Leestafel

Kort geleden is aan de hofdrukkerij van Greiner en Pfeiffer te Stuttgart een geschrift verschenen, waarop wij ons baasten onze vrienden onder de predikanten, inzonderheid echter onder de studenten in de Godgeleerdheid opmerkzaam te maken. Wij bedoelen: „ E i n W i n t e r in T ü b i n g e n . S k i z z en aus dem L e b e n e i n e r d e u t s c h e n U n i v e r s i t ä t s s t a dt und M i t t e i l u n g e n aus V o r l e s u n g e n über die T h o ra M o s e s im Lichte der Heiligen Schrift. Mit zwei Beilagen: Die Grundgedanken des Buches Hiob; Adresse an William Henry Green", door Dr. th. A d o l p h Z a h n . (8°, 223 bladz.)
Zooals bekend is, heeft Dr. Zahn in den winter van 1895,96 te Tübingen voor een aantal studenten private voorlezingen gehouden, nadat de theologische faculteit aldaar afwijzend had beschikt op zijn verzoek om ze aan de universiteit te mogen houden. Aangaande deze zijne werkzaamheid tegen de moderne critiek wordt ons in dit geschrift het een en ander medegedeeld. In bezielende taal teekent ons de schrijver de hedendaagsche theologische faculteit te Tübingen als oorzaak van veel betreurenswaardigs in geheel Wurtemberg, ja ook daarbuiten. Wat der Kerk van Wurtemberg het meest schaadt, zegt hij bladz. 137, is, dat zij in deze eeuw het Woord niet heeft gehad, zooals de Hervorming het heeft gebracht. Niet alleen zij, die het zwaard der critiek zwaaiden, maar ook (de positieve professoren) Beek en Oehler hadden het Woord niet. Beek zat vast in de Wet en verstond van de vrije genade niets, evenmin als Oehler van het ofïerbegrip des Ouden Testaments. Wat de schrijver echter op bladz. 141 beweert, dat nral. Vilmar's dogmatiek na die van Wichelhaus en Böhl de beste van onze dagen is, zullen weinigen hem toestemmen; trouwens, afgezien van hare beknoptheid laat zij der Gereformeerde leer weinig recht wedervaren en is de kerkelijk-politieke werkzaamheid van den bewerker voor de Gereformeerde Kerk van Hessen eene afbrekende geweest. In de b^oordeeling der maatschappelijke vraagstukken onzer dagen vinden wij daarentegen weêr voortreffelijke wenken.
Wat bij gelegenheid van het feestelijk afscheid gesproken werd (zie bladz. 187 vv.), is zeer leerzaam en boeiend, wat in het algemeen ook van het geheel geldt, evenals van de andere apologetische geschriften van onzen schrijver. Weinigen in onze dagen hebben de gave, in zóó besliste taal en met zóó machtigen aandrang het Woord Gods als het van God gegevene in heel zijne Goddelijke autoriteit en heerlijkheid onzen ti)dgenooten weêr in herinnering te loepen. Uit dit oogpunt wenschen wij ook het voor ons liggende boek eene ruime verspreiding toe, terwijl wij den schrijver voor dezen arbeid dankzeggen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen