Vraag en Antwoord 66—68, (2de Gedeelte. — Slot.)

De Catechismus vraagt nu fVr. 67): „Zijn d a n b e i d e, h e t W o o r d en de S a c r a m e n t e n , d a a r h e e n g e r i c h t, of d a a r t o e v e r o r d e n d , dat zij ons g e l o o f op de o f f e r a n d e van J e s u s C h r i s t u s aan h e t k r u i s , a ls op den e e n i g e n g r o n d o n z e r z a l i g h e i d w i j z e n ?" en het Antwoord luidt: „Ja zij t o c h , w a n t de H e i l i ge G e e s t l e e r t ons in het E v a n g e l i e , en v e r z e k e rt ons door de S a c r a m e n t e n , dat onze v o l k o m e ne z a l i g h e i d in de e e n i g e o f f e r a n d e van C h r i s t us s t a a t , die voor ons aan het k r u i s g e s c h i e d is".
De Catechismus stelt deze 67s t e Vraag, omdat de Roomsche Kerk in onderscheiding van de Gereformeerde en in tegenspraak met de Heilige Schrift van Sacramenten spreekt, die geene betrekking hebben op de offerande van Jesus Christus aan het kruis volbracht. Zoo loochent bijv. de mis de kracht dezer offerande, tenzij Christus wederom geofferd worde door den priester. De Catechismus zegt terecht, dat zij geen Sacrament is, maar eene uitvinding van menschen. In de offerande, door Christus aan het kruis gebracht, heeft Hij Zichzelven Gode den Vader geofferd en onze straf en verdoemenis gedragen; Hij is t o e n voor ons zonde geworden, opdat wij in Hem rechtvaardigheid Gods zouden worden. Daardoor heeft Hij Zijnen volke genade verworven.
Daarom is de prediking van Gods genade geene andere, dan die van Zijn kruis, en Paulus zegt: „Ik heb voorgenomen onder u niets te weten dan Jesus Christus en Dien gekruisigd". Insgelijks wijzen ook de heilige Sacramenten alleen op het bloed en den Geest van Christus; zoo de Doop, die daarom heet: de afwassching der zonden; en het heilig Avondmaal wij9t ons rechtstreeks op Zijnen dood, dien wij hebben te verkondigen, totdat Hij komt.
Mogen dan leeraars spotten met het genoegdoende lijden en sterven des Heeren, — het is toch geschied, en kan door geene redeneering te niet gedaan worden. Maar als men een ander Evangelie predikt of gelooft, dan hetwelk Christus den Apostelen gegeven heeft en zij verkondigd hebben, dan vervalscht men de Heilige Schrift, en pleegt bedrog, als men voorgeeft, dat de Sacramenten ook daarvoor dienen. Wee hem, die eenen brief vervalscht, die gezegeld is. Ilij wordt zelfs door de overheid gestraft; hoeveel meer zal God hem straffen en verdoemen, die bedrog pleegt met Zijn Woord en Zijne Sacramenten.
Maar dit is voor dengene, die bedroefd van geest is, de grootste vertroosting en versterking, dat de Ileere de waarheid van Zijn Woord bevestigt door de zichtbare Sacramenten, zoodat hij, tegen het zichtbare zijner zonden in, zich aan dat Woord vastklampen mag, aan het getuigenis dat de Ileere Jesug voor hem gestorven is en hem verlost heeft van de eeuwige verdoemenis.
Ten slotte vraagt de Catechismus: „ H o e v e e l S a c r a m e n - t e n h e e f t C h r i s t u s in h e t N i e u w e V e r b o n d of Test a m e n t i n g e z e t ? " Antwoord: „Twee, n a m e l i j k den H e i l i g e n Doop en h e t H e i l i g A v o n d m a a l ."
Alleen deze twee zijn door Christus ingezet, door Zijn bevel, en zij zjjn heilige, zichtbare handelingen, die ons Gods genadeverbond verzekeren; want zij wijzen ons op Christus' kruis, en Christus wil daardoor ons geloof versterken.
Wij hebben hier nog een woord te zeggen over de uitdrukking „Nieuw Verbond of Testament", in tegenstelling met het „Oude Verbond of Testament", waarmee bedoeld wordt het Verbond Gods met Israël. Verbond is hier eigenlijk een verdrag, waardoor God vrede maakt met eenen zondigen mensch, en belooft zijn God te zijn. Eer Christus kwam, bestond het Nieuwe of genadeverbond ook reeds, en zijne Sacramenten wezen eigenlijk op Christus' offer aan het kruis volbracht; maar daar de joden van hun Verbond een verbond van godsdienstige handelingen en plechtigheden, een werkverbond maakten, zoo werd hun Verbond met God een oud verbond of verbond der werken; en daarom werd het in zijne nietigheid of onprofijtehjkheid openbaar. Niet doordat de Israëlieten do Besnijdenis hadden, waren zij Gods Volk; en als zij beweerden, dat zij noodig was tot zaligheid, maakten zij er een dood werk van ; daartegen vermaanden reeds de Profeten, dat de uitwendige besnijdenis niets baat, maar dat onze harten moeten besneden worden van de voorhuid des ongeloofs, der eigengerechtigheid en wederspannigheid.
Alzoo worden ook wij gewaarschuwd, niet in de Sacramenten zeiven ons heil te zoeken, alsof deze ons konden helpen reeds daardoor, dat wij er deel aan hebben. Neen, de Heilige Geest maakt ons deelachtig des bloeds van Christus en der genade Gods door het geloof. Maar als Hij ons zulks deelachtig' maakt, dan worden ons in de Sacramenten de heilsgoederen, die Christus ons verworven heeft, ook werkelijk gegeven; onze zielen worden gereinigd van alle vuiligheid der zonden; zij worden gespijzigd en gelaafd met het lichaam en bloed des Ileeren.
Hieruit zien wij, dat de Ileere ons de Sacramenten tot sterking van ons geloof gegeven heeft. Want zij verzekeren ons, dat 's Ileeren Woord waarheid is voor ons; daarom behooren wij er een recht gebruik van te maken in het geloof en de vreeze Gods. Wie in den Heere niet gelooft, zal verdoemd worden. Laten wij ons dan recht beproeven, en vragen om het ware geloof, opdat wij waarachtig deel mogen hebben aan 's Heeren genade.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen