Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Aan mijne moeder

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Aan mijne moeder

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Ach! wat staat gij zoo droef met de rouw in 't gemoed?
Zeg, hoe kwijnt ge zoo treurig door 't leven?
Is de wond onherstelbaar, waar 't hart u aan bloedt?
Kom, den kelk der vertroosting geheven!

Ja, de dolk van de ramp spleet uw' boezem vaneen!
In dien ijs'lijksten nacht aller nachten
Reet de dood u den band, die voor d'eeuwigheid scheen,
Niet verwonnen door rouwkreet of klachten.

Neen, uw man, dierb're moeder! uw man slaapt in 't graf,
Ja, daar rust onze dierbare vader,
Maar zijn geest is bij God; — God, Die vader ons gaf
En ontnam, brengt ons vader al nader.

Daag'lijks vord'ren wij, moeder! een stapje te meer,
Naar het huis onzes Vaders daarboven!
JESUS' kruis wijst den weg, en wij dwalen niet meer,
Dan om vaster te staan in 't gelooven.

Is het weduwkleed lang, en de rouwsleep op aard
Soms voor afgunst en schennis niet veilig, —
Slechts in 't eenzame op hooger bestemming gestaard;
Want bij God is de weduwvrouw heilig,

Is zij heilig, wanneer zij haar hoop op Hem stelt,
Als zij innig voor d'Eeuw'ge wil blaken,
Om, waar d' avond of morgen Zijn goedheid vermeldt,
Voor Hem bede en verzuchting te slaken.

Bang en aak'lig was 't uur, toen ons vader verliet,
Toen wij allen schier hopeloos kermden;
Maar de Vader des hemels begaf ons toch niet,
Gaf Zijn' troost, toen we u nokkend omarmden.

Aan de kim gloort de dag, — kom, niet langer getreurd,—
Gloort de dag van het zaligst hereenen;
Het geloofsoog met moed naar de starren gebeurd,
Daar is wederzien, moeder, geen weenen.

Drukt ge uw kleinen aan 't hart, en omhelst gij ze graag.
Bij hun nimmer te lastig gewemel, —
O, beantwoord in hope uwen kind'ren hun vraag:
„Is nu vaderlief niet in den hemel?" . . .

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 13 februari 1898

Amsterdamsch Zondagsblad | 12 Pagina's

Aan mijne moeder

Bekijk de hele uitgave van zondag 13 februari 1898

Amsterdamsch Zondagsblad | 12 Pagina's