Gods trouwe Vaderzorg.

De Heer is mijn Herder, niets zal mij ontbreken,
Al dwaal ik ook in de onvruchtbaarste streken;
Al heb ik geen kleeding, geen brood en geen water,
God spreekt, en het is, Hij gebiedt, en het staat er.
Heeft niet Isrel, Zijn volk, ondervonden weleer,
Hoe menige redding het ontving van den Heer!
Als dit volk in de woestijn was zoekende brood,
Was het God, die uit den hemel het manna gebood;
Als het smachtte van dorst en geen lafenis vond,
Uit de steenrots de Heer hun het water wel zond;
En deksel? 't behoefde geen kommer te maken,
God zorgde, dat kleeding noch schoenen ontbraken!
Dus wonderbaar hield Zijne sterke hand
Zijn hulp'loos volk genadiglijk in stand
En moest het gaan door onrust, angst en lijden,
't Liep uit op rust en ongestoord verblijden.
Wat nood dan mijn ziel, ga het hier door de woestijn,
Zal dat u verhinderen blijmoedig te zijn?
Hoog in den hemel toch, daar woont de Heer uw God
En stiert op aard door Zijne hand uw gansche lot!
O, zoo hoog stijgt geen nood, zoo diep vlijmt geene smart
Dat niet uitkomsten u schenkt Immanuëls hart;
Zal dan honger, gevaar, zal dood of zal leven
Israëls God ooit de Zijnen doen begeven?
Neen! Zijn genaverbond met Christus aangegaan,
Staat onbeweeglijk pal, blijft eeuwiglijk bestaan;
En 't is geen feilbaar woord, maar Gods getuigenis,
Dat nooit beschaamt, maar eeuwig trouw en zeker is,
Dat toeroept allen, die in 's Heeren wegen gaan:
God zorgt voor u, nooit laat Hij u verlegen staan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen