Aanteekening op 1 Corinthe 12 : 8—10 en 28,

Vers 8. „Want dezen wordt door den Geest gegeven het woord der w i j s h e i d , en eenen ander het woord der k e n n i s , door d e n z e l f d e n Geest." — „Wijsheid", — practische wijsheid, hoe men zich te gedragen hebbe, om in de wereld en onder de menschen in de wegen Gods te wandelen en de geboden Gods te bewaren. — „Kennis", — van de verborgenheden der leer. Zoo heeft bijv. niet ieder de gave om, wanneer men hem met tegenwerpingen tegen de leer der predestinatie of met valsche gevolgtrekkingen, die daaruit gemaakt kunnen worden, aankomt, zulke dingen te doorzien en te overzien, zulke vragen te onderkennen en te beantwoorden.
Vers 9. „En eenen ander het geloof, door denz e l f d e n Geest; en eenen ander de gaven der gezo n d m ak i ng e n, door denzelfden Geest. — „He* geloof", een onwankelbaar vertrouwen op God, waar niets is om er op te wijzen, is ook niet ieders deel. — „GezoDdmakingen", derhalve genezingen.
Vers 10. „En eenen ander de w e r k i n g e n der k r a c h t e n ; en eenen ander profetie; en eenen ander o n d e r s c h e i d i n g e n der geesten; en eenen a n d e r m e n i g e r l e i talen; en eenen ander uitlegg i n g der t a l e n . " —„Werkingen der krachten". Er was eens eene arme weduwe, die voor hare kinderen niets meer te eten had, dan nog ongeveer een lepelvol meels; een man Gods zeide haar, daaruit in vertrouwen op den Heere eenen maaltijd te bereiden, en zie, allen kregen genoeg. Dat zijn zoo werkingen der krachten. — „Profetie", d. i van Godswege met levendige overtuiging iets zeggen of verkondigen, en zoo ook den een of ander menigerlei aangaande zijn leven aanzeggen, dat uitkomt. — „Onderscheidingen der geesten", — bijv. naar 1 Joh. 4 : 1 . — „Menigerlei talen", — zooals deze gave op den eersten Pinksterdag uitgestort werd, (een onverstaanbaar spreken in geestvervoering kent de Schrift niet). — „Uitlegging der talen", — als om de pasgenoemde gave vol te maken, schoon niet altijd er mede verbonden.
Vers 28. „En God heeft er s o m m i g e n in de Gemeente g e s t e l d , ten eerste A p o s t e l e n , ten tweede P r o f e t e n , ten derde l e e r a a r s , d a a r n a k r a c h t e n, d a a r n a gaven der g e z o n d m a k i n g e n , b e h u l p s e l s, r e g e e r i n g e n , m e n i g e r l e i t a l e n . " — „Apostelen" zijn niet alleen de twaalf Apostelen, maar in het algemeen gezanten Gods, die eene Goddelijke zending hebben. Men kan zeggen gezondenen, zendelingen, in zooverre dezulken van God gezonden zijn. — „Profeten", d. z. die de gave der profetie hebben, van welke hierboven gesproken is. — „Leeraars", d. z. die den menschen den vorm der leer eigen maken, eenigermate met catechiseermeesters te vergelijken, enz (zie Calvijn). Deze ambten waren evenwel niet zoo streng gescheiden, maar het was alles nog als het ware in vloeibaren toestand, en wij weten, dat de Heilige Geest ze ook naar gelang van verschillende tijden en behoeften weder in eenigszins andere gestalte heeft doen te voorschijn treden. Dat echter juist deze gaven en ambten (het behoeven evenwel niet steeds bepaald vastgestelde kerkambten te zijn) nog altoos voorkomen en voorhanden zijn, zien wij in zulke Gemeenten, in welke Gods Woord heerscht en een rijk geestelijk leven is

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen