E voto Dordraceno - pagina 224

ZOND. X. HOOFDSTUK

218

De mensch

O,

val

in te

er

En

berusten!"

muur

„Het moest

:

menschen,

„wij,

waar ze

stoeten,

oogen.

leed of onge-

wat, bid ik u, bedoelen ze

zeggen anders, dan dat ze op een

nen;

hun

als

„een mensch kan er niets tegen doen";

zeker zoo zijn!"

hebben

hoe verreweg de meesten,

toe,

overkomt, op hun lippen het zeggen hebben

rouwe

of

met open

bedriegt zich zalven in dit opzicht zoo

maar eens

Luister

II.

met

al

zulk

niet door

kun-

een macht beheerscht worden, waar geen verwrikken aan

door

is;

en aan een keten liggen, die ze toch niet kunnen doorvijlen of stukwringen.

zend vijanden omringd een

rotsblok

En

zoo

Maar

!

wat zal

is,

gaan, ze zouden opstui-

te

een enkel dapper

als

ook tegenworstelen

hij

;

man als

door dui-

men

u aan

van tien centenaar ketent, wat zult ge er ook aan rukken

hart, dat

in,

God

en berusten, zoo het heet het

gedaan

een goddelijk ontfermen ook in

heeft ;

zijn toorn

?

zich van nature door een

waar toch geen worstelen tegen

overmeesterd,

houden ze zich dan het

er tegen in

nu voelen de kinderen der menschen

overmacht

in

om

Als ze macht hadden,

o,

ven en verwoed tegenstrijden

maar

;

er is geen toon

geen klank in de gelooft

en daarom

is;

die

ziel

aan

geen kus op de lippen

;

voor de Vaderhand die sloeg.

Eer mort

men

Ge moet dus en

gelooft Stoïcijn

u

en murmureert.

omdat het toch

enkel

En

zoo

men

niet zeggen, dat gij

ook

in

is

het

van nature aan Gods Voorzienigheid

dat alleen de booze Stoïcijnen voor

zit

gemor opkropt,

zijn

doelloos en onnut zou zijn.

u,

want

hun Noodlot bukken. De

Stoïcijn is elk zondaar

En

van nature.

zoo

het leed ooit een glans van Gods voorzienig bestel verkwikt en ge-

in

en

troost

teeder

gemaakt

heeft,

dan

viel die lichtstraal in

uw

hart uit

loutere genade.

En van

gelijk

op die wijs de zondaar in dagen van smart en tegenspoed

nature een Stoïcijn

komt

datzelfde

uit

is

booze

God

en het Noodlot voor hart

bij

plaats stelt, zoo

in

vreugd en voorspoed en ook

bij

de

woeling des levens, het spelen met de Fortuin op.

Leg uw

oor

maar

te luisteren,

ook

maar gelukkig wezen"

„dat

is

;

als de een tot

„nu, daar

luk of raak zooals het uitvalt";

ge een kwade kans aan gehad"

;

zijt

ge fortuinlijk

en

zijn

dat lot

en

men aan God zijn

„dat sloeg tegen" is

niet denkt, buiten

;

„ge hadt de fortuin

altegader klaarlijk aan-

;

den Eeuwige

om

rekent,

geluk beschouwt als vrucht van kans en van geval.

Vandaar dan ook de onhebbelijke en onbedwingbare

mensch

mee geweest"

„dat loopt niet mee"; „daar hebt

mee, man", en wat er van zulk zeggen meer duidende,

den ander zegt: „Ge moet

zich in de strikken van het spel verwart.

drift

Van meet

waarmee de af zijn onze

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen