41. De Eeuwigheid.

Z o o d r a God Zijne g e n a d e door de g e l u k z a l i g heid d e r u i t v e r k o r e n e n , en Z i j n e r e c h t v a a r d i g h e i d door de b e s t r a f f i n g der v e r w o r p e n e n , in den dag des o o r d e e l s , voor de g e h e e l e w e r e l d v o l k o m e n h e e ft v e r h e e r l i j k t , is Z i j n e e u w i g r a a d s b e s l u i t in Christ u s v o l b r a c h t ; C h r i s t u s g e e f t het K o n i n k r i j k aan God den V a d e r o v e r , o p d a t God zij a l l e s in a l l e n, en de dag b r e e k t aan, die g e e n einde meer h e e f t; v o o r de u i t v e r k o r e n e n een dag van e i n d e l o o ze z a l i g h e i d , voor de v e r w o r p e n e n een dag van eindel o o z e pijn. De leer van de e i n d e l i j k e b e h o u d e n is o o k der v e r w o r p e n e n en der b o o z e e n g e l e n (Apok a t a s t a s i s panton) is e e n e k l a a r b l i j k e l ij k e d w a l i n g, l y n r e c h t t e g e n d e l e e r der S c h r i f t . H e t o o r d der v e r w o r p e n e n is van den dag des o o r d e e l s af de p o el des vuurs, — w a a r i n ook de hel en de d o o d g e w o r p en zijn, Openb. 2 0 : 1 4 , o p d a t zjj g e e n e m a c h t m e e r zouden h e b b e n , — en hun t o e s t a n d is de e e u w i g e d o od in de g e m e e n s c h a p des d u i v e l s en z i j n e r e n g e l e n, v e r w o r p e n z i j n d e v a n h e t a a n g e z i c h t d e s H e e r en i n de b u i t e n s t e d u i s t e r n i s . I i e t o o r d der u i t v e r k o r e n e n is in de h e m e l e n bij den H e e r e, t e zamen met de h e i l i g e e n g e l e n , en hun toes t a n d is het e e u w i g e l e v e n in de a a n s c h o u w i ng des H e e r e n van a a n g e z i c h t tot a a n g e z i c h t , in het g e n o t Z i j n e r z a l i g e g e m e e n s c h a p en in het b e s t e n d i g p r i j z e n v a n den d r i e ë e n i g e n G o d v o or Z i j n e n t r o o n . H i e r u i t b e s t a a t de e e u w i g h e i d, z o o v o l v e r s c h r i k k i n g v o o r de g o d d e l o o z e n , z o o vol v a n o n u i t s p r e k e l i j k e z o e t h e i d v o or de g e l o o v i g e n .
__________
1. Zoodra de mensch dit leven verlaat, komt hij in de eeuwigheid ; in den engsten zin des woords verstaat men onder eeuwigheid den tijd van het laatste oordeel af, wanneer de Heere met Zijne uitverkorenen ten hemel opvaren zal, terwijl de goddeloozen in den eeuwigen afgrond zullen geworpen worden. De Schrift beschrijft ons den toestand der verdoemden in : de buitenste duisternis, alwaar weening zijn zal en knersing der tanden? Matth. 25 : 30; zij zijn in den poel des vuurs, Openb. 20 : 14' in het eeuwige vuur, hetwelk den duivel en zijnen engelen bereid is, Matth. 15 : 41 , waar hun worm,niet zal sterven en hun vuur niet zal uitgebluscht worden, Jes. 66 : 24- hun eenig gevoel zal pijn zijn en eeuwige gewetenswroegingen, Luk. 16 : 23 ; 2 Thess. 1 : 9 , vanwege de verzuimde zaligheid. Hunne onzaligheid bestaat in hun verworpen-zijn van het aangezicht des Heeren, de eenige Fontein der zaligheid. De toestand der verdoemden wordt genoemd : eeuwige dood, omdat er voor hen geen helpen meer bestaat. Het oord der verlorenen heet hel (Hebreeuwsch: Gehenna) Matth. 5 : 29,30; Mark. 9 : 43—48; Luk. 12 : 5, naar het dal des zoons van Hinnom bij Jerusalem, waar men vroeger de kinderen voor den Moloch door het vuur liet gaan, Jer. 7 : 31, 32; 2 Kon. 23 : 10. Ü3 straf der verdoemden is eeuwig, Jes. 66 : 24; Matth. 25 : 41; Mark. 9 : 44; Openb. 2 0 : 10. Op grond van eenige verklaringen der Schrift, Matth. 5 : 26; 12 : 32; 18 : 34; Handel. 3 : 21 ; Rom. 8 : 2 0 - 2 3 , verzon? men de leer van de eindelijke behoudenis van alle verdoemden, zoowel der menschen als der duivelen. Maar deze plaatsen worden ten onrechte als bewijs daarvoor aangehaald, deze leer is klaarblijkelijk tegen de Schrift; want} indien ook de verdoemden eindelijk tot zaligheid zouden komen , dan ware Gods geheele raadsbesluit en het lijden van Christus overtollig, daar dan eenmaal allen, buiten hetzelve om, zalig zouden worden. Het is verkeerd, zich hierbij op Gods liefde te beroepen, wapt de liefde strijdt niet tegen Gods rechtvaardigheid. Overigens is het geheel nutteloos daarover na te denken, wat na het laatste oordeel geschieden zal; het doel der Heilige Schrift is, ons Gods raad omtrent onze zaligheid te openbaren, en deze raad is op den dag des oordeels ten einde gebracht, derhalve gaat de Heilige Schrift niet verder, dan tot het laatste oordeel.
2. De eeuwige zaligheid der heiligen leert ons de Schrift onder de liefelijkste beelden kennen; zij is waarlijk eene tegenstelling van alle ellende, door de zonde veroorzaakt. De zonde is verzoend, en de dood te niet gedaan, en de uitverkorenen zijn wederom bij God, de Fontein des levens en der zaligheid; daarom zal God niet alleen de tranen van alle aangezichten afwisschen, Jes. 25 : 8, en hun rust geven, 2 Thess. 1 : 7 ; Hebr. 3 : 11; Openb. 14: 13, ten bewijze, dat alle gevolgen der zonde uit den weg geruimd zijn, maar Ilij leidt hen wederom in het paradijs, Luk. 23: 43, in den schoot van Abraham, Luk. 16:22, ter bruiloft, Matth. 8 : 11 ; 22 : 2, en geeft hun de onverwelkehjke erfenis in het hemelsch Jerusalem, Hebr. 13 : 14; Openb. 2 1 : 2 . Tot eene bestendige woonplaats geeft hun God, in de plaats van deze door de zonde verdorvene wereld, nieuwe hemelen en eene nieuwe aarde, in dewelke gerechtigheid woont, 2 Petr. 3 : 13; Jes. 66: 22. Dat wij ons onder die nieuwe hemelen en die nieuwe aarde niet de tegenwoordige hemelen en de tegenwoordige aarde, vernieuwd en van de zonde gereinigd, moeten voorstellen, gelijk dit velen doen, en willen, dat zoodoende deze wereld in eene vernieuwde gedaante eeuwig zal duren, weten wij uit Jes. 65: 17: Want ziet, Ik schep nieuwe hemelen en eene nieuwe aarde; en de vorige dingen zullen niet meer gedacht worden, en zullen in het hart niet opkomen. Desgelijks zegt de Apostel Johannes, Openb. 21 : 23: En de stad behoeft de zon en de maan niet, dat zij in dezelve zouden schijnen; want de heerlijkheid Gods heeft haar verlicht; en het Lam is hare kaars. De uitdrukking nieuwe hemelen en nieuwe aarde is slechts een beeld van dat oord, waar de uitverkorenen met den drieëenigen God wónen, Zijn aangezicht aanschouwen, Hem eeuwig lof en eere toebrengen, en de volkomene zaligheid smaken, die het oog niet heeft gezien en het oor niet heeft gehoord , en die in het hart des menschen niet is opgekomen.

EINDE.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen