Uit Duitschland.

In ons Duitsche vaderland staat liet met de kerkelijke zaken, d. w. z. voor het protestantismer nog altijd als sedert het sluiten van den vrede met Rome wanhopig slecht. Men weet van waar de kwade gezindheid komt; men durft het evenwel niet uitspreken. Waarom heeft men niet, in plaats van den heilloozen „Culturkampf" aan te vangen, de Kerk vrijgemaakt? Maar men zegt, dat dan aan de kerken der Hervorming, allereerst aan de gereformeerde, de vele kerkelijke goederen, die door den Staat, inzonderheid door den Pruisischen, zijn ingetrokken, zouden moeten teruggegeven worden, en daartoe is de regeering ongezind. Middelerwijl moeten de Evangelischen de gevolgen van den „Culturkampf" dragen. En als dan op verscheidene plaatsen het zelfs den kerkeraden niet veroorloofd is om er zorg voor te dragen, dat de Heidelbergsche Catechismus in de school geleerd wordt, en eene commissie van regeeringswege, uit Roomschen en Lutlierschen samengesteld, zich aanmatigt om daarover te beschikken, zoo is zulks niet weinig drukkend , en velen onzer broederen zuchten daaronder. Te vergeefs werd, o. a. in het Hannoversche, de algemeene synode om hulp aangeroepen; deze waagt het niet rechtstreeksche stappen te doen. Men gevoelt bij elke schrede, dat, in zake de belijdenis, te Berlijn nog slechts de Luthersche gelden moet. En de Gereformeerde Kerkelijke Courant van Elberfeld, No. 28 blz. 448, bevestigt dat in alle deelen. Met deze uitzichten zal ook de vergadering van den Gereformeerden Bond, die September e. k. te Bentheim samenkomt, van niet veel beteekenis zijn. Ook voor dezen bond ware eene leiding, die meer op eenen gereformeerden grondslag berustte, zeer wenschelijk. Immers wat beteekent een bestuurr dat mannen bevat, die ten aanzien van den kern der gereformeerde leer, de praedestinatie, onverschillig zijn, of zelfs bij iedere gelegenheid er tegen strijd voeren, zooals een hunner nog pas voor eenige maanden in de caleidoscoopachtige Gereformeerde Kerkelijke Courant van Cleveland gedaan heeft, toen hij van de Dordrechtsche Synode melding maakte. Wie van deze Synode geen goeds zeggen kan, moet zich toch niet voor eenen Gereformeerde uitgeven!
Er zijn over het algemeen wonderlijke toestanden onder de- Gereformeerden hier en daar in Duitschland. Zoo werd verleden jaar te Lingen eene Kreits-Synode gehouden, op welke het in allen ernst uitkwam, dat de predikanten noch de Paltsische, noch eenige andere kerkorde gebruiken, maar de piëtistische alles behalve gereformeerde Wurtembergsche en de bepaaldelijk met roomsche elementen gewijzigde Nassausche, unionistische verzameling van Formulieren, Gezangen en Gebeden.
Laatstgenoemde bevat gebeden op zoogenaamde doodenfeesten, voorbeden voor dooden, inzegeningsformulieren, zelfs de elementen van de avondmaalsleer en andere hoogkerkelijke dingen. Geen wonder, dat voor jaren Ds. Pousen in Heiligenhaus, die het in die streek een geheel jaar uithield, klaagde, dat de gereformeerde belijdenis daar ontbreekt. Waar niet de oude gereformeerde Formulieren, of ook, waar niet de Heidelbergsche Catechismus gebruikt worden, daar kan ook geen gereformeerd bewustzijn bewaard blijven. Daar gevoelt men duidelijk, hoe dag aan dag meer en meer ineenstort, wat tot eene woonstede Gods in den Geest moet opgebouwd worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen