Aanteekening op Johannes 2 : 4.

„Jesus zeide t o t h a a r : V r o u w ! wat heb I k met u te d o e n ? M i j n e u r e is n o g n i e t g e k o m e n ".
Dit is geenszins een verwijt of een hard woord; immers ook Telemachus spreekt tot zijne moeder dezelfde woorden, zonder vertoornd of onwillig te zijn. Op het oogenblik, toen Maria tot Jesus sprak, had Hij nog niet het voornemen en de gedachte om de menschen te helpen; Hij dacht er nog in het geheel niet aan, en daarom spreekt Hij tot Maria aldus. Gelijk het echter vaak iemand overkomen kan, dat hij niets van honger bij zich waarneemt, maar, zoodra er van eten gesproken wordt, ook de behoefte er aan zich gevoelen laat, zoo ging het ook Jesus. Zoodra de moeder gesproken heeft, wordt Hij opmerkzaam op den nood, waarin de menschen zich bevinden, ontfermt Zich, en nu is Zijne ure gekomen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen

Deel online

• 
• 
• 
• 
• 
•