Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Just between friends

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Just between friends

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Eindelijk kwam dan het telefoontje dat we al veel eerder verwacht hadden: „Ja, met Wiepie!" klonk het opgetogen. Ons jongste Hollandse neefje had beslist geen haast gemaakt en arriveerde maar liefst 17 dagen nadat Foppes zus uitgeteld was. Wat zullen die laatste weken lang geduurd hebben. Maar nu is dan alles weer achter de rug en mag ze dankbaar genieten van haar drie jongens. Soms heb ik het er wel moeilijk m.ee dat we het altijd maar weer moeten doen met foto 's. 'k Zou zo graag eens op kraambezoek gaan. Als ik m 'n schoonzus dan hoor vertellen, dringt het wel tot me door dat we meer en meer vervreemd raken van ons vaderland. We zijn natuurlijk al bijna 18 jaar uit Nederland weg. En in die tijd is er veel veranderd. In Terdege lees ik soms ook dingen die m.e helemaal vreemd zijn; woorden die ik nog nooit eerder gehoord of gezien heb. Dat de taal steeds minder "puur" is, hadden we al eerder opgem.erkt. Woorden zoals "opstarten" en "promoten"zijn niet bepaald een verrijking (vind ik), maar weleen duidelijk symptoom van het "verengelsen" van de Nederlandse maatschappij. Op zich niets op tegen, maar het vóélt gewoon niet zo vertrouwd 't Is te vergelijken met het ouderlijk huis. Als je na een poosje -weer eens thuis komt en alles is gemoderniseerd: nieuwe keuken, lichtere meubels, muur uitgebroken, noem maar op. Allemaal verbeteringen, maar je voelt je er gewoon niet meer zo thuis. Heel onrealistisch natuurlijk om te verwachten dat alles "thuis" blijft zoals je het achterliet, terwijl je eigen leven vol is van veranderingen. Zo kan ik me goed indenken dat het voor onze moeders heel moeilijk is om niet te veelte tobben over de veranderingen die ons gezin binnenkort te wachten staan. We waren hier zo mooi "gesettled" en nu komt alles weer op losse schroeven te staan. Zo lijkt het, maarzo is het niet. We geloven toch ook: „ Wat de toekomst brengen moge, mij geleidt des Heeren hand?" Alles is al geregeld wij hoeven "alleen maar"gehoorzaam te volgen. Ik weet het, doorzit hem de kneep: volgzaam vertrouwen is geen vrucht van eigen bodem. Onze hoop en verwachting liggen dan ook niet in ons vertrouwen, maar in Zijn getrouwheid. En tot nu toe is die hoop nog nooit beschaamdl

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 30 april 1997

Terdege | 88 Pagina's

Just between friends

Bekijk de hele uitgave van woensdag 30 april 1997

Terdege | 88 Pagina's