Sociale hervormingen - pagina 71

tot grondslag strekken voor eene regeling van de kracht van het reglement tegenover de arbeiders wilde de wetgever op het tweeslachtig karakter van het reglement zijne bepalingen grondvesten, dan behoorde wil hij niet tot eene uitgebreide

niet

:

—

—

toch nimmer volledige casuïstiek zijne toevlucht nemen vooral steeds duidelijk te kunnen blijken, niet alleen voor den rechtsgeleerde, doch evenzeer voor den leek, waar de grensscheiding ligt tusschen het contractueele en het publiekrechtelijke gedeelte, en dan moest zonder moeite ieder voorschrift tot de groep kunnen worden gebracht, bij welke het van nature behoort. Dit nu is, naar den ondergeteekende voorkomt, niet het geval. Wanneer men zich herinnert, welk eene verdeeldheid heerscht omtrent de vaststelling der grenzen van publiek- en privaatrecht, men denke b. v. aan die betreffende hoe sommige bepalingen door sommigen als contractueel worden beschouwd, boeten door anderen als ongetwijfeld van publiekrechtelijke natuur worden aangemerkt, dan zal men den ondergeteekende toegeven, dat de wetgever, die op het tweeslachtig karakter, dat het arbeidsreglement theoretisch kenmerkt, zijne regeling zou grondvesten, onzekerheid en geschillen zou zaaien dat hij zijn gebouw op drijfzand zou optrekken. Is de wetgever mitsdien verplicht, uit een oogpunt van practisch staatsbeleid, eene keuze te doen tusschen de twee hierboven vermelde opvattingen, dan lijkt het niet twijfelachtig of de eerstgenoemde is die welke in de wet behoort te worden neergelegd. Al wie kennis heeft genomen van eenig reglement, bij een onzer groote industrieele ondernemingen geldende, zal gereedelijk toegeven, dat het bepalingen bevat, van zoodanig belang voor den arbeider, dat zij voor de afspraken, welke bij eene afzonderlijke overeenkomst gemaakt plegen te worden, in belangrijkheid niet onderdoen. Ook de bepalingen van publiekrechtelijke aard zijn voor den arbeider van zóó groot gewicht, kunnen een zóó belangrijken invloed oefenen op zijn gansche bestaan zoolang de dienstbetrekking duurt, dat de ondergeteekende gemeend heeft zich op het standpunt te moeten stellen, dat het reglement, zoo al niet met name, dan toch in zijn wezen en naar de voorgestelde regeling, een bestanddeel der arbeidsovereenkomst behoort te zijn, zoodat het zonder toestemming des arbeiders niet gewijzigd kan worden. De theorie moest hier, naar zijne meening, het veld ruimen voor de eischen der practijk. Wanneer, gelijk in de Memorie van Toelichting tot art. 8 van het ontwerp-DRUCKER te recht wordt gezegd, wijziging van het reglement door den werkgever alleen, als eenzijdige wijziging van een gesloten contract, in beginsel niet toelaatbaar is, dan is de meest consequente en daarom meest practische gevolgtrekking deze, dat die eenzijdige wijziging dan ook niet plaats mag vinden.

en

—

—

;

Daar nu aan den anderen kant den werkgever de bevoegdheid kan worden ontzegd tot wijziging van een vigeerend

niet

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen