Sociale hervormingen - pagina 158

148

voorkomen. Een verzekerde wordt, na 200 of 250 premiën in de 2de klasse betaald te hebben, op zijn 25ste jaar van den verzekeringsplicht ontheven (art. 138, litt. c); krijgt hij op zijn 60ste jaar aanspraak op invaliditeitsrente, dan bedraagt de rente minder dan 26 gulden. Zijn er over een zekeren tijd geen premiën betaald, dan maakt het voor de berekening der rente, zoowel volgens art. 33 als volgens art. 34, geen verschil of de verzekerde over dien tijd ontheven was van den verzekeringsplicht dan wel verzuimde premiën te betalen. Ook indien de verzekerde niet ontheven wordt van den verzekeringsplicht, kan het geval zich voordoen. Een persoon op den leeftijd van 16 jaren verzekerd, betaalt gedurende 8 jaren gemiddeld 39 premiën per jaar in de 2de loonklasse, gaat daarna naar Amerika, betaalt gedurende zijn verblijf aldaar geen premiën, keert na 28 jaren blijvend invalide terug en verzoekt bij zijn aankomst invaliditeitsrente. De verzekering heeft 36 jaren geduurd en de rente zou dan bedragen f22.10. In plaats van een rente wordt nu aan den verzekerde uitgekeerd ^/4 der contante waarde van een rente van f22.10. De contante waarde van een jaarrente van f22.10 van een invalide van 52 jaren oud bedraagt, berekend tegen een rentevoet van drie ten honderd 's jaars, ruim 224 gulden, zoodat aan den verzekerde zou worden tegen dien rentevoet berekend uitgekeerd ^k van dat bedrag of ruim 168 gulden; aan premiën

—

—

was betaald f 74.88. Het toekennen der

volle contante waarde van de rente ware wenschelijk. Waar het zooals hier personen geldt, die óf op eigen verzoek ontheven werden van de verplichting om premiën te betalen óf deze verplichting niet nakwamen, behoort het gevaar voor nadeel uit dergelijken afkoop voortvloeiende voor het fonds, d. i. voor de overige verzekerden, zoo gering niet

mogelijk

te zijn.

aan het bestuur der Bank, dat de verzekerde verkeert in het geval voorzien bij litt. è van art. 2 7 dan wordt gehandeld zooals in het tweede en derde lid van art. 36 is voorgeschreven; waar ingevolge het laatste lid de uitkeering van een bedrag in eens hernieuwing der verzekering belet, behoort zij niet bevolen te worden, voordat de kans op herstel van den verzekerde zeer gering is. Dit moet geacht worden het geval te zijn, indien op het tijdstip van het tweede onderzoek de verzekerde wel is waar niet verkeert in het geval voorzien bij litt. a van art. 27, maar wederom gedurende een half jaar onafgebroken invalide is geweest (i). Verder te gaan en te bepalen, dat de uitkeering in geen geval bevolen wordt, zoolang er vooruitzicht bestaat op Blijkt

,

(i) Het ligt in de bedoeling in de in litt. ^ van art. 138 bedoelde regeling te bepalen, dat het bestuur der Bank in den regel het tweede onderzoek bevelen zal niet

binnen zes maanden na afloop van het eerste onderzoek en de beslissing op het verzoek om rente is aangehouden.

uiterlijk

een

jaar,

nadat

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen