Sociale hervormingen - pagina 169

157

moet de maximale gezichtsscherpte behouden blijven zonder van absorbeerende glazen gebruik te maken. Alvorens evenwel te dien aanzien nauwkeurig omschreven voorschriften te geven, wenscht de ondergeteekende den uitslag van nadere proeven af te wachten. Welke eisch intusschen aan de lichtsterkte eventueel ook moge kunstlicht

worden gesteld, het staat vast, dat plaatsen, waar sommige werkzaamheden worden uitgeoefend, eene sterkere verlichting behoeven dan andere. Met het oog daarop wordt bepaald, dat de algemeene maatregel van bestuur niet voor alle werklokalen dezelfde eischen behoeft te stellen, noch voor de dag-, noch voor de kunstverlichting. Uit den aard der zaak zullen de eischen ten aanzien van daglicht hooger worden gesteld dan die van kunstlicht. In de eerste plaats leidt daartoe de overweging, dat het practisch wel onuitvoerbaar zal zijn om de kunstverlichting zoodanig te maken, dat zij de natuurlijke verlichting nabij komt. In de tweede plaats is de dagverlichting steeds aan snelle en zeer groote wisseling blootgesteld, hetgeen bij kunstverlichting in veel mindere mate het geval is. Ten gevolge van wolken vermindert het daglicht dikwijls in weinige minuten tot een vijfde deel van zijne helderheid. De voorschriften,

opgenomen in de artt. 90, 91 en 93, komen anderen vorm ook in het Veiligheidsbesluit voor. Daarnaast bevat het ontwerp ter zake van de verlichting nog andere bepa-

in

lingen.

In de eerste plaats is in de practijk meermalen het gemis gevoeld aan een voorschrift, dat den inspecteur van den arbeid de bevoegdheid geeft om ingevolge de Hinderwet bezwaar te maken tegen den voorgenomen bouw van eene inrichting, wanneer naar zijne overtuiging bij het ongewijzigd laten der plannen eene behoorlijke verlichting der werklokalen niet mogelijk zal zijn. Reeds meer dan eens is door den betrokken inspecteur bij het beoordeelen der plannen, overgelegd bij de aanvrage eener concessie ingevolge de Hinderwet er met nadruk op gewezen, dat eene inrichting, gebouwd volgens de overgelegde stukken, eene onvoldoende verlichting zoude hebben. Door den inspecteur kon echter niet worden verklaard art. 1 1 bis der aangehaalde wet dat de inrichting niet zoude voldoen aan de eischen, gesteld in art. 10 van het Veiligheidsbesluit, omdat de aanvrager het in zijne macht heeft om door het aanbrengen van kunstlicht aan het bezwaar te gemoet te komen. Bij de bespreking gelukte het wel eens den aanvrager te overtuigen van het wenschelijke om meer lichtopeningen aan te brengen. Wanneer dan meer ramen waren aangebracht dan oorspronkelijk bedoeld waren, bleek menigmaal, dat de toestand niet meer dan juist voldoende was. Meermalen echter werd het aanbrengen van meer lichtopeningen geweigerd met het gevolg, dat later de

—

—

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen