Gedachte

's Mensclien verstand en natuur kan God in Zijne Majesteit niet begrijpen ; daarom hebben wij niet verder te zoeken en na te speuren, wat Gods wil, wezen en natuur is, dan zooverre- Hij het ons bevolen heeft. Zijn Woord heeft Hij ons gegeven, waarin Hij overvloedig geopenbaard heeft, wat wij van Hem hebben te weten, te denken, te gelooven, en wat wij van Hem hebben te verwachten; daarnaar hebben wij ons te richten, zoo kunnen wij niet dwalen. Wie daarentegen over Gods wilr natuur en wezen gedachten heeft buiten het Woord, het met menschelijk verstand en menschelijke wijsheid wil uitvinden, die berokkent zich veel vergeefsche moeite en onrust en tast verre mis; want de wereld, zegt de heilige Paulus, kent door hare wijsheid God in Zijne wijsheid niet. (1 Cor. 1 : 21.)
Ook die zullen nimmer leeren of verstaan, hoe God jegens hen gezind is, die er zich noodeloos over bekommeren, of zij gepredestineerd of uitverkoren zijn. Die zich met deze gedachten bezighouden, dien wordt een vuur in het hart ontstoken,, dat zij niet kunnen blusschen, alzoo dat hun geweten niet tot rust komt en zij eindelijk moeten vertwijfelen. Wie nu dit jammerlijk einde en eeuwig gevaar ontgaan wil, die houde zich aan het Woord, zoo zal hij bevinden, dat onze goede God eenen sterken, vasten grond gemaakt en gelegd heeft, waarop wij met vast eu zeker vertrouwen mogen rusten, namelijk Jesus Christus, onzen Heere, door Wien wij alleen en om niet in het Koninkrijk der hemelen moeten komen, en door geen ander middel; want Hij en niemand anders is de Weg en de Waarheid en liet Leven (Joh. 14 : 6).
Zullen wij nu het wezen Gods en Zijne gezindheid jegens •ons goed en in waarheid leeren kennen, dan moet het door 'Zijn Woord geschieden. En juist daarom heeft God de Vader Zijnen eeniggeboren Zoon in de wereld gezonden, opdat Hij niensch zou worden, in alle dingen ons gelijk, doch zonder zonde, onder ons zou wonen en ons het hart en den wil des Vaders zou openbaren; gelijk de Vader Hem tot onzen Leeraar verordineerd en gesteld heeft, toen Hij van den hemel riep: ^Deze is Mjjn geliefde Zoon, hoort Hem!" (Matth. 17 : 5.) Het is, als wilde Hij zeggen: Het is vruchteloos en vergeefsch, wat menschen beproeven, otn Mijne Goddelijke Majesteit te •doorgronden; menschelijk verstand en menschelijke wijsheid kan Mij niet vatten, Ik ben hun veel te groot en te verheven. "Welaan, Ik zal Mij zóó klein maken, dat zij Mij kunnen grijpen en vatten; Ik zal hun Mijnen eeniggeboren Zoon geven en wel zóó geven, dat Hij een offer, ja zonde en een vloek voor lien zal worden, en Mij zóó gehoorzaam zal zijn tot den dood, j a den dood des kruises; dat zal Ik daarna doen prediken in de geheele wereld, en die het gelooven, zullen zalig worden Dat bedoelt Paulus, als hij zegt 1 Cor. 1 : 2 1 : „Want nademaal in de wijsheid Gods de wereld God niet heeft gekend door de wijsheid, zoo heeft het Gode behaagd, door de dwaasheid der prediking, zalig te maken, die gelooven". Dat is het klein en begrijpelijk worden van de Goddelijke Majesteit, opdat niemand met recht klagen zal noch kan, dat hij niet weet, wat hij aan God heeft, wat hij van Hem heeft te begeeren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen