Sociale hervormingen - pagina 476

464 snede, blijkens welke de Regeering zou meenen, dat, zoolang bij eene eventueele veroordeeling het bedrag der geldboete naar verhouding tot de grootte der door de overtreding te maken winst onbeteekenend is, deze niet zal weerhouden van het overtreden der wet. Zij wilden aannemen, dat deze zinsnede den Minister, nadat zij aan zijn pen was ontsnapt, niet meer onder de oogen is gekomen het scheen toch niet wel aan te nemen, dat naar het oordeel des Ministers alle Nederlandsche werkgevers zoo zeer door winstbejag zouden worden beheerscht en zoo weinig eerbied voor de wet zouden hebben, dat zij het plegen van wetsovertreding afhankelijk zouden stellen van de vraag, of de geldelijke voordeden van die overtreding opwegen tegen de boete waartoe zij mogelijkerwijze zouden kunnen worden veroordeeld. Andere leden betoogden hiertegenover, dat de bedoelde zinsnede zeer wel te verdedigen is. Zij toch lazen daaruit niet, dat alleen eene hooge boete den werkgever van het overtreden der wet zal weerhouden, maar wel dat, indien er een werkgever mocht zijn, die zich alleen door eene boete zou laten weerhouden, die boete zóó hoog moet zijn, dat zij meer gewicht in de schaal legt dan het met de overtreding te behalen geldelijk voordeel. Of dit doel bij het voorgestelde maximum van 75 gulden zal worden bereikt, werd door verscheidene leden betwijfeld. Wel zal dit het geval zijn in de gevallen waarin het laatste of het voorlaatste lid van art. 424 toepassing vindt, maar er blijven dan toch vele overtredingen over, waartegen, ook al zijn zij gepleegd met of ten aanzien van verscheidene arbeiders of in den loop van meer dan één etmaal, geen hoogere boete dan van 75 gulden is bedreigd. Dit trok te meer de aandacht, omdat er onder die overtredingen zijn, welke ingevolge de Veiligheidswet thans met eene geldboete van ten hoogste 100 gulden worden gestraft. Andere leden achtten het maximum van 75 gulden te hoog in stede van te laag. Daartegen werd echter opgemerkt, dat het slechts een maximum geldt en dat niet is aan te nemen, dat de rechter bij het bepalen van de mate der straf geen rekening zou houden met den aard van het vergrijp en met de omstandigheden waaronder het zich heeft voorgedaan. Verscheidene leden maakten in dit verband de opmerking, dat het aantal onwillekeurige overtredingen van de bepalingen der wet bijzonder groot zal zijn en dat zoowel de kleinere patroons, die van die bepalingen uit den aard der zaak geen nauwgezette studie zullen maken, als de grootere werkgevers, die onmogelijk op alle kleinigheden voortdurend zullen kunnen letten, telkens met den rechter in aanraking zullen worden gebracht. Deze leden waren niet zonder vrees, dat het groote aantal der veroordeelingen de beteekenis daarvan in de oogen van het publiek zou verkleinen. ;

Ook waren er leden, die geen bezwaar hadden tegen eene maximale geldboete van f75, maar ernstige bedenking opperden tegen het voorstel om wegens overtreding van een der artt. 73,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen