Sociale hervormingen - pagina 64

54 het geen doel treft zoo men deze de toekomst aan het vrije individueele initiatief overlaat. Immers de beperktheid zelve van het inkomen is hier de ernstige belemmering de geringe voorhanden middelen worden schier van zelf voor de behoefte van het oogenblik opgebruikt. Zorgeloosheid op jeugdiger, klimmende zorgen op meer gevorderden leeftijd verergeren het kwaad. En ten overvloede heeft het onderzoek der Staatscommissie, blijkens het verslag, bladz. 9, dan ook tot geen ander resultaat geleid, dan dat de gegadigden, die hier in aanmerking komen, in den regel '/?/«?/ voor hun toekomst zorgen. Sparen, hoe prijslijk op zich zelf ook, hielp hier niet, want tijdelijke behoefte stuit telkens het sparen en de nood door invaliditeit treedt in, lang eer er voor genoegzaam sparen tijd was; ook worden spaarpenningen bij ernstige verlegenheid van het oogenblik onvermijdelijk aangesproken. En wel bood het verzekeringswezen ook aan het individueel initiatief hier tegen eenige hulp, maar op particulier terrein kan premiebetaling gestaakt worden en is een polis verkoopbaar. Waar dan nog bijkomt, dat de onthouding der meesten den noodigen prikkel en de goede kans ook aan hen ontneemt, die anders zelf tot handelen bereid zonden zijn. Bij dien stand van zaken schijnt het geboden de zedelijke verplichting, waar dienstovereenkomst ontstaat, tot een ivettelijke te maken, en aan allen wier inkomen uit arbeid beneden zekere grens blijft, de verplichting tot verzekering op te leggen. Alleen hierdoor wordt de verhouding voor allen gelijk wordt verijdeling van het aanvankelijk gebrachte offer voorkomen, kan voorziening in elk voorkomend geval gewaarborgd zijn en wordt aan de afgezonderde gelden volstrekte zekerheid geboden, zoo wat bewaring en rentabiliteit, als wat de bereiking van het voorgestelde doel betreft. Dat hierbij de vorm gekozen wordt van verzekering van rente en niet van kapitaal, kon niet anders. Werd bij het intreden van blijvende invaliditeit een som ineens aan den invalide uitgekeerd, dan zou er geen waarborg bestaan, dat die som niet in korten tijd verbruikt zou worden, waardoor de invalide ten slotte toch ten laste van anderen zou komen. Dat dit in de practijk geen uitzondering zou zijn behoeft evenmin betoog als de plicht van den wetgever om dit door zijn regeling te voorkomen, te meer waar zooals in casu de premie slechts voor een deel door den verzekerde betaald wordt. En al zou men bedoeld bezwaar ondervangen door den invalide niet de vrije beschikking over het uitgekeerde kapitaal te geven, zou kapitaal verzekering niet aan het doel beantwoorden. Tenzij men de premie zóó hoog maakte, dat de zaak daardoor practisch onuitvoerbaar werd, zou immers óf voor het uitgekeerde kapitaal een rente moeten worden gekocht en dan loste de kapitaalverzekering zich in een renteverzekering op óf de invalide gebrek lijden, daar de interessen van het kapitaal niet toereikend zouden zijn om in zijn onderhoud te voorzien. Er blijft dus niet Juist hieruit echter volgt, dat

zorgen

voor

;

;

—

—

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen