18. De uitvoering van Gods eeuwig Besluit in het Oude Testament.

A l s een wijze B o u w m e e s t e r b e r e k e n d e God in Z i j n e n e e u w i g e n Raad a l l e s z ó ó d a n i g , dat niets Hem in de u i t v o e r i n g van Zijn v o o r n e m e n kon doen w a n k e l e n ; z e l f s de val van A d a m , die in de g e h e e l e s c h e p p i n g zulk eene g e w e l d i g e s t o r i ng t e w e e g b r a c h t , was in G o d s b e r e k e n i n g opgenomen; Gods e e u w i g B e s l u i t had er hulpe tegen b e s c h i k t . Z o o d r a nu de val in w e r k e l i j k h e id p l a a t s greep, begon God ook met de u i t v o e r i ng van Zijn e e u w i g B e s l u i t . R e e d s in het p a r a d i j s gaf G'od aan de e e r s t e o u d e r s de b e l o f t e van het Zaad der vrouw, dat den kop der slang zou vermorzel e n , terwijl de s l a n g het de v e r z e n e n v e r m o r z e l en zou, Gen. 3 : 15; b o v e n d i e n stelde de Heere de o f f e r a n d e in, en maakte voor hen rokken van v e l l e n en t o o g ze hun aan, w a a r d o o r Hij hun te k e n n e n gaf, dat hunne zonden z o u d e n b e d e k t worden met den mantel der g e r e c h t i g h e i d , verworven d o o r de o f f e r a n d e des Lams. Dus h e e f t God in deze parad ij s b e l o f t e in korte woorden het g e h e e le E v a n g e l i e n e e r g e l e g d : van C h r i s t u s , Zijn Persoon, Zijn ambt en Zijn w e r k; tot o n d e r p a n d van dit E v a n g e l i e gaf de H e e r e hun de o f f e r a n d e en v o e g d e z o o d o e n d e de S a c r a m e n t e n bij de predik i n g des W o o r d s . Op deze p a r a d i j s b e l o f t e , door God Zelf g e o p e n b a a r d , g r o n d e n z i c h a l l e l a t e re b e l o f t e n van Christus. Jes. 61: 10; Gal. 4: 4. Na den z o n d v l o e d maakte God Zijn verbond met Noach, hem de b e l o f t e gevend, dat Hij v o o r t a a n den aardb o d em niet meer v e r v l o e k e n zou om des Menschen w i l , Gen. 8 : 2 1 , dat is: om C h r i s t u s wil, 1 Tim. 2:5.
T o e n echter bij de n a k o m e l i n g e n van Noach de ware k e n n i s s e Gods en het g e l o o f in den beloofden V e r l o s s e r steeds meer v e r l o r e n g i n g , en de afgod e n d i e n s t de overhand nam, riep God Abraham, opdat in zijn g e s l a c h t de b e l o f t e bewaard bleef, hem b e l o v e n d , dat in zijn zaad zouden gezegend w o r d e n alle v o l k e n der aarde, Gen. 22: 18; en dat nu dit zaad Christus Z e l f is, bewijst de Apostel P a u l u s , Gal. 3: 16. De t w a a l f zonen van Jakob h e e f t God na hunnen u i t t o c h t uit E g y p t e tot Zijn e i g e n volk v e r k o r e n , terwijl Hij de Heidenen w a n d e l e n l i e t in h u n n e e i g e n e wegen, Handel. 14: 16.
Hij maakte aan het volk I s r a ë l Zijne woorden b e k e n d , Zijne i n z e t t i n g e n en Zijne r e c h t e n , Ps. 147: 19—20. Onder zijne zonen wees J a k o b Juda aan als e r f g e n a am der b e l o f t e : Juda! gij zijt h e t, u z u l l e n uwe b r o e d e r e n l o v e n . . . . Gen. 49: 8—10.
Met nieuwe h e l d e r h e i d o p e n b a a r d e God den inhoud van Zijn e e u w i g B e s l u i t , toen Hij David u i t den stam van Juda v e r k o o s , en hem b e l o o f d e, dat Hij hem e e n e n Z o o n zou v e r w e k k e n , die Gods Naam een huis zou bouwen, 2 Sam. 7 : 12, 13; op grond dezer b e l o f t e heet C h r i s t u s de Zoon D a v i d s , Matth. 1: 1. Gelijk David in zijn pers o o n en l e v e n C h r i s t u s af s c h a d u w d e , zoo voors p e l d e hij ook in zijne P s a l m e n alle g e w i c h t i ge g e b e u r t e n i s s e n uit het leven van C h r i s t u s : Zijn l i j d e n en dood aan het kruis, Ps. 22: 29, Zijne o p s t a n d i n g uit de d o o d e n , Ps. 16 : 9—10, Zijne h e m e l v a a r t , Ps. 47: 6. 68: 19, Zijn Z i c h z e t t e n ter R e c h t e r h a n d Gods, Ps. 110: 1. Dat Hij w a a r a c h t ig m e n s c h zou zijn, l e e r t ons Ps. 8. Ps. 2: 7 vv. l e e r en ons, dat Hij Gods Zoon zijn zou. Op de b e l o f t e , aan David g e g e v e n , g r o n d e n zich alle l a t e r e P r o f e t e n , die C h r i s t u s in den p e r s o o n van D a v i d v o o r s t e l l e n , Ezech. 34: 22—24; Jer. 33: 14; Zach. 13: 1—2. Jesaja noemt Hem een rijsje uit den a f g e h o u w e n tronk van I s a i , Jes. 11: 1; Micha 5: 1 wijst B e t h l e h e m , de stad D a v i d s , aan als de g e b o o r t e p l a a t s van C h r i s tus, Ruth. 4 :11 —17; Luk. 2:11. H a g g a ï v o o r s p e l t Zijnen i n t o c h t in den t e m p e l van J e r u s a l e m , Haggaï 2 : 8, terwijl de l a a t s t e P r o f e e t Maleachi, H o o f d s t . 3: 1, Hem noemt: de Engel des Y e r b o n d s , de H e e r e , voor Wiens a a n g e z i c h t Elias (d. i. J o h a n n e s de Dooper) den weg b e r e i d e n zou, H o o f d s t . 4 : 5 . Door dit a l l es w e r d e n de u i t v e r k o r e n e n vóór C h r i s t u s tot de z a l i g h e i d g e b r a c h t door het g e l o o f i n J e s u s Christus, van W i e n g e s c h r e v e n h e b b e n Mozes en de P r o f e t e n , Joh. 1: 46.
__________
1. Zoodra onze stamouders door hunne zonden in den geestelijken dood gevallen waren, zouden zij ook dadelijk door den eeuwigen dood zijn verslonden, indien zij geenen Plaatsvervanger gehad hadden, die Zich verplichtte, den dood voor hen te niet te doen, en het leven en de onverderfelijkheid aan het licht te brengen, 1 Tim. 1 : 10. Daarom verkondigt om de Schrift dadelijk na de eerste zonde den Verlosser van zonde, van dood en van Gods toorn. De paradijsbelofte in Gen. 3 : 15 heet sedert langen tijd het Pro te vang el i e , d. i.: de eerste blyde boodschap , omdat in haar de kern van het geheele Evangelie van Christus ligt opgesloten. God Zelf heeft haar gegeven, daarom heeft deze belofte haren oorsprong niet uit menschen, maar uit God Zeiven. God noemt den beloofden Verlosser het Zaad der vrouw, waardoor Hij aanwijst, dat Hij geen zoon van Adam zijn zou, maar dat Hij uit de maagd zou geboren worden, dat Hij geenen menschelijken vader zou hebben, maar Gods Zoon zyn zou : dit alles betuigt ons de Apostel Paulus duidelijk, zeggende : Maar wanneer de volheid des tijds gekomen is, heeft God Zijnen Zoon uitgezonden, geworden uit eene vrouw, d. i. uit eene maagd. Gal. 4 : 4 en Jes. 7: 14 zegt op grond der paradijsbelofte : Ziet, eene (de) maagd zal zwanger worden, en zij zal eenen Zoon baren, en Zijnen Naam Immanuël heeten, hetwelk is, overgezet zijnde, God met ons. Matth. 1 : 23.
Yerder maakt God in het Protevangelie bekend, dat het zaad der slang (d. i. des duivels) aan het Zaad der vrouwe (d. i. Christus) de verzenen zal vermorzelen , waardoor al het lijden van Christus wordt bedoeld tot aan den dood des kruises, als voortkomende uit den giftigen beet der slang; evenwel zal het Zaad der vrouw met den doorboorden voet den kop deislang vermorzelen, hetgeen beduidt: dat Christus door Zijnen dood den duivel met al zijne werken en macht zal verdelgen, Hebr. 2 : 14. Dat de stamouders deze belofte begrepen hebben, erkennen wij uit de woorden van Eva, toen zij bij de geboorte van haren eerstgeboren zoon uitriep: Ik heb eenen man [van] den Heere verkregen, Gen. 4 : 1 , daardoor te kennen gevend, dat zij wist, dat de beloofde Verlosser te zamen God en mensch wezen zou. Wel is waar heeft Eva zich in den persoon vergist, want haar eerstgeborene was geen Heiland maar een doodslager, — toch deed zulks haar niet in haar vertrouwen wankelen, waarmede zij den Heiland verwachtte, want zij sprak bij de geboorte van haren derden zoon; God heeft mij een ander zaad gezet voor Habel, want Kaïn heeft hem doodgeslagen, Gen. 4 : 25, en daar dit zaad de belofte van Christus zou erven, werd Seth nu de erfgenaam der belofte.
2. En God maakte voor Adam en zijne vrouw rokken van vellen en toog ze hun aan, Gen. 3 : 21. Bij het maken van deze rokken van vellen doodde God voor hunne oogen een lam, en leerde hun eene offerande te brengen, tegelijkertijd daardoor hun betuigende, dat het Lam Gods, Christus, ook geslacht zal worden, opdat Hij ons door Zijne offerande de kleederen des heils verwerve. Jes. 61 : 10 ; Zach. 3 : 4. De offeranden des Ouden Testaments hebben haren grond in Gods Raad; zij schaduwen het offer van Christus aan het kruis af: 7 i alle offeranden der Heidenen, die tot in menschenoffers ontaarden , zijn slechts eene verminking der Bijbelsche offerande.
In het offer van Christus aan het kruis zijn alle offeranden vervuld en dus overtollig geworden; derhalve is er in het Nieuwe Testament geene plaats voor eenigerlei offerande, zelfs niet voor de herhaling van het zoogenaamde onbloedige offer van Christus in het Heilig Avondmaal. God Zelf toog aan onze stamouders deze rokken van vellen aan, daarmede aanwijzende, dat Hij ons de gerechtigheid en de verdiensten van Christus uit genade geeft, en dat de mensch uit zichzelven geen ding kan aannemen, Joh. 3 : 27.
3. Hoezeer de aartsvaders voor den zondvloed op grond der paradijsbelofte den Verlosser in het geloof verwachtten, zien wij uit de woorden van Lamech bij de geboorte van Noach: Deze zal ons troosten over ons werk en over de smart onzer handen, vanwege het aardrijk, dat de Heere vervloekt heeft, Gen. 5: 29 vergel. Matth. 11: 28—29. Reeds voor den zondvloed splitste zich het menschelijk geslacht in zonen Gods of geloovigen (nakomelingen van Seth), en in dochteren der menschen of ongeloovigen (nakomelingen van Kaïn), Gen 6:2.
Na den zondvloed werd wel is waar door nieuwe beloften van God de kennis van den verwachten Verlosser steeds helderder, maar deze geheele kennis had haren grond in de paradijsbelofte, namelijk in God Zelven, Die door deze belofteaanving, Zijn eeuwig Besluit ten uitvoer te brengen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen