Sociale hervormingen - pagina 358

346 beroep op den Minister werd -evenmin groote beteekenis gehecht, aangezien deze toch goeddeels zal moeten afgaan op gegevens, ontleend aan dezelfde bronnen welke den burgemeester ten -dienste stonden.

Is hier, zoo werd verder gevraagd, wel gedacht aan de gemeentebedrijven? Het ontwerp schijnt uit te gaan van de onderstelling, dat de burgemeester en het hoofd of de bestuurder van het bedrijf twee verschillende personen zijn. Is nu de directeur \'an een gemeentebedrijf als het hoofd daarvan aan te merken, dan ontstaat door het sluiten van eene leerovereenkomst een privaatrechtelijke band tusschen dien directeur en den leerling, en het zal van den burgemeester afhangen, of de directeur een zoodanigen band zal mogen aanknoopen. De verhouding tusschen den directeur en het college van burgemeester en wethouders, als orgaan der gemeente, schijnt dan niet zeer duidelijk. Bovendien schijnt niets er zich tegen te verzetten, dat bij besluit van den gemeenteraad gemeentebedrijven of takken van gemeentelijken dienst worden aangewezen, waarbij leerlingen zullen mogen woreen besluit van den burgemeester, als in het den aangenomen ontwerp wordt voorgeschreven, schijnt in zoodanig geval niet ;

pas te komen. grond van een en ander meenden sommige leden, dat het de voorkeur zou verdienen de beslissing omtrent de vergunningen niet te leggen in handen der burgemeesters, maar de geheele materie op te dragen aan plaatselijke commissiën, waarin, nevens andere personen, zoowel werkgevers als arbeiders zitting zouden moeten hebben. Als voorzitter van zoodanige commissie zou dan een geheel onpartijdig persoon moeten worden aangewezen, b.v. de ambtenaar bij de arbeidsinspectie niet de burgemeester, aangezien deze toch op het oordeel \'an anderen zou moeten afgaan. De hier bedoelde leden achtten het niet aanbevelenswaardig, aan deze commissiën in het algemeen de bevoegdheid toe te kennen subsidiën ten behoeve van on- en minvermogende leerlingen te

meer

te

Op

;

verleenen.

Een andere grief tegen de voorgestelde regeling betrof het ontbreken van eene bepaling omtrent het maximum aantal leerlingen dat een patroon zal mogen hebben. Zulk eene bepaling werd noodzakelijk geacht, omdat er werkzaamheden zijn, welke aan leerlingen geoorloofd en aan andere jeugdige personen, die geen leerovereenkomst hebben aangegaan, verboden zijn; de vrees toch scheen gewettigd, dat sommige patroons zouden trachten een groot aantal leerlingen te krijgen met geen ander doel dan om over de noodige werkkrachten te kunnen beschikken. Daargelaten dat hierdoor eene groote ongelijkheid zou worden geboren tusschen de werkgevers, in het bezit van eene vergunning om leerlingen te hebben, en degenen, die zoodanige vergunning missen, scheen het op het minst geno-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen