Sociale hervormingen - pagina 164

;

154

kunnen afwijzen op grond van

art. 38 en, in den regel, niet toewijzen vóór de strafrechter uitspraak heeft gedaan. Het kan intusschen maanden duren vóór de strafvervolging geheel afgeloopen is en de bepaling van het laatste lid van art. 37 wordt daarom van toepassing verklaard. De omstandigheid, dat

willen

de betrokkene in verzekerde bewaring is, staat niet in den weg aan het voorloopig toekennen der rente of aan het blijven genieten der voorloopig toegekende rente. Is de verzekerde niemands kostwinner, dan zal hem voorloopig geen rente worden toegekend, indien hij in verzekerde bewaring is was de rente reeds voorloopig toegekend op het tijdstip, waarop hij in verzekerde bewaring werd genomen, dan zal de voorloopige rente ;

kunnen worden ingetrokken. Evenals ajct. 37, heeft ook ouderdomsrente;

de verzekerde,

beide artikelen invaliditeitsrente aanspraak op ouderdomsrente.

geen betrekking op de op grond van een dier werd ontzegd, behoudt eventueel

art.

38

wien

Art. 39. Wordt eerst na de toekenning der rente ontdekt, dat een der gevallen voorzien bij de artt. 37 en 38 aanwezig is, dan is het bestuur der Bank in het geval van art 37 verplicht, in het geval van art. 38 bevoegd de rente in te trekken. Een verzekerde wordt bijv. ten gevolge van bij een brand bekomen brandwonden invalide en krijgt invaliditeitsrente. Blijkt later dat hij den brand gesticht heeft en wordt hij daaraan schuldig verklaart, dan behoort de rente te kunnen worden ingetrokken. De verzekerde behoort echter niet zijn leven lang bloot te staan aan intrekking op dergelijken grond der hem toegekende rente; art. 39 bepaalt daarom den termijn binnen welken hem kennis moet worden gegeven, dat intrekking der rente bij het bestuur der Bank in overweging is.

ArL 40. Vgl. § 48, eerste lid, n". 3, en tweede lid der wet van 1899 en art. 30 Ongevallenwet 1901. De regeling van het tweede lid van art. 30 der Ongevallenwet houdt verband met art, 23 dier wet en zou in dit ontwerp niet passen. Het bedrag, dat aan de betrekkingen ^'an den veroordeelde wordt uitgekeerd, mag uit den aard der zaak niet hooger zijn dan het bedrag, dat aan hem zelf werd uitgekeerd. Verkeert de veroordeelde dus in het geval van art. 42 of in dat van art. 43, dan kan ten behoeve van zijn vrouw en kinderen niet worden beschikt over het volle bedrag der rente, die hem was toegekend het tweede lid van art. 40 geeft daarom de Koningin de bevoegdheid te beschikken over de rente, die aan den verzekerde zou moeten worden uitgekeerd, indien deze niet veroordeeld was. Bedraagt in het geval van art. 43 de invaliditeitsrente niet meer dan de ongevallenrente, dan wordt de invaliditeitsrente niet uitgekeerd en kan daarover ook niet ten behoeve van de vrouw en de kinderen van den veroordeelde worden beschikt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen