Sociale hervormingen - pagina 176

252

gaan of beide elementen van het loon te zamen als eene voldoende vergoeding voor zijn arbeid zijn te beschouwen.

Men

bleek van gevoelen te verschillen ten aanzien van de of de uitdrukking „voor zoover die voortbrengselen of grond- of hulpstoffen behooren tot de levensbehoeften van den arbeider en zijn gezin" alleen slaat op den aard dier zaken dan 3

.

vraag,

:

ook op de te verstrekken hoeveelheid; in welk laatste geval dus met grootte en samenstelling van het gezin rekening zou moeten worden gehouden. Een scherper omschrijving scheen wenschelijk en behoorde, naar sommigen meenden, in dezen zin te geschieden, dat slechts zoovele waren, grond- of hulpstoffen zouden mogen worden verstrekt als de arbeider en zijn gezin behoeven. Van meer dan ééne zijde verklaarde men deze bepaling niet zonder bedenking te vinden, wanneer onder het bedrijf, waarvan in den aanhef wordt gesproken, ook is te verstaan het bedrijf, waarin de waren, grond- of hulpstoffen niet worden vervaardigd of aangewend, maar slechts ten verkoop in voorraad worden gehouden, waarbij men in het bijzonder dacht aan het winkelbedrijf. Immers zou dan het loon der arbeiders, in dienst van een werkgever die een winkel houdt, in tal van voortbrengselen en artikelen mogen worden vastgesteld en zouden misbruiken niet kunnen uitblijven. Eene redactie, die buiten twijfel stelt, dat bedrijven als bovenbedoeld zijn uitgesloten, werd daarom aanbevelenswaardig geacht. Sommige leden konden er zich niet mede vereenigen, dat deze vorm van loon in het ontwerp op eenigszins ruimer schaal is toegelaten dan in het ontwerp-DRUCKER en dat de daar aangegeven beperking tot de eerste levensbehoeften van den arbeider niet is overgenomen. Deze leden achtten de bedoelde uitdrukking bepaald genoeg en waren van oordeel, dat de verruiming tot „levensbehoeften" niet is in het belang van den arbeider. Enkele leden gaven in overweging, aan het slot der bepaling de woorden: „met uitsluiting van sterken drank" door: „met uit-

van alcoholhoudenden drank" te vervangen. Betoogd werd, dat de woordenkeus van deze bepaling en die van de bepaling van art. 1638 r, 5 zooveel mogelijk aan elkaar gelijk moeten worden gemaakt; voor verschil in terminologie scheen geen reden te bestaan. sluiting

,

Van andere zijde verklaarde men echter niet in te zien, dat beide bepalingen noodzakelijkerwijze aan elkaar gelijk zouden moeten zijn; ook de woordenkeus van artikel 1637 m, i, vertoont, vergeleken bij die van de beide andere bepalingen, afwijkingen, zonder dat daarvan nadeelen schijnen te duchten. k. Gevraagd werd, of bij de woorden: „bij wet. aangewezen" bepaaldelijk is gedacht aan het geval, 16370, tweede lid, verondersteld, dan wel of deze woorden

Art. 1637

mocht in art.

zijn

eene ruimere strekking hebben.

.

.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen