Calvijn over de roeping der Overheid met betrekking tot de Kerk

Als David alle koningen en overheden vermaant den Zoon van God te kussen (Ps. 2: 12), zoo beveelt hij niet, dat zij, met nederlegging van hun bewind, een ambteloos leven zullen leiden, maar hunne macht, waarmede zij voorzien zijn, aan Christus zullen onderwerpen, opdat IIij alleen boven allen verheven zij. Evenzoo beneemt Jesaia (49 : 23), wanneer hij belooft, dat de koningen voedsterheeren en de koninginnen zoogvrouwen voor de Kerk zullen zijn, hun hunne koninklijke eer niet, maar hij maakt veeleer hen met eenen eervollen titel tot voorstanders van de Godvruchtige dienaren Gods. Want deze Godspraak behoort tot de komst van Christus. Ik ga met opzet zeer vele getuigenissen voorbij, die ons alom en vooral in de Psalmen voorkomen, in welke allen overheden hun recht toegekend wordt. Maar bovenal treffelijk is de plaats van Paulus (1 Tim. 2 : 2), waar hij, Timotheüs vermanende in de openbare samenkomst gebeden te doen voor koningen, er terstond de reden bijvoegt: opdat wij onder hen een gerust en stil leven mogen leiden in alle Godzaligheid en eerbaarheid. Met welke woorden hij den staat der Kerk aan hunue zorg en bescherming aanbeveelt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen