Sociale hervormingen - pagina 186

.

176

en zij dus geen vooruitzicht heeft op weduwenrente. 500 premiën betaald. In de bedoelde regeling kan de man dan voor loon gaan werken, desnoods slechts voor een maand. Hij wordt dan verzekerd, met het gevolg, dat de verzekering van de vrouw vervalt en hare premiën (geheel of gedeeltelijk) gerestitueerd worden; op die wijze wordt als het ware de polis van de vrouw voor f 100 verkocht en de opbrengst opgegeten. Het stelsel van art. 56 verdient daarom de voorkeur. De weduwenrente is niet zoo hoog, dat de vrouw door de toegelaten cumulatie een te hooge rente zal krijgen; in den regel zal haar rente uit eigen hoofde niet hoog zijn. De weduwenrente wordt gecumuleerd met de rente, toegekend krachtens hoofdstuk VI, niet met de rente, bedoeld in art. 57 of met die, bedoeld in de artt. iio en 111: zie de artt. 57 en 61, de laatste twee leden van art. 1 1 o en het laatste lid van art. 1 1 1 Art. 36 blijft van toepassing op de rente van de vrouw uit eigen hoofde. De rente van minder dan 26 gulden per jaar zou wel te zamen met de weduwenrente kunnen worden uitbetaald, omdat de ratio van art, 36 dat een zeer lage rente geen nut heeft ontbreekt, maar er zouden moeilijkheden ontstaan, indien de weduwenrente ophield door het sluiten van een nieuw huwelijk. zekerd Zij

is

heeft

—

—

Arit. 57 eerste

— 64.

Referte aan het

slot

der toelichting van

art.

g,

lid.

Hoewel in het algemeen geen aanspraak op invaliditeitsrente behoort te worden toegekend, indien de wachttijd niet vervuld is, kunnen zich gevallen voordoen, waarin die regeling tot hardheden leiden zou. Een werkman kan, zeer spoedig na het toetreden tot de verzekering, door een ongeval, waartegen hij niet verzekerd is krachtens de Ongevallenwet 1901 of eenige andere Ongevallenwet, blijvend invalide worden. Is de invaliditeit van dien aard, dat

hij

—

volstrekt buiten staat

is

tot

het verrichten van

eenigen arbeid invaliditeit in den zin van art. 9 sluit niet in zich geheele ongeschiktheid tot arbeid en kan hij nog zijn echtgenoot voor hem de premiebetaling voortzetten, totdat de invaliditeitswachttijd vervuld is, dan zou hij vruchteloos gestort hebben. Geldt het de vrijwillige verzekering, bedoeld in art. 12, dan bestaat daartegen uit een oogpunt van billijkheid geen bezwaar: de betrokkene behoefde zich op die voorwaarden niet te verzekeren. Anders ware de Staat den werkman verplicht zich te verzekeren. Is hij dan niet in staat den wachttijd te vervullen, dan ware het niet gerechtvaardigd hem aanspraak op rente te onthouden, zonder hem het bedrag der gestorte premiën terug te geven. Daargelaten dat dit bedrag uiterst gering en de verzekerde daarmede niet geholpen zoude zijn, bestaat tegen restitutie der premiën dit bezwaar, dat de verzekering daardoor zou moeten vervallen, terwijl er geen zekerheid bestaat, dat de invalide niet, desnoods door hulp van anderen daartoe in staat gesteld, later

—

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen