Correspondentie

Uit Hongarije. — Het doode lichaam der Hongaarsche Gereformeerde Kerk begint hier en daar teekenen van leven te geven, — maar het is slechts door „vreemd vuur", door „zelfgekozen toestellen" gegalvaniseerd. Evangeliseeren wil men volgens buitenlandsche modellen. Evangeliseeren volgens een opgesierd Evangelie. „Das Wort sie sollen lassen stah'n!" („Van het Woord moeten zij afblijven!") moet dan ook bij eiken stap toegeroepen worden aan hen, van wie deze dingen uitgaan. Het jongere geslacht der predikanten houdt zich óf met „evangeliseeren" óf met politiseeren bezig, althans wat het meerendeel hunner betreft. De politiek is inderdaad de liefhebberij van het Hongaarsche volk. Het onderzoek der Heilige Schrift blijft geheel achterwege. Des te ijveriger worden de staatkundige Bladen gelezen, en vooral tegenwoordig, nu gewichtige vraagstukken, zooals de saecularisatie der kerkelijke registers en de invoering van het burgerlijk huwelijk, aan de orde van den dag zijn. De Roomsche Kerk verzet zich daartegen met alle beschikbare middelen. De meerderheid der Protestanten acht ze óók niet wenschelijk, maar verlangt toch beslist, dat de wet van het jaar 1868, betreffende de regeling der gemengde huwelijken tusschen Protestanten en Roomschen, gehandhaafd zal worden. De agitatie der Roomsche Kerk tegen het program der Regeering, waarop ook de invoering van het verplichte burgerlijk huwelijk voorkomt, brengt haar in groote verlegenheid. Do beslissende slag zal spoedig geleverd worden!
Terwijl hot voor ons eene oorzaak van bijzondere blijdschap is, dat Debreczin bij de theologische en juridische faculteit (benevens een gymnasium en eene opleidingsschool voor onderwijzers) ook eene philosophisehe faculteit verkrijgt, — waarvoor reeds aanzienlijke geldsommen beschikbaar zijn, — en voorts dat Klausenburg eene theologische faculteit zal bekomen, al hetwelk thans op de Synode besloten werd, •—• zijn de laatstelijk uitgekomen statistieke bijzonderheden der Hongaarsch- Gereformeerde Kerk uiterst bedroevend. De secten: Baptisten, Unitariërs en Nazareners, verstrikken eene menigte lieden in hunne netten, — en de natuurlijke vermeerdering bij de Gereformeerden is reeds ongunstig genoeg. Er zijn geheele comitaten of landstreken, waar het gruwelijk „éénkinderstelsel" I burgerrecht heeft verkregen, en men ook voor de ontzettendste middelen niet terugdeinst, om den zegen van het huwelijk verre van zicli te houden. Zoowel de wereldlijke als de kerke- j lijke overheden staan machteloos tegenover deze gruwelen. Bij den „Wegdoop" was het slechts om 200 a 300 kinderen te doen, en welk een gejammer ging er toen zoowel van Protestantsche als van Roomsclie zijde op! Hier echter betreft het duizenden en nog eens duizenden kinderen, waarvan toch de Schrift zegt, dat zij een erfdeel des Heeren zijn.
Te Budapest moet ,door de „werkdadige" liefde een vondelingenhuis gesticht worden. Daar op het platteland hebben wij het waarlijk niet noodig! O, vreeselijk is de innerlijke verdorvenheid! En tóch wil men den bijl niet aan den w o r t e l der boomen leggen, namelijk door tot de erkentenis te komen, dat alle vleesch zijnen weg heeft verdorven, dat wij, zooals wij zijn, met al onze evangeliseerende bemoeiingen, ons te buigen hebben onder hetgeen het Woord des Heeren van ons getuigt in Mark. 7 : 21 vv..

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen