Kroon-jaar

Eind december, begin januari. We bevinden ons op de drempel van een nieuwjaar. Twaalf maanden liggen achter ons. Wat de toekomst brengen moge, weten we niet. Je zult maar behept zijn met drempelvrees, dan baart ons alles wat ons nog rest grote zorgen. Aan de andere kant: wat geweest is, weten we. Soms zelfs maar al te goed. Om nooit te vergeten...

Kunnen we nu eigenlijk wel spreken van een kroonjaar? Letterlijk genomen is dat kroonjaar volgens mijn woordenboek eens in de vijf of tien jaar van een mensenleven, of in het bestaan van een zaak. Een kroonjaar is een extra feestelijk feestjaar. Maar wat kroont dan een jaar? Is dat het jaar-tal? Of zijn dat opgeteld en aaneengeregen de gebeurtenissen van tweeduizendzoveel?

Jaar in jaar uit maken mensen de balans op, financieel, materieel, misschien ook wel geestelijk. Juist in deze dagen trekken we daar wat extra tijd voor uit. Uiteindelijk komt er dan een streep onder de rekening te staan en het geheel sluit positief of negatief. Misschien is er zelfs quitte gespeeld. Toch wil ik in deze meditatie u / jou graag meenemen naar een hoger Plan. We worden in Psalm 65 meegenomen naar de HEERE. Wat is het zaak bij al mijn gereken, getel en balansen, op Hem te zien. Op Hem, Die de tijd, de jaren en ook onze kroonjaren overstijgt. Ja, Die zelfs van eeuwigheid en tot in eeuwigheid God is. En ziende op Hem, voor Zijn aangezicht, hoe staan de zaken er dan voor? Hoe sta ik er persoonlijk dan voor..., voor God...

David is de dichter van Psalm 65. Hij heeft er een lied van gemaakt, bestemd voor de koorleider. Bestemd dus eigenlijk om uit meerdere monden te laten klinken. En dan valt het me op, de Psalm lezend, dat er zo belijdend over de HEERE wordt gesproken. Wie Hij is en wat Hij doet en gedaan heeft.

Ondanks ons, zeg dat wel! Dan valt het me zo op dat het niet onze daden zijn die dan geroemd en geprezen worden, maar de daden van de HEERE.

Dan valt het me op dat er zo belijdend gezongen wordt, zó dat ook anderen het mogen horen, hoe er aan de HEE- RE gedacht en over Hem gedicht wordt.

David kan daar nog eens een boekje over open doen. Hij neemt geen blad voor de mond. Steeds weer weerklinkt het 'Gij' in deze Psalm aan het adres van de HEERE. Wat Hij gedaan heeft en wat Hij nog doet.

Het zijn dan met name in de tweede helft van de Psalm woorden uit het jar-. gon van de akkerbouwer en veeboer. Veel meer was er destijds ook niet. Er waren niet de vergaderingen en commissies, er waren niet de scholen en hobby's, er waren niet de verenigingen en catechisaties. De sport en het spel. Maar daar was wel de HEERE! Heel dicht leefde men bij Hem, men nam acht op Zijn stem en handelingen. En zegt dat niet alles?

Met nadruk wordt er dan in het eerste gedeelte van vers 12 iets bezongen en beleden. Dat de HEERE kroont. Hij kroont, en dan niet zozeer een aanstaande koning of vorst, maar de HEE- RE kroont een jaar. Een heel bepaald jaar. Het jaar van Zijn goedheid. Doordat God het jaar kroont of tooit, - namelijk met Zijn goedheid - , maakt Hij het tot een jaar van Zijn goedheid. Dat is een jaar waaraan Hij Zijn goedheid heeft verbonden en betoond. Ik keek ervan op, maar daar wordt hetzelfde woord gebruikt als dat we op de eerste bladzijde van de Bijbel aantreffen, bij herhaling: 'En God zag.... dat het goed was!' Dat goede, die goedheid, past helemaal bij de HEERE. Het is een kenmerk dat ook zo graag bezongen wordt: 'Looft de HEERE, want Hij is goed, want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid.'

Kroon-jaren zijn jaren met een kroontje. Vorstelijke, koninklijke jaren. Jaren die te meer doen zien op de Koning. En ook jaren die in feite doen afzien van de omstandigheden. We hebben het hier niet over zéven vette en / of magere jaren, of wat meer of minder. Als het daar over gaat, dan kan een ieder onzer daar ook nog best een boekje, of misschien wel een hele encyclopedie, over opendoen. Het gaat erom in het geloof dat we het Woord openen, lezen, overdenken, en dat we zien op de HEERE, en het inzien en ontdekken: Hij kroont.

Het woord dat hier door David gebruikt is voor 'kronen', heeft ook de betékenis van 'omringen, omsingelen' in zich.

Wie verder heeft leren zien dan zijn of haar eigen omstandigheden, die ongetwijfeld niet mis zullen zijn, maar wie boven dat alles uit ontdekt hoe de HEERE leidt en hoe het Hem niet en nooit uit handen loopt, die blijft met een David belijden, ook naar het nieuwe jaar toe, dat de HEERE inderdaad niet laat varen de werken van Zijn handen, en de woorden van Zijn mond.

Dan wordt daar het loflied en tegelijk de belijdenis geboren, jaar in jaar uit: ...Die uw leven verlost van het verderf, die u kroont met goedertierenheid en barmhartigheden...

Wie dat ontdekt, ervaart, zal beamen dat we geen vijf of tien jaar onze adem hoeven in te houden, maar vol vertrouwen belijden in afhankelijkheid, dat elk jaar een Kroon-jaar is. Aan en uit Zijn hand.

C. D. ZONNENBERG, GIESSENDAM/NEDER-HARDINXVELD

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen