Correspondentie

Uit Moravië (Auspitz). — In de Gemeente te Auspitz bij Briinn heerschte den 22ste" September j.1. eene ongewone blijdschap. Vóór het stadsrechthuis zag men de ouderlingen der Gereformeerde Gemeente elkander met vreugde de hand drukken en daarna welgemoed uiteengaan. Wat was er gebeurd ? Zij hadden zoo juist officiéél eenen koop gesloten. De Gereformeerde Gemeente te Auspitz h e e f t n a m e l i j k e i n d e l i j k een b o u w t e r r e i n k u n n e n k o o p e n , en de Roomsche propaganda kan den koop niet meer ongedaan maken. Dat is het groote nieuws, dat thans uit deze Gemeente te melden is t Lange jaren hebben wij gewacht, maar nu zal aan den toestand,, dat de Gemeente in het lage lokaaltje „naar de kerk" gaat,, zoo de Heere wil, Die helpt en ook van den dood verlost, toch een einde komen. Wij hebben aan een mooi stadsplein, in de nabijheid van de scholen, twee schuren gekocht, en zouden nu gaarne op de plaats daarvan een bedehuis en eene pastorie bouwen. Achter de schuren ligt nog een stuk grond, dat eerlang in eenen netten tuin kan veranderd worden. Voor de twee schuren.' en het daarbij behoorende stuk grond moeten wij ƒ 5300 betalen. Wij hadden terstond ƒ 3440 af te doen, en zijn dus nog ƒ 1860 schuldig. Daar ons bouwfonds nauwelijks f 6000 bedraagt, rest ons nog ƒ 2500 voor den bouw van het kerkje,, terwijl wij dan nog bezwaard zijn met eene schuld van ƒ 1860. Voor het geld, dat wij voor de oude pastorie krijgen, moeten wij aan het schoolplein eene nieuwe pastorie en eene catechisatiekamer bouwen. Zoo ontbreekt ons dan voor den bouw der kerk, als wij ze heel eenvoudig maken, nog meer dan ƒ5000. Hoe wij allen, vooral zij, die zwakke oogen hebben, verlangen om niet meer te behoeven bijeen te komen in het lage en donkere lokaal, dat thans nog dienst doet, kan de Lezer, die kennis genomen heeft van hetgeen in N°. 29 van dit Blad daaromtrent is medegedeeld, zich voorstellen. Wij hebben echter in onze Gemeente geenen enkelen rijke, die ons met zijne gaven zou kunnen helpen. De goedwillige Lezer moge het onsdaarom niet euvel duiden, wanneer wij in stilte bidden, dat de Heere de harten der broeders en zusters in Nederland neige om ons te helpen. Alle broeders zullen ons toch zeker de blijdschap gunnen van een eenvoudig kerkgebouw te bezitten met genoegzaam licht en lucht. Dat echter van elders bouwsteenen zullen worden aangedragen, daarop is weinig kans: bij de nationale twisten verkoelt de liefde steeds meer. Daarom hopen wij, dat de broeders en zusters in Nederland, in wier hart voor nationalen haat tegenover eene kleine, arme, Boheemsche, Gereformeerde Gemeente niet de minste ruimte is, en die het voorrecht genieten van het Woord der genade te hooren verkondigen in schoone, ruime en goed verlichte kerkgebouwen, ons behulpzaam zullen zijn. Zonder hunne liefdegaven zullen wij immers niets kunnen beginnen. Wij houden ons intusschen overtuigd, dat zij zich met ons zullen verblijden, dat wij nu ten minste een bouwterrein hebben.

Wij sluiten ons van heeler hart bij den boven uitgedrukte» wensch aan, en zullen ons zeer verblijden, als wij in het Bijblad spoedig de ontvangst van eenige gaven zullen hebben te vermelden. Berichten als dat uit Auspitz spreken te zeer voor zichzelf, dan dat het nog noodig zou zijn er eene drangreden tot hulpbetoon aan toe te voegen. RED.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen