E voto Dordraceno - pagina 381

ZOND.

XXIV. HOOFDSTUK

381

IV.

weinige punten zoo vele in aantal en derwijs duidelijk als hier. Iets wat

meer klemt, nu we ons

te

uitsluitend tot het

Nieuwe Testament bepaalden,

en het Oude Testament rusten lieten. Natuurlijk

van

Oude Testament

het

Verbond het standpunt van de Wet

om

heengevlochten,

van

„de

belofte

eenvoudige aanhaling van uitspraken uit dit Testament

Toch

Oude ligt

door

des

loons",

te

overtuigen.

Oude Testament

dient ook het standpunt van het

in het

Genadeverbond

zeer door het

te

ontkenners

de

alsof de uitspraak

niet,

minder gezag had, overmits

hier

dezen met

te

een enkel woord besproken, omdat meer dan één uitspraak van het Oude

punt vreemd aandoet en vaak

Verbond

op

meesten

verstaan het niet wat het zeggen wil

dit

XVIII

De

leidt.

„Eicht mij, Heere, naar

:

mijne gerechtigheid en naar mijne oprechtheid die of als de Psalmist roemt in Ps.

misverstand

tot

bij

mij is" (Ps.

Vu

:

9),

21: „De Heere vergold mij naar

:

mijne gerechtigheid. Hij gaf mij weer naar de reinigheid mijner handen."

Of

het in Nehemia XIII

als

dezen

14 heet: „Gedenk mijner, mijn God, in

:

delg mijne weldadigheden niet

en

Gods en aan

zijne

uit,

wachten gedaan heb." En

die ik

aan het huis mijns

er

nóg onbegrijpelijker

als

Psalm XLIV door Gods volk geklaagd wordt

in

komen,

nochtans hebben

wij

uwen Naam

:

„Dit alles

niet vergeten,

is

ons over-

noch valschelijk

uw Verbond; ons hart is niet achterwaarts gekeerd, noch gang geweken van uw pad. Zoo wij den Naam onzes Gods hadden

gehandeld tegen onze

vergeten zulks

en

niet

onze

handen

tot

want

onderzoeken,

Maar om uwentwil worden

wij

vreemden God

een

God

uitgestrekt, zou

weet de verborgenheden des harten.

Hij

den ganschen dag gedood, en worden geacht

als slachtschapen."

deze en dergelijke uitspraken van het

Bij

Oude Verbond nu

is tot

recht

verstand drieërlei in het oog te houden.

Ten tegen is

;

wat onze ouden noemden

eerste, zijn

maar

vrienden alleen,

bedoelt

pleit,

dat

hij

breking in zonde, waarom

zware

lijden

zou

meenden,

dat

wel

erge

zeer

die

de zaaksgerechtigkeid. Als Job

:

niet te zeggen, dat hij rein van zonde

hij

zich niet bewust is

hém nu

overkomen

zijn.

juist

van eenige

meer dan anderen,

Gelijk

in

ergerlijke uitdit

ontzettend

Jezus' dagen de Parizeen

menschen, op wie de toren van Siloam gevallen was,

zondaars moesten geweest

zijn,

zoo oordeelden ook Zofar,

Bildad en Elifaz, dat Job zeker schuldig moest staan aan een zeer groote, gruwelijke

zoo

zonde,

schriklijk

want

bezoeken

met Jobs ontzettend

dat zou.

lijden,

God, Uit

die rechtvaardig

is,

hun eigen voorspoed,

trokken

zij

hem in

anders niet tegenstelling

de conclusie, dat Job,

vergeleken, een schrikkelijk zondaar moest

zijn.

En

bij

daartegen nu

hen

kwam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen