Correspondentie

Uit Pruisen. — Hoe het met de kerkelijke verhoudingen in de toekomst zal gaan, laat zich voorshands volstrekt niet berekenen. Eindelijk is de minister van eeredienst Von Gossler als een offer van het Centrum gevallen, voor hetwelk hij,, in weerwil dat hij in den laatsten tijd met zooveel heftigheid voor de uitkeering der zoogenaamde sluit- of spergelden in het strijdperk getreden is, reeds geruimen tijd een doorn in het oog was. In zijne plaats is Graaf von Zedlitzs-Trützschler tot hiertoe Opperpresident van Posen, een voormalig officier, opgetreden, die algemeen wegens zijne degelijkheid wordt geprezen. Groote ongerustheid is evenwel in de nieuwe provinciën van •Pruisen gewekt door het gerucht, dat de Evangelischen in dezelve: Geuniëerden, Lutheranen ea Gereformeerden, mede onder den Pruisischen opperkerkeraad te Berlijn gesteld worden, en dus ook met die ongelukkige Pruisische Unie, althans uit het oogpunt van kerkregeering, samengevoegd worden. Die heillooze Pruisische centraliseeringsgedachten! Kan dan het zoogenaamde Pruisische S u u m c u i q u e (ieder het zijne!) de lijfspreuk van Koning Frederik I nooit wezenlijk in toepassing gebracht worden! Hoe geheel anders zou het er dan met de zaak der Kerk uitzien!
Naar men verneemt, is een Hannoveraan, de heer von Barckhausen, die reeds verscheidene jaren te Berlijn als eene bruikbare kracht in kerkelijke aangelegenheden gediend heeft, ofschoon hij een Lutheraan is, President van den Evangelischen Opperkerkeraad geworden, en zal nu in denzelven een confessioneel-luthersche senaat voor de Lutheranen der nieuwe provinciën ingesteld worden. Voor de Gereformeerden derzelveschijnt men niet te willen zorgen; die schijnen maar steeds in Pruisen in den toestand van asschepoester te moeten verkeeren en bij de Unie gerekend te worden.
Dat alles wekt groote neerslachtigheid in de kringen der Gereformeerden. Zijn dan slechts nog de Roomschen, wier leider Windhorst tot op zijn ziekbed van de hoogstgeplaatste zijde met allerlei onderscheiding bejegend werd, de Lutheranen en de Luthersche Unieleden goede onderdanen, op wier kerkelijke behoeften en wenschen acht gegeven wordt?
Een zwaar verlies hebben de Gereformeerden in de provincie Ilannover dezer dagen geleden. Den achtsten Maart is onverwachts, na kortstondige krankheid, de gereformeerde consistoriaaldirector Dirksen te Aurich overleden. Hij was een zoon van den vroegeren generaal-superintendent Dirksen te Aurich en eene krachtige persoonlijkheid, met ijver werkzaam om de sedert 1884 georganiseerde gereformeerde landskerk van Hannover in elk opzicht tot bloei te brengen, zoodat hij door alle leden dier kerk diep betreurd wordt. Dubbel smartelijk zal juist in dezen toch zoo droevigen tijd, in welken de Gereformeerden in de Pruisische Staten met den Psalmist uit de diepte tot den Ileere roepen, dat verlies door die Kerk gevoeld worden.
Slechts één lichtpunt ontwaren wij, dat ons eenige vreugde schenkt. Het is de gedachte, dat met den val van Von Gossler, die als een echte bureaukraat de synoden op allerlei wijze bemoeilijkte en in hare rechten besnoeide, ook zijn heilloos denkbeeld, de ontworpen volksschoolwet gevallen is, — en geve God, dat het voor altoos zij!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen