21. Van den tweevoudigen staat van Christus.

Ter v o l v o e r i n g van het v e r l o s s i n g s w e r k dient de t w e e v o u d i g e staat van C h r i s t u s , de staat der v e r n e d e r i n g en die der v e r h o o g i n g . Deze tweev o u d i g e staat b e g o n met de v l e e s c h w o r d i n g des W o o r d s . De mensch is uit den staat der rechtheid in den staat der zonde en der e l l e n d e gev a l l e n . Onze Borg moest dus voor ons in den s t a a t der v e r n e d e r i n g n e d e r d a l e n , opdat Hij ons met Z i c h in den staat der h e e r l i j k h e i d o v e r z e t t e. H o e w e l in des H e e r en l e v e n de staat der verhoog i n g op dien der v e r n e d e r i n g v o l g d e , zoo openb a a r d e zich toch Zijne h e e r l i j k h e i d ook in Zijne v e r n e d e r i n g .
__________
1. Den tweevoüdigen staat van Christus leert ons het duidelijkst de Apostel Paulus, als hij zegt: Want dat gevoelen zy in u, hetwelk ook in Christus Jesus was; Die, in de gestaltenis Gods zijnde, geenen roof geacht heeft Gode evengelijk te zijn; maar heeft Zichzelven vernietigd, de gestaltenis eens dienstknechts aangenomen hebbende, en is den menschen gelijk geworden; en in gedaante gevonden als een mensch, heeft Hij Zichzelven vernederd, gehoorzaam geworden zijnde tot den dood, ja den dood des kruises. Daarom heeft Hem ook God uitermate verhoogd, en heeft Hem eenen Naam gegeven, welke boven allen naam is, Filipp. 2: 6—9. Door vernietiging (*) verstaat de Apostel de ontlediging van alle volkomenheden, die onze Middelaar, zijnde de Zone Gods, had kunnen openbaren. Ofschoon in wezen, wil en macht één met den Vader, heeft Hij Zijne Goddelijke heerlijkheid afgelegd, werd zwak, gelijk elk ander mensch, gehoorzaam als een dienstknecht; zoo verrichtte Hij Zijne wonderen niet in eigen naam, maar in den Naam des Vaders; Hij sterkte Zich in het gebed tot God, Hebr. 5 : 7 ; begeerde hulp van den Vader bij elk Zijner werken, vergel. Joh. 11 : 41, 42; volhardde in het geloof aan Gods Woord, en overwon enkel door dit vasthouden aan het Woord Zijns Vaders den duivel en de zonde, Matth. 4 : 1 —10. Ja, hoewel de Heere en het Hoofd der engelen, liet Hij Zich door eenen engel versterken, Luk. 2 2 : 4 3 ; daarom duidt de Apostel Zijne vernedering aan met de woorden: Die een weinig minder dan de engelen geworden was, Hebr. 2: 9.
2. Wij zien uit het geheele leven des Heeren, dat Hij niet met Zijne Goddelijke eere en kracht prijken wilde, zoodat Hij Zich niet eens de macht aanmatigde, te geven, dat iemand zou zitten ter Zijner rechter- of linkerhand, Matth. 20: 23; Hij verborg Zijne waardigheid onder de gestaltenis eens dienstknechts, evenwel niet zóó, dat Hij van die waardigheid beroofd is geweest. Evenals de zon, hoewel bedekt en onzichtbaar door zware wolken, aan den hemel staat, zóó woonde in den Heere de heerlijkheid Gods, hoewel verborgen door het vleesch en de gestaltenis eens dienstknechts. En gelijk de zon door de zwarte wolken heenbreekt, zoo brak deze Zijne heerlijkheid dikwijls door de vernedering des vleesches heen; b.v. op den berg, waar Hij van gedaante veranderd werd, Matth. 17: 2; in Gethsemane bij Zijne gevangenneming, Joh. 18: 6; en aan het kruis, toen de Heere in Zijne diepste vernedering den moordenaar het paradijs opende, Luk. 23:43. Zoo kon voor de geloovigen ook in den staat Zijner vernedering Zijne Goddelijke macht en heerlijkheid niet verborgen blijven; en hebben zij van Hem, het vleesch-gewordenWoord betuigd: Wij hebben Zijne heerlijkheid aanschouwd, eene heerlijkheid als des Eeniggeborenen van den Vader, Joh. 1 : 14, terwijl terzelfder tijd de vijanden, de Farizeën, niets van Zijne heerlijkheid zagen of Hem bespotteden.
3. De Heere Jesus, als onze Borg, was Zich volkomen van dezen tweevoüdigen staat bewust, want in Zijn gesprek met Nikodemus, hoewel Hij in waarheid Zich in de nederheid des vleesches en in de aardsche armoede bevond, zegt Hij nochtans van Zichzelven: En niemand is opgevaren in den hemel, dan Die uit den hemel nedergekomen is, namelijk de Zoon des menschen, Die in den hemel is, Joh. 3: 13. Gelijk de staat der vernedering volstrekt noodzakelijk is tot het verwerven en verdienen onzer zaligheid, zoo is de staat der verhooging volstrekt noodzakelijk tot de toeëigening der voor ons verworvene zaligheid. De nuttigheid van beiderlei staat wijst ons de Apostel Paulus duidelijk aan, als hij zegt: Welke overgeleverd is om onze zonden, en opgewekt om onze reclitvaardigmaking, Rom. 4 : 25; voor onze zonde kon op geene andere wrijze genoeg gedaan worden, dan alleen door den dood des Zoons van God; maar wat zoude ons een Heiland baten, die in het graf ligt? Daarom moest de Heere uit de dooden opstaan, niet enkel ter wille van Gods roem en waarheid , maar ook om ons Zijne gerechtigheid toe te eigenen. De staat der verhooging en die der vernedering is voorzegd in de woorden: Hij zal op den weg uit de beek drinken; daarom zal Hij het hoofd omhoog heften, Ps. 110: 7.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen