Sociale hervormingen - pagina 161

bezorgt trekken

om en

zich aan de vervulling van zijn militieplicht te ontdaardoor invalide wordt, heeft geen aanspraak op

invaliditeitsrente,

al

staat het vast dat zijn doel niet

was

in het

genot eener rente te treden. Heeft de verzekerde zich in een vlaag van waanzin invalide gemaakt, dan valt hij niet onder de bepaling; hij was ontoerekenbaar en kan niet gezegd worden opzettelijk, in den zin van dit artikel, te hebben gehandeld. Het tweede lid van art. 37 houdt voorschriften in om te voorkomen, dat beslissingen krachtens een der Ongevallenwetten en krachtens de Invaliditeitswet genomen met elkander in strijd zijn. Heeft het bestuur der Bank reden om te vermoeden, dat de verzekerde het bedrijfsongeval, waardoor hij invalide is geworden, opzettelijk heeft veroorzaakt, dan zal de beslissing op het verzoek om invaliditeitsrente aangehouden worden, totdat definitief beslist is over de aanspraak op schadeloosstelling krachtens een der Ongevallenwetten. Vraagt de getroffene geen schadeloosstelling dan zal het bestuur der omdat hij zijn toeleg ontdekt ziet Bank de zaak onderzoeken en beslissen. Het geval kan zich voordoen, dat eerst na de beslissing op het verzoek om invaliditeitsrente een verzoek om ongevallenrente wordt ingediend of dat eerst na die beslissing ontdekt wordt, dat de verzekerde opzettelijk het ongeval heeft veroorzaakt. De beslissing krachtens de Ongevallenwet 1901 over het al of niet aanwezig zijn van het geval, voorzien bij art. 28, eerste lid dier wet, kan dan in strijd zijn met de reeds genomen beslissing op het verzoek om invaliditeitsrente. Laatstbedoelde beslissing wordt dan herzien bij de herziening is van toepassing de eerste

—

—

;

van het tweede lid van art. 37. Het kan een geruimen tijd duren, voordat omtrent de aanspraak op ongevallenrente definitief beslist is. Is het bestuur der Bank van oordeel, dat de verzekerde het bedrijfsongeval, waardoor hij invalide is geworden, opzettelijk heeft veroorzaakt, dan zal het geen gebruik maken van de bevoegdheid bij het laatste lid verleend, om de rente voorloopig toe te kennen. Maar het bestuur kan van een andere meening wezen. De werkgever in den zin der Ongevallenwet 1 90 1 kan krachtens het tweede lid van art. 79 dier wet in beroep komen van een beslissing, waarbij den verzekerde een ongevallenrente is toegekend. Met het oog op dergelijke gevallen behoort het bestuur der Bank of de administratieve rechter, die in beroep kennis neemt van de beslissing van het bestuur, bevoegd te zijn de invaliditeitsrente voorloopig aan den verzekerde toe te kennen. De voorloopig toegekende rente moet echter te allen tijde kunnen worden ingetrokken. Blijkt gedurende het verder onderzoek van de aanspraken van den verzekerde op schadeloosstelling krachtens de Ongevallenwet, dat het ongeval opzettelijk door den verzekerde veroorzaakt is, dan bestaat er geen reden dezen de voorloopige invaliditeitsrente te laten trekken, totdat over de aanspraak op ongevallenhelft

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen