Sociale hervormingen - pagina 132

12 2

kering voort, al wordt zijn inkomen hooger dan looo gulden per al wordt hij invalide, al houdt hij op in Nederland werkzaam te zijn de verzekering kan niet vervallen en hij kan haar ook niet als vervallen beschouwen. Aan het laatste heeft hij geen behoefte. Het eenige voordeel aan het vervallen der verzekering voor den verplicht verzekerde verbonden, bestaat hierin, dat deze daardoor ophoudt onder het bereik van art. 120 te vallen, als hij niet stort en. de vrijwillig verzekerde kan niet onder dat artikel vallen, omdat hij niet is werkman in den zin van het ontwerp. De kleine ondernemer en zijn weduwe hebben gelijke aanspraken als de verplicht verzekerden, behoudens dat art. 57 niet van toepassing is op den vrijwillig verzekerde. Hij wordt niet ingedeeld in een loonklasse en is vrij in de keuze daarv^an (art. 77). Stort hij niet, dan wordt geen dwangmiddel tegen hem aangewend door niet te storten benadeelt hij zichzelf, omdat zijne rente in het stelsel van de artt, 33 en 34 lager wordt. De geschillen uit de vrijwillige verzekering voortvloeiende zijn van privaatrechtelij ken aard en zouden dus, werd daaromtrent geen bepaling gemaakt, door den burgerlijken rechter beslist moeten worden. Dat dit niet in het belang zoude zijn noch van de Bank, noch van den kleinen ondernemer, noch van diens weduwe» behoeft geen betoog. Het derde lid voorziet daarin. De kleine ondernemer is niet verplicht zich en zijn weduwe bij de Bank te verzekeren gaat hij daartoe over, dan doet hij dit met eigen. goed-vinden en door eigen keus. De uitsluiting van den burgerlijken rechter is dus niet in strijd met de Grondwet, vermits het partijen vrijstaat hare geschillen door een ander dan den burger-

jaar,

:

t

;

;

doen beslissen. soortgelijke regeling vindt men in de wet van g Mei 1890 [Staatsblad n". 79), gewijzigd bij de wet 30 September 1893. [Staatshlad v^. 145), tot regeling van het pensioen der weduwen en weezen van burgerlijke ambtenaren. Ingevolge het tweede en derde lid van art. 2 dier wet, staat het aan vrouwelijke amb-

lijken rechter te

Een

tenaren in zekere gevallen

vrij

aan hare niet

in

huwelijk met een

burgerlijk ambtenaar verwekte kinderen al dan niet pensioen te verzekeren. Ingevolge het vierde lid van art. 10 behouden ambtenaren, die zonder pensioen of wachtgeld ontslagen worden, desverkiezende recht op pensioen voor hunne weduwen en weezen, tegen storting van zekere bedragen. In beide gevallen een vrijwillige, dus privaatrechtelijke verzekering. Bij verschil over het recht op of het bedrag van het pensioen beslist ingevolge art. 14 dier wet niet de burgerlijke rechter. Zij die gebruik maken van de bevoegdheid bij art. 2 of van die bij art. 10 gegeven, doen dus stilzwijgend afstand van den burgerlijken rechter; de pensioenwet heeft het zelfs niet noodig geacht uitdrukkelijk te bepalen, dat zij die zich vrijwillig verzekeren geacht worden bedoelden afstand te hebben gedaan. Het vierde lid van art. 1 2 geeft aan minderjarigen en gehuwde

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen