Sociale hervormingen - pagina 122

1

10

Bij de beantwoording der vraag, of de arbeidsduur van volwassen mannelijke arbeiders moet worden beperkt, behoort op den voorgrond te staan de erkenning, dat de beste beantwoording wordt verschaft door de belanghebbenden zelven en derhalve zouden behooren op te komen uit de verschillende bedrijven, met dien verstande, dat voor de verschillende bedrijven ook verschillende voorschriften zullen gelden. Zoowel de patroons als de arbeiders zouden tot het vaststellen der voorschriften, die voor hun bedrijf zullen gelden, behooren mede te werken. Op welke wijze in de toekomst die medewerking het best zal zijn te verkrijgen, behoeft thans niet in bijzonderheden te worden nagegaan omdat vaststaat, dat daartoe vooraf eene regeling van patroonsvereenigingen zoowel als van arbeiders vereenigingen behoort tot stand te komen. De bestaande Kamers van arbeid zijn uit den aard niet in staat in het gemis van die georganiseerde bedrijfsvereeniging-en te voorzien. Immers wel bestaan hier en daar Kamers van arbeid, waarin een minder of meer aanzienlijk aantal bedrijven is vertegenwoordigd, maar voor de bovenbedoelde regeling worden vereischt verplichte, van Overheidswege geregelde, vereenigingen. Voordat echter dergelijke vereenigingen kunnen zijn opgericht en georganiseerd zal nog een geruime tijd verloopen. Al dien tijd kunnen niet alle volwassen arbeiders blijven zonder wettelijke regeling van den arbeidsduur. Een aantal arbeiders ondervindt toch in zoo buitengewone mate de ongunstige gevolgen van een te langen arbeidsduur, dat te hunnen aanzien reeds nu beperking van den arbeidsduur eisch is. Daartoe zal een provisioneele regeling behooren tot stand te komen. Wil men tot dergelijke provisioneele regeling komen dan ligt het voor de hand, dat daartoe wordt gekozen een regeling, die van soortgelijken aard is als die der bestaande Arbeidswet. Al is dus naar het gevoelen van den ondergeteekende het thans in het ontwerp neergelegde stelsel noch afdoende, noch volledig, noch het meest aanbevelenswaardige, zoo meent hij toch, dat het voor het oogenblik als het eenig voorshands bereikbare behoort te

worden aanvaard. Het motief, waarom men wenscht

te komen tot beperking van den arbeidsduur, is, dat men wil pogen om de objectieve en subjectieve bedenkingen tegen te langdurigen arbeid te ondervangen. De bestaande Arbeidswet ging van hetzelfde beginsel uit maar beperkte zich tot het ondervangen van de nadeelige gevolgen, welke subjectief voor jeugdige personen en vrouwen worden geducht. Ook vele volwassen mannen ondervinden echter nadeelige gevolgen van te langen arbeidsduur ten gevolge van het objectief abormale karakter van het bedrijf. Tot de mannen, wier arbeidsduur hoe eer hoe beter behoort te worden beperkt, rekent de ondergeteekende hen, die geacht kunnen worden abnormaal belast te zijn omdat de gegevens, waaronder zij hun arbeid verrichten, óf hun gezondheid groote schade dreigt toe

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen