Aanteekening op Psalm 84 : 8.

Zij g a a n van k r a c h t t o t k r a c h t , — van deeene rustplaats tot de andere; telkens komt groote vermoeidheid en amechtigheid tusschenboide, telkens zijn zij, voor zij aan eene nieuwe rustplaats komen, den dood als nabij, en meenen, dat zij op den weg zullen moeten blijven liggen, zuchten ook in hun binnenste: Ik kom niet verder!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen