DE WONDERBARE SPIJZIGING Joh. 6 : 1-15

Gij zegt 'Die met Mij logen ter woestijn
En om mijn woord hun huis hebben vergeten,
Ik wil niet dat hun hongert, laat hen eten
En nederzitten en verzadigd zijn! "
Maar, Heer, dit is teveel voor onze krachten,
Want leeg is deze plaats, de schare groot.
En onze schaamte bete vis en brood,
Wat is zij voor de duizenden die wachten!

''Maakt", zegt Gij. "u geen zorgen om uw dis
Maar doet een ieder aanzitten ter aarde
En deelt het deel dat gij voor u bewaarde
Gezegend zullen zijn uw brood en vis
Ik zal om niet de tafel u bereiden.
Gaat dan als knechten uit en geeft om niet.
Zamelt in korven wat u overschiet
Tot een verzadiging voor alle tijden."

Muus Jacobse

Wat ons treft in dit gedicht is zijn eenvoudig, sober, maar niettemin Bijbels taalgebruik. Hel is geen woordgebruik dat gewild populair doet om op die manier zo men dal noemt "de Bijbel dichter bij hei volk ie brengen". Bedoelde manier voor een overigens prijzenswaardig doel doet tekort aan de waardigheid van Gods Woord.
In de taal onderscheiden we diverse taalkringen, o.a. ook sociale taalkringen Daarin weerspiegelen zich de verschillende bevolkingsgroepen en -lagen. De taal van schippers is anders gekleurd dan die van bijvoorbeeld de rechtszaal. De huiselijke taal of familiare taal heeft een andere woordenschat dan die op een universiteit ln de Tweede Kamer spreekt (of moet ik soms zeggen sprak?) men anders dan op een voetbalveld. Als we ons lot de Koningin richten, zullen we zorgvuldiger onze vvoorden kiezen dan wanner we een babbeltje maken met een van onze vrienden.
Zo vraagt ook het spreken over God en Zijn Woord een bepaald woordgebruik. Natuurlijk moeten we niet gaan overdrijven, en zeker niel gemaakt gaan doen of menen dat we pas orthodox zijn als we een wonderlijk mengsel van archaïsche (ouderwetse) taal en hedendaags Nederlands door elkaar hutselen. Dal is alleen maar dieptreurig! Dan schieten we ons doel juist voorbij en maken we de afstand lussen ons en de Bi jbel slechts groter
Prof Heeroma (Muus Jacobse) heeft m.i. het juiste midden gevonden.
Kort en bondig weel hij de geschiedenis der wonderbare spijziging in dit gedicht ie verwoorden Als je goed leest, merk je dat hij het gesprek weergeeft lussen Jezus en Zijn discipelen, als HIJ laatstgenoemden de opdracht geeft de schare ie spijzigen. In de eerste helft van strofe één spreekt Jezus. In de tweede helft horen we hel antwoord van Zijn discipelen, waama Christus het laatste woord heeft in heel de tweede strofe. Opmerkelijk is de laatste regel: lot een verzadiging van alle lijden Dit ziet op de verkondiging van Gods Woord voor alle tijden!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen