E voto Dordraceno - pagina 42

44

XXXIX. HOOFDSTUK

ZOND.

daarom dat we ook

men

het Sabbathsgebod er zoo nadruk op legden, dat

bij

gebod toch niet uitsluitend op den Sabbath zou

dit

bij

I.

letten,

maar

op de inrichting van geheel ons leven naar het richtsnoer van het leven

Gods. Altoos naar den regel

:

Gelijk Hij rustte, zoo ook

gij.

En in verband

hiermee nu zoudt ge de diepe en ver strekkende beteekenis van het vijfde

Gebod geheel miskennen, zoo ge

de uitlegging van dit gebod eeniglijk

bij

op vader en moeder zaagt, en verzuimdet door

waarvan

beginsel,

te

dringen tot het algemeen

gebod uitgaat. Dit algemeen beginsel nu

dit

is

hier,

dat niet de ééne mensch los naast den ander staat, maar dat mensch en

mensch door God gebonden

worden,

menschen

onder

verband

in

en een

er

gezet; en dat Hij, waar menschen

is

menschelijke samenleving ontstaat,

een

alzoo

heeft

autoriteit

saam

opgericht,

die Hij

om

der zonde

wil

op menschen gelegd heeft. Zeer juist zag dit onze Catechismus dan

ook

in,

vijfde

die hier volstrekt niet alleen

Gebod

uitbreidt „tot allen die het

Hetzelfde

verbonden

blijkt

ten

God

beliefd heeft over mij testellen."

evenzoo uit de belofte, die aan dit gebod

slotte

Die belofte luidt: Opdat uwe dagen verlengd worden in het

is.

u de Heere uw God

land, dat

van vader en moeder spreekt, maar het

geeft.

Deze

belofte

nu zou geen klem op uw

conscientie hebben, zoo ze uitsluitend moest opgevat in den zin, dat een

gehoorzaam kind oud zou worden en een ondeugend kind jong zou sterven. Dit

kan

God de

hoe

hemel

de wezenlijke beteekenis dezer woorden

niet

woorden een door God gegeven belofte zien

in deze

HEERE en

oproept,

;

voor ons, die

zijn

want een ieder weet

gedurig zeer gehoorzame kinderen vroeg naar zijn

zeer

ondeugende

kinderen

tot

hoogen

leeftijd laat

komen. En het kan evenmin de beteekenis der woorden uitputten voor hen, die

in

de bewoording dezer wet een door Mozes gekozen formulier zien;

want Mozes was geen

idioot,

die niet jarenlang in

Egypte en Midian had en slechte kinderen

opgemerkt,

hoe

ongelijk

rondwaart.

We

weten daarom zeer goed, dat het gebod in den tweeden

persoon

enkelvoud

strekking iets

geschreven

dood

is,

tusschen

goede

en dat met

name

in Deut.

VI

:

2 de

van deze belofte ook op den enkelen persoon wordt toegepast;

wat saamhangt met de symbolische beteekenis van Israëls volksstaat.

Maar

toch, die belofte pakt niet, en ze spreekt

kinderen dat

de

ze

tot

dan

niet

ge het

feit

vroeg

:

„Onkruid

u niet

toe,

zoolang ge

uw

poogt op te wekken door het vooruitzicht,

sterven

zullen.

Zóó opgevat wordt

ervaring gedurig weersproken

dagelijksche

spreekwoord

gehoorzaamheid

vergaat niet" ons

;

en

al

dit

door de

boezemt het vermetele

slechts weerzin in, toch kunt

niet loochenen, dat veel booze deugnieten

oud en welbedaagd

worden, en dat omgekeerd veel teedere, vrome jongelingen en jongedoch-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen