Aanteekening op 1 Corinthe 14 :2.

„ W a n t die eene vreemde taal s p r e e k t , spreekt n i e t den menschen, maar Gode: want niemand v e r s t a a t het, doch door den Geest s p r e e k t hij verb o r g e n heden."
De vreemde talen waren werkingen des Heiligen Geestes ten nutte der buitenlanders, en geene aangeleerde talen. Niet allen, welke de gave ontvingen, waren, nadat zij iets gezegd hadden, in staat in dezelfde taal nader uit te leggen, wat zij gezegd hadden, (ofschoon zij met hunnen eigenen geest verstonden, wat zij zeiden). Zoo verre strekte zich de gave niet bij allen uit. Het is, alsof ik bijv. door eene bijzondere oogenblikkelijke gave eene evangelische waarheid in het Spaansch of in het Perzisch uitsprak, maar dan niet in staat zou zijn, die verder toe te lichten. Yergelijk Vers 13. Dat was eene gave in nog rijkere mate.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen