Gedachten

Cyprianus leidt de fontein en oorsprong van de gansche eendrachtigheid der Kerk af uit het eenige bisschopsambt van Christus. Daarna spreekt hij aldus: Er is maar eene enkele Kerk, welke door den wasdom der vruchtbaarheid in eene veelheid wijder uitgebreid wordt: gelijk als de zon vele stralen, maar alleen een enkel licht heeft; en gelijk een boom vele takken heeft, doch niet meer dan éénen stam, die op den taaien en vasthoudenden wortel is gegrond. En wanneer uit eene fontein vele beken en stroomen vloeien, alhoewel die beken in hare veelheid door den rijken overvloed van het opwellende water schijnen verdeeld en van elkander schijnen verstrooid te zijn, zoo blijven zij nochtans één en vereenigd in haren oorsprong. Scheurt eenen straal der zon af van het lichaam der zon, de eenheid lijdt daarom geene afbreking. Breekt eenen tak af van den boom, — als hij afgebroken is, zoo zal hij niet meer kunnen uitspruiten. Scheidt eene beek af van de fontein, zoo zal zij, er van gescheiden zijnde, verdrogen. Alzóó wordt ook de Kerk, met het licht des Heeren overgoten zijnde, door de gansche wereld verspreid; en evenwel is het maar één licht, dat zich verspreidt.

Vele menschen zijn verwonderd, waarom de Heere zoo heftig dreigt, dat Hij wonderlijk handelen zal met dat volk, door hetwelk Hij met geboden der menschen gediend wordt, en daarbenevens ook verklaart, dat Hij tevergeefs wordt geëerd door leeringen der menschen. Maar indien zij bemerkten, wat het is in het stuk van de Religie (dat is: in het stuk van de hemelsche wijsheid) Gods mond alleen te hooren en aan te kleven, zoo zouden zij meteen zien, dat de Heere geene slechte reden heeft, waarom Hij zoodanige diensten alzóó vervloekt,, welke Hem naar den lust en de zinnelijkheid van 's menschen vernuft bewezen worden. Want ofschoon diegenen, die zulke wetten op het stuk van den Godsdienst gemaakt hebben, onderdanig zijn, eenigen schijn van ootmoedigheid hebben in deze hunne gehoorzaamheid, zoo zijn zij nochtans niet ootmoedig voor God, Wien zij voorschrijven dezelfde wetten, die zij onderhouden. Dit is de reden, waarom Paulus wil, dat wij zoo naarstig zullen toezien, dat wij niet bedrogen worden door de traditiën der menschen en door dien eigenwilligen dienst, die buiten Gods Woord door de menschen bedacht is. Voorwaar, het is zoo, onze, mitsgaders aller menschen wijsheid moet in onze oogen tot dwaasheid worden, opdat wij Hem alleen mogen laten wijs zijn. Deze weg wordt geenszins ingegaan door diegenen, die zichzelven door eenige kleine onderhoudingen, die naar het goeddunken der menschen uitgedacht zijn, Gode behaaglijk willen voorstellen, en Hem als tegen Zijnen wil in de hand stoppen eene overtredende gehoorzaamheid, die aan de menschen en hunne inzettingen bewezen wordt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen