Zijn volk aan het kruis genageld werd.

Men is in onze dagen bezig een bepaalde wereldeenheid te bereiken, één wereldmaatschappij waar gerechtigheid en vrede zullen heersen, die dan rood gekleurd zijn en wat anders betekenen dan gerechtigheid en vrede in bijbelse zin. Daarom wordt ook het gesprek met de andere wereldgodsdiensten gevoerd, waarbij men er van uitgaat dat alle wereldgodsdiensten in de grond der zaak hetzelfde bedoelen. Zo probeert men een „koninkrijk Gods" op aarde te stichten, maar het echte Koninkrijk Gods is niet van deze wereld. Dat komt door de oordelen en gerichten heen bij de wederkomst van de Heere Jezus Christus. Prof. Beyerhaus zag bepaalde ontwikkelingen met grote zorg aan en hij stelde dat de evangelisatie moet aanwerken op de wederkomst van Christus en daar sterk de nadruk op moet leggen dat we een nieuwe hemel en een nieuwe aarde verwachten, waar gerechtigheid zal wonen. Maar daarbij ook moet waarschuwen dat de uiteindelijke overwinning van Christus wordt voorafgegaan door een geweldige worstelstrijd met de anti-christ. Maar daarom pleitte deze duitse professor ook voor de oprichting van „een wereldgemeenschap van evangelicals", waarbij hij grote nadruk legde op de bewaring van het zuivere evangelie, dat alleen maar heil voor de wereld brengen kan. ammer dat men op dit wereldevangelisatiecongres niet op het voorstel van Beyerhaus

is ingegaan. En zo moeten we stellen dat er veel goeds is te zeggen van het congres in Lausanne, maar om verschillende redenen velen toch niet heeft bevredigd, omdat op verschillende punten geen duidelijk standpunt is ingenomen. En hebben we duidelijkheid in onze tijd van geestelijke verwarring niet zeer hard nodig? A. V.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen