Verklaring van Jesaja 61 : 1—3.

Het Evangelie Gods is de blijde boodschap der genade en des vredes, het onbedriegelijke getuigenis der gerechtigheid en waarheid, w^aarop een menscli zich veilig en volkomen verlaten kan, de eenige troost in leven en in sterven.
Kent gij dien Leeraar, dien Prediker, die niet alleen dat Evangelie ons v e r k o n d i g t , maar die ook, wat het getuigt en belooft, zelf g e e f t en schenkt, die vergeving vanzonden, gerechtigheid en eeuwig leven uitdeelt en toebrengt, — die den troost Gods in nood en dood, in de neêrgebogene ziel doet indalen, zoodat zij waarachtig opgericht en gesterkt, welgemoed zich verheft en vroolijk lofzingt den Heere?!
Kent gij Hem, k e n t gij Hem, — dan kunt gij niet leven zonder Zijne woorden — ze zijn u woorden des levens; — dan kunt gij niet zonder Hem, want Hij is u het leven.
Vraagt gij nog, wie Hij is? Het is de „Leeraar der gerechtigheid", de Profeet, wiens getuigenis luidt: „Uwe gerechtigheid bedek Ik niet in het midden Mijns harten; Uwe waarheid en Uw heil spreek Ik uit; Uwe weldadigheid en Uwe trouw verheel Ik niet in de groote Gemeente." — Het is de Christus Gods, die van den Vader verordineerd en met den Heiligen Geest gezalfd is tot onzen Hoogsten Leeraar en Profeet, tot onzen eenigen Hoogepriester en tot onzen eeuwigen Koning, Christus Jesus, de Middelaar Gods en der menschen, onze Heiland en Verlosser, de éénige en volkomene Zaligmaker, Christus Jesus do Heere, van God ons geworden tot den algenoegzamen Vervuiler van al onze zondaarsbehoeften.
Van Hem getuigt de Profeet Jesaja, als hij ons predikt van de z a l v i n g van C h r i s t u s , van Zijne z e n d i n g in de wereld om op te zoeken en zalig te maken, Avat verloren was.
„De Geest des Heeren Heeren is op Mij, omdat de Heere Mij gezalfd heeft" enz.
Dat is profetie; wat zij aankondigt, stond den Profeet voor oogen als reeds vervuld. En gewis, hij verheugde zich door den Heiligen Geest in dit Evangelie; met alle treurigen Zions in zijne dagen. En verblijden mogen zich heden allen, wien het ernst is gewrorden met de vraag: „welke is uw eenige troost, beide in leven en sterven?" Deze woorden toch doen een blik slaan in het hart des eeuwigen Ontfermers, die in genade gedachtig blijft aan Zijn ellendig en arm volk, dat — hoe het ook schijnt vergeten en al het zichtbare tegen heeft,— nochtans mag blijven, hopen op den HEERE, Wiens Naam „Ik zal zijn, die Ik zijn zal" verzekert, dat Hij al datgene voor Zijn volk is, wat Hij aan de vaderen beloofd had voor hen te zullen zijn.
Het is profetie, voorzegging aangaande den Christus, den van ouds beloofden Verlosser, den Immanuël, den uitverkoren Knecht des Heeren, den Gezalfde Gods om te vervullen al Zijnen raad tot zaligheid Zijner Gemeente ; — voorzeggingvan Hem, bij Wiens komst in de wereld de engelen in Efratha's velden zongen: „Eere zij God in de hoogste hemelen, en vrede op aarde, in de menschen een welbehagen!" — bij Wiens doop aan de Jordaan de Heilige Geest op Hem neerdaalde gelijk eene duif, — en eene stem uit den hemel geschiedde, zeggende: „Gij zijt Mijn geliefde Zoon, in U heb Ik Mijn welbehagen."
Deze profetie, het zijn woorden van den Messias, van Christus Zeiven, die Hij in en door den Profeet Jesaja sprak. Immers, het was bij gelegenheid Zijner prediking te Nazareth , toen llij in de Synagoge deze plaats uit de rolle der profetiën lezende, tot Zijne hoorders sprak: H e d e n is d e z e S c h r i ft in uwe oor en v e r v u l d (Luk. 4).
„De Geest des Heeren Heeren is op Mij, omdat de Heere Mij gezalfd heeft. . . Hij heeft Mij gezonden." — Zie hier Christus' getuigenis, dat Hij de Gezalfde des Ileeren is, gezalfd met den Heiligen Geest — de Gezondene des Yaders om al Diens wil te volbrengen.
Vóór Christus heetten in de Gemeente gezalfden Gods: koningen, hoogepriesters en profeten. Het gezalfd-zijn ('t welk placht te geschieden met olie, symbool des Heiligen Geestes, —) beduidde het verkoren- en geheiligd-zijn door den Heere tot het ambt, waartoe Hij riep. — Nu waren de van God geroepene koningen, hoogepriesters en Profeten onder Israël als gezalfden Gods schaduwen van Christus, den éénigen Gezalfde des Ileeren, en hadden ook de zalving van den Zoon Gods. — Wat zij als zoodanig waren en hadden, waren en hadden zij in betrekking tot en in gemeenschap met Hem, en in afschaduwing van Hem, op Wien naar de belofte Gods, de gansche goddelijke heerlijkheid van het profetisch, priesterlijk en koninklijk ambt rusten zou, en die tot dit ambt met des Heeren Geest zou worden toegerust.
De zalving van Christus beteekent alzoo, dat Hij de van God verkorene en geroepene en geheiligde is tot Profeet, Priester en Koning, om Zijn volk ten Leeraar en Leidsman, Verzoener en Verlosser, tot Borg en Middelaar, Redder en Beschermer te zijn. Er wordt ons mede gepredikt, dat Jesus, de Heere, het in het Paradijs beloofde Vrouwezaad, de van God gegeve Jesus, de éénige Zaligmaker is, buiten Wien en nevens Wien geene zaligheid te zoeken of te vinden is.
Hij, gezalfd met den Heiligen Geest, — zoo rust deze Geest op Hem in al Zijne volheid, gelijk Jesaja t. a. p. getuigt : „En op Hem zal de Geest des Heeren rusten, de Geest der wijsheid en des verstands, de Geest des raads en der sterkte, de Geest der kennis en der vreeze des Heeren" —, zoodat de Gemeente Gods uit Zijne volheid ontvangende ook genade voor genade, in H e m a l l es h e e f t , wat haar naar de eeuwige gerechtigheid van noode is.
Is dan Hij de Gezalfde des Heeren, van Jehovah, Wiens woorden eeuwiglijk gelden, in Wiens Naam alléén onze gerechtigheid en sterkte is, — zoo hebben wij tot ons heil naar niemand ons te wenden dan tot Hem, en niemand te dienen dan Hem. —
Op elke levensvraag is bij Christus antwoord, uit elke zielenood bij Hem verlossing, tegen elke vijandige macht bij Hem bescherming. — Maar van ons en al het onze afgezien, alle hulde, die wij zoo gaarne onszelven brengen in de aanbidding o n z e r gerechtigheid, wijsheid en macht, zij opgehouden, — en als dwazen, onrechtvaardigen, machteloozen in onszelven aan Zijne voeten neergezonken, zóó, zoo alléén wordt ons Zijne zalving dierbaar, zóó eeren wij Hem, die door God gezalfd is en gezonden in de wereld, opdat Hij door Hem alléén geheel Zijn volk zou verlost hebben tot Zijne eeuwige heerlijkheid.
God de Vader heeft Z ij n e n Zoo n gezalfd ; Deze is de C h r i s t u s des Heeren — o j a , v a n e e u w i g h e i d gezalfd, verkoren en verordineerd tot den Zaligmaker eener verlorene wereld, maar in den tijd geopenbaard en gezonden, opdat Hij al den raad Gods tot onze zaligheid vervullen zou. Geen menscli toch was in staat zich te verlossen uit den dood, waarin hij zich, in afval van God, geworpen had. — Wijsheid, kracht, gerechtigheid — och, al wat Gode behaagt en naar Zijnen Geest is, — Hij vond het niet bij een menschenkind ; het is alles dwaasheid, onverstand, zonde en onmacht, wat Adams kinderen openbaren.
Te midden echter van deze ellende, deze duisternis, laat God de Heere het l i c h t schijnen, het licht Z i j n e r h e e r l i j k - h e i d , e n . . . waar wij het profetisch-Messias-woord vernemen: „de Geest des Heeren Heeren is op Mij, omdat de Heere Mij gezalfd heeft. . . Hij heeft Mij gezonden" — daar hooren wij Hem immers getuigen aan een volk vol onverstand, zonde en krachteloosheid, — wie Hij voor hen is en zijn zal.
D i t toch leert ons de zalving van Christus en Zijne zending in de wereld, dat het eenen mensch onmogelijk is zichzelven te verzoenen met God, dat het met ons als uit ons zeiven eene afgesnedene zaak is ter zaligheid; — Hij, Christus is de Gezalfde. Hij geldt alléén bij God. Zijn Naam heeft alléén beteekenis en waarde in des Heeren oog. — Ons werk, onze naam, onze kracht en vroomheid komen niet in aanmerking, dat alles is ijdelheid. H i j , als de hoogste Profeet — is de wijsheid Gods, van Hem wordt het geleerd, wat recht en goed is. Hij is de barmhartige Hoogepriester, die alléén ons met God verzoenen kan. Hij, de eeuwige Koning, heeft alleen de macht der zonde, dood en hel. En Zijne Gemeente, door Zijnen Geest geleerd en geleid, betuigt: Ja, Hij is onze Profeet, Priester en Koning, Wien alleen de eere toekomt.
H i j heeft ons gemaakt, en niet wij, tot Zijn volk en de schapen Zijner weide. Niet aan ons, maar aan II, o Heere! behoort de zalving, U de eere, de lof en aanbidding voor Uw werk, dat Gij de dwalenden onderwijst en leidt op de paden des verstands en des vredes, dat G i j goddelooze, doodschuldige zondaars bedekt met Uwe gerechtigheid, zoodat zij gerechtvaardigd gerekend worden voor God, — dat G i j behoedt, bewaart, eeuwig wel bewaart het werk Uwer handen — ja, veilig Uw volk zult voeren op Uwen tijd in de eeuwige heerlijkheid. Aanmerk dezen Gezalfden Gods! Hij is uw heil, het heil van al wat het leven niet in eigen hand vindt. Hoor Hem toch en getuig waartoe Hij gezalfd, waartoe Hij gezonden is. (Wordt vervolgd.)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen